Ζητείται...Αλληλεγγύη

Η συνέχεια του Κράτους...κάτι που μάλλον ακούγεται σαν ανέκδοτο σε αυτή τη χώρα.

Ένα άλλο ανέκδοτο είναι η αλληλεγγύη των κοινωνικών ομάδων που στην τελική όλοι τα ίδια προβλήματα έχουμε...προβλήματα που δημιούργησαν οι διαχειριστές της εξουσίας τα τελευταία χρόνια.

Η κυβέρνηση Καραμανλή κέρδισε το 2004 υποσχόμενη μεταξύ άλλων μονιμοποίηση των συμβασιούχων (ένα από τα εγκλήματα του Σημίτη). Απήλθε αφήνοντας ένα μεγαλύτερο νούμερο μαζί με τους εργαζόμενους πλέον στα stage. Το θέμα είναι τι γίνεται τώρα...

Να τα κόψουμε αλλά που να τους βάλουμε; πάλι στο δημόσιο; δεν έχει αρκετούς ήδη; Και να τους μοριοδοτήσουμε..πολύ σωστά. 3 χρόνια δούλευαν ανασφάλιστοι! Ναι αλλά με τους ήδη εργαζόμενους τι θα γίνει; και με τα ταμεία...

Αλλά τι να περιμένεις όταν το ίδιο το Κράτος δεν είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του σαν εργοδότης. ΝΑΙ εσύ σπούδασες και μεταπτυχιακό έκανες αλλά ο άλλος που μπήκε με ρουσφέτι θα πάρει μόρια. ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΝ; Το Κράτος του πρόσφερε ευκαιρίες; ΟΧΙ

Μόνο σχέσεις εξάρτησης δημιούργησε το Κράτος του Καταλληλότερου, ρουσφετολογικές και εκβιαστικές...και για το πιάσω από την αρχή:

Είσαι απόφοιτος σχολής...χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα...χωρίς ευκαιρίες εργασίας...

Και σκέφτεσαι:να κλείσουμε τα κολέγια αλλά χεστήκαμε για αυτούς που σπούδασαν εκεί μέσα...και γιατί να δώσουμε δικαιώματα στα ΤΕΙ;

Αναρωτηθήκαμε ποτέ τι ευκαιρίες έδωσε το Κράτος σε όλους αυτούς; μόνο αναδιανομή του πλούτου θέλουμε; ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΩΝ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ;...

Αλλά σε μία Κοινωνία που μας έφτασε να μην μπορούμε να φροντίσουμε τον εαυτό μας θα κοιτάξουμε τους άλλους;

Μια είναι η λύση: Νέες θέσεις εργασίας, νέοι διέξοδοι με μακρόπνοο σχέδιο και όραμα

ίσως αυτη η πράσινη ανάπτυξη να είναι μια λύση ειδικά σε καιρούς κρίσης.

Το στοίχημα είναι πλέον μεγάλο για τη νέα κυβέρνηση και οφείλει νατο κερδίσει!