Ο Αλέκος Αλαβάνος μιλά στους propagandistes...

H συνέντευξη του Αλέκου Αλαβάνου στους propagandistes...
Στις κρίσιμες μέρες που ζούμε, θα θέλαμε τη γνώμη ανθρώπων από όλους τους προοδευτικούς χώρους...

Στο πλαίσιο αυτό, ευχαριστούμε τον Αλέκο Αλαβάνο που δέχτηκε να μιλήσει στο blog μας...

Ακολουθεί η συνέντευξη.




Κύριε Αλαβάνο, συναναστρεφόμενος καθημερινά με φίλους μου νεολαίους αλλά και άλλους εργαζομένους διαφορετικών ιδεολογιών και απόψεων περί πολιτικής, κοινή πεποίθηση είναι ότι το υπάρχον πολιτικό σύστημα πέθανε. Τελικά κατά τη γνώμη σας τί ακριβώς συμβαίνει; Πέθανε ως σύστημα ή κάποιοι πολιτικοί άνθρωποι έφτασαν να το νεκρώσουν; Και αν πέθανε, ποιες είναι οι ρεαλιστικές εναλλακτικές;


Δυστυχώς δεν έχει πεθάνει ακόμα. Τη νεκροψία μόνο ο λαός μπορεί να την κάνει. Υπάρχουν τρεις εκδοχές μπροστά μας. Να επιβιώσει το σύστημα χάρη στην στήριξη του οικονομικού και επικοινωνιακού κατεστημένου. Να αναζητήσουν μια λύση τύπου Μπερλουσκόνι. Να μπει η κοινωνία ορμητικά, να αναδείξει έναν άλλο ισχυρό λαϊκό πόλο, που θα προωθήσει μια πολιτική, οικονομικής και κοινωνικής προόδου. Καταλαβαίνετε ότι υποστηρίζω την τρίτη λύση.


-Πρόσφατα εκφράσατε την άποψη που τα Μέσα περιέγραψαν ως προτροπή κοινοβουλευτικής ανταρσίας προς τον ΣΥΡΙΖΑ...Μπορείτε να μου αναλύσετε αυτή σας την άποψη; και πώς μπορεί να εκφραστεί και να δράσει υπεύθυνα κάποιο ενδεχόμενο εξωκοινοβουλευτικό σχήμα-συμμαχία-κίνημα διαφορετικό από τα ήδη υπάρχοντα;


Αυτό που έχω πει είναι ότι η αριστερά πρέπει να αντλήσει διδάγματα από τον τρόπο που η ΕΔΑ και η Ένωση Κέντρου πριν τη δικτατορία είχαν συνδυάσει εξωκοινοβουλευτική και βουλευτική δράση για να πέσει η κυβέρνηση «Βίας και νοθείας» τότε του Κ. Καραμανλή. Και το κατάφεραν. Χωρίς την ενεργοποίηση της κοινωνίας δεν γίνεται τίποτε.


-"Τα πράγματα είναι δύσκολα"...διαπιστώνει καθημερινά ο εργαζόμενος...Και ο ακροδεξιός, και ο κεντρώος, και ο αριστερός, και ο αντιεξουσιαστής και ο απολιτίκ...Ποιες νομίζετε ότι πρέπει να είναι οι επόμενες δράσεις ενός κινήματος που θα εκφράζει αυτή την οργή προς την προοδευτική όμως κατεύθυνση; Αυτή δηλαδή της αντικαπιταλιστικής, ανθρωπιστικής, ανατρεπτικής, συγκρουσιακής δράσης; Γιατί σε τέτοιους δύσκολους καιρούς το φίδι του φασισμού και της ξενοφοβίας καραδοκεί...


Το Μέτωπο. Δηλαδή να βρεθούμε όλοι μαζί, όσοι αναφέρατε, εφόσον συμφωνούμε προκειμένου να ακυρωθεί το Μνημόνιο ΔΝΤ – Ε.Ε. – Κυβέρνηση Παπανδρέου. Και να δημιουργηθεί μια νέα κοινωνική πλειοψηφία που θα στηρίξει μια εναλλακτική κυβέρνηση, που θα ελέγξει τα δημόσια οικονομικά, στο πλαίσιο όμως μιας πολιτικής κοινωνικής δικαιοσύνης και ανάπτυξης.


-Επίσης έχετε δηλώσει πως η έξοδος της χώρας από το ευρώ μετά από την αναδιάρθρωση του χρέους, θα ήταν μια λύση απέναντι στη χούντα του ΔΝΤ που μας έχει επιβληθεί. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο τί θα κερδίζαμε και τί θα χάναμε ως κοινωνία;


Δεν έχω πει ακριβώς αυτό. Έχω πει ότι το ευρώ δεν μπορεί να είναι ταμπού. Δεν πρόκειται για χάρη του ευρώ να καταργήσουμε το κοινωνικό κράτος. Εμείς πρέπει να εγκαταλείψουμε την πολιτική υποταγής του Παπανδρέου και να θέσουμε μια σειρά θέματα στην ευρωζώνη : αλληλεγγύη, ισόμετρη ανάπτυξη, κοινωνική στήριξη, που μπορούν να κάνουν το ευρώ φιλικό στον πολίτη. Να ξέρετε. Η Ευρωζώνη τρέμει στο ενδεχόμενο αποχώρησης μιας χώρας από το ευρώ, γιατί σε λίγο θα καταρρεύσει. Έχουμε ισχυρή διαπραγματευτική δύναμη.


-Στις νέες αυτές συνθήκες που βιώνουμε, δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι μια πορεία ,στα πλαίσια απεργιών, όσο μαχητική και μαζική είναι, στο τέλος δεν έχει κάποιο χειροπιαστό αποτέλεσμα, ενώ πολλές φορές εύκολα προβοκάρεται με ενέργειες όπως η πρόσφατη δολοφονία των 3 εργαζομένων της Μαρφίν...Πιστεύετε ότι μια τέτοια άποψη καλλιεργείται τεχνηέντως από το υπάρχον μιντιοκρατούμενο σύστημα ή όντως περιέχει μια δόση αλήθειας; Αν ναι, ποιες εναλλακτικές μορφές πάλης μπορούν να λάβουν χώρα;


Καταρχήν, σωστά, δεν ξεχνάμε και τιμάμε τους τρεις εργαζόμενους της MARFIN. Οι αγώνες, όταν είναι επιτυχημένοι, έχουν πολιτικά αποτελέσματα. Δέστε, τρεις βουλευτές του ΠΑΣΟΚ διαφοροποιήθηκαν και διαγράφηκαν. Φυσικά δεν αρκούν. Χρειάζεται σε κάθε τόπο Λαϊκή Επιτροπή Ενάντια στα μέτρα. Χρειάζεται μια πολιτική ψήφος στις Περιφερειακές Εκλογές, ενάντια στο Μνημόνιο.


-Το 1981 σε καιρούς παρόμοιας σήψης του πολιτικού συστήματος και συντηρητικής διακυβέρνησης, ο Ανδρέας Παπανδρέου κατάφερε και ενέπνευσε ένα μεγάλο μέρος του λαού-άσχετα με το τί κατάφερε στο τέλος συνολικά η διακυβέρνησή του-δημιουργώντας ένα κίνημα μαζικό, προοδευτικό που έφερε αισιοδοξία αλλά και ταξική και εθνική ανάταση...Σήμερα, μπορούμε να περιμένουμε μια παρόμοια προσωπικότητα από το χώρο της Αριστεράς ως άλλον Μεσσία ή το μέλλον είναι οι πολιτικές συμμαχίες μη προσωποκρατικές;


Όχι. Κι αν ναι θα ήταν λάθος. Όχι ότι πρέπει να υποτιμούμε τη σημασία της ηγεσίας. Αλλά το εγχείρημα να μπει σε νέο δρόμο ο τόπος είναι πρώτα και κύρια θέμα συλλογικής δράσης, κινητοποίησης, αλληλεγγύης. Αυτό που ψάχνουμε λοιπόν δεν είναι ο Μεσσίας, αλλά η καθολική κοινωνική αφύπνιση.


-Είναι ορατό το ενδεχόμενο πολιτικών συμμαχιών στην ελληνική Αριστερά σήμερα, στα πλαίσια των υπαρχόντων πολιτικών σχηματισμών ή πιστεύετε ότι το ΚΚΕ διατηρεί μια απομονωμένη δράση που σε τέτοιες δύσκολες συγκυρίες δρα ανασταλτικά για το Κίνημα; Ο εργαζόμενος κόσμος που στήριξε στο παρελθόν ΚΚΕ,ΣΥΡΙΖΑ,εξωκοινοβουλευτική αριστερά,κομμάτια του αντιεξουσιαστικού χώρου αλλά και ΠΑΣΟΚ πιστεύετε ότι έχει τις ίδιες απόψεις περί συνεργασιών όπως και τα κόμματα που στήριξαν ή στηρίζουν;


Ευτυχώς όχι. Θεωρώ ότι ο αριστερός πολίτης σκέφτεται απλά, δεν επηρεάζεται από την κομματοκρατία, θέλει την ενότητα γιατί γνωρίζει ότι είναι δύναμη. Με αυτήν την έννοια, μαζί με το σάρωμα του δικομματικού πολιτικού συστήματος να σαρωθούν κι αυτές οι αρνητικές εκφράσεις κομματικών σχηματισμών στο χώρο της αριστεράς απέναντι στη συνεργασία, που δεν ανταποκρίνεται σε λαϊκά αλλά σε ασήμαντα γραφειοκρατικά συμφέροντα.


-Θα ήθελα να απευθυνθείτε στη γενιά μου, αυτή των 25άρηδων που λέγεται ότι θα υποστεί τα πάνδεινα αν συνεχιστεί αυτό το γαϊτανάκι μέτρων των αιμοσταγών τραπεζιτών και λοιπών ελλήνων κ ξένων κερδοσκόπων...Η γενιά του Πολυτεχνείου έχει ευθύνη για το σημερινό εργασιακό και ηθικό μεσαίωνα που ζούμε;...Και τέλος, ποιος θα πρέπει να είναι ο ρόλος των πνευματικών ανθρώπων του τόπου;


Για πολλούς λόγους πρέπει να ακυρώσουμε το Μνημόνιο, την καταστροφή του Κοινωνικού Κράτους. Πρώτα από όλα όμως στο όνομα της νεολαίας. Είναι διαστροφικό να λένε στους νέους ότι «θα πάρουμε υπόψη το προσδόκιμο ζωής» ώστε να πάρετε σύνταξη μετά τα 65. Είναι βάρβαρο να κάνουνε τη νέα γενιά των 700 ευρώ γενιά των 500 τόσο ευρώ. Είναι ασύλληπτο η ανεργία στη νεολαία να έχει φθάσει τον 1 στους 4 και να αυξάνεται συνεχώς. Ο Ηρόδοτος έλεγε ότι ευτυχισμένη είναι η κοινωνία που το παιδί θάβει τον πατέρα και δυστυχισμένη εκείνη που ο πατέρας θάβει το παιδί. Tο τελευταίο γίνεται τώρα. Δεν πρέπει να το δεχθούμε με τίποτε. Όσοι και από τη γενιά του Πολυτεχνείου εμπνεόμαστε από τις αξίες της εξέγερσής της. Όσοι διανοούμενοι δεν σκέφτονται τις κομματικές χρηματοδοτήσεις αλλά το πνευματικό και ηθικό τους χρέος ιδιαίτερα απέναντι κυρίως στη νέα γενιά.

Read More......

Έκτρωση ή γέννα;

Έχω ξαναπεί πως βιώνουμε ιστορικές στιγμές ως κοινωνία...Ο καθένας βέβαια το αντιλαμβάνεται αυτό διαφορετικά και εξαρτάται από τη σκοπιά που παρατηρεί ή δρα...Όλοι όμως καταφεύγουν σε αυτή τη διαπίστωση...Δεξιοί, αριστεροί, αναρχικοί, φασίστες, κεντρώοι, απολιτίκ, μέχρι και οι μεγαλοεπιχειρηματίες...

Κι είναι αυτό το βήμα, η διαπίστωση μιας κατάστασης δηλαδή, το πρώτο βήμα για την επόμενη κίνηση...Και η επόμενη κίνηση είναι η κρίσιμη...Γιατί, ή συνεχίζουμε ως έχουμε ή αλλάζουμε...Το προεκλογικό μότο του σημερινού πρωθυπουργού, κατασκεύασμα προφανώς των επικοινωνιολόγων του, μοιάζει λίγο με την προηγούμενη φράση που διατύπωσα..."Ή βουλιάζουμε ή αλλάζουμε" έλεγε πριν τις 4 Οκτώβρη ο Παπανδρέου, γεμάτος σιγουριά και ύφος που δεν άφηνε περιθώρια...Η αλήθεια όμως βρίσκεται ελάχιστα πιο εκεί από τα λόγια του...Βουλιάξαμε λοιπόν και ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να αλλάξουμε...

Προφανώς και η αλλαγή που χρειάζεται η κοινωνία δεν είναι η άνευ όρων παράδοση της εθνικής ανεξαρτησίας και λαϊκής κυριαρχίας στο ξένο κεφάλαιο και τους φορείς του...Ούτε η κατάργηση με τρόπο πραξικοπηματικό ακόμη και αυτής της αστικής δημοκρατίας-ολιγαρχίας στην οποία ζούμε για να επισπευστούν οι διαδικασίες της επικυριαρχίας του Δ.Ν.Τ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας πάνω στο λαό και τα δικαιώματά του...Όταν λοιπόν κάποιοι παραβιάζουν την τήρηση της νομιμότητας απέναντι στο Σύνταγμα προκειμένου να κάνουν το χατήρι στους οικονομικούς εκβιαστές της χώρας, τότε να περιμένουν και από το λαό να κάνει το ίδιο, αλλά με σκοπό του την διεκδίκηση εκ νέου των δικαιωμάτων που με τόσο αίμα κατακτήθηκαν ανά τους αιώνες από τον ίδιο και σήμερα βλέπει να απεμπολούνται χωρίς αιδώ και χωρίς τη συναίνεσή του εν μία νυκτί...Και η τραγική ειρωνία είναι ότι αυτά συμβαίνουν στο όνομα της σωτηρίας της πατρίδας και από μία κυβέρνηση με σοσιαλιστικό προσωπείο...Προφανώς οι θεματοφύλακες του σοσιαλισμού εκεί στην Ιπποκράτους κάπου λάθεψαν και πλέον το καλό του εργαζόμενου λαού δε συνάδει με το καλό της πατρίδας...

Ένας σύντροφος ο Γιώργος, μου απηύθηνε μια κουβέντα που με έβαλε σε προβληματισμό..."Σε τέτοιους καιρούς" μου είπε "η κοινωνία γκαστρώνεται από μόνη της και γεννά..."

Είμαστε σε κύηση λοιπόν και η φάση αυτή της ηρεμίας που βιώνουμε αυτό τον καιρό, ύστερα και από την προβοκατόρικη δολοφονία των 3 παιδιών στη Marfin, παραπέμπει στην απόφαση που πρέπει να πάρουμε για το αν θα αφήσουμε το έμβρυο να γεννηθεί ή θα προχωρήσουμε σε έκτρωση...

Πείτε με συντηρητικό, αλλά είμαι κατά των εκτρώσεων.

Read More......

Tίτλοι τέλους

Γίναμε τελικά Αμερική...ή έστω Αγγλία...και μας βλέπω και σε λίγο να γινόμαστε και Γερμανία...κι αντί ρε αχάριστοι Έλληνες να χαίρεστε, κάθεστε και σιχτιρίζετε τους πολιτικούς μας για την κατάσταση της οικονομίας...Αχάριστοι...Αφού το είπανε,"τα μέτρα είναι αναγκαία"...τέλος...τί κάθεστε και διαμαρτύρεστε ρε βρωμοέλληνες;...Βάζετε και σε κίνδυνο την εικόνα της χώρας στα διεθνή ΜΜΕ...άντε μην ξυπνήσουν στραβά οι ευρωπαίοι εκβιαστές μας εεε...σύμμαχοι ήθελα να πω, και δε μας δώσουνε και τα φράγκα...Ακούς εκεί πορείες,απεργίες και άλλα τέτοια ντεμοντέ...τί θέλετε ρε να γίνουμε Σοβιετική Ένωση;...ή Ανατολική Γερμανία;...Τηλεόραση δε βλέπετε ρε ζώα Έλληνες;...Για το καλό της "πατρίδας" οφείλετε να τουμπεκιάσετε ρε μαλάκες...Και δεν απευθύνομαι σε σας που επειδή περιμένετε κανά ρουσφετάκι ή καμιά θεσούλα στο σοσιαλιστικό κίνημα έχετε ήδη κάνει τουμπεκί...στους άλλους τους μαλάκες λέω, που έχουνε ξεσηκωθεί και φωνάζουν επειδή τους κόβουν 2-3 μισθούς, κάτι ψωροεπιδόματα και πάνε και τη βενζίνη στα 2 ευρώ...ΤΟΥΜΠΕΚΙ για τη σωτηρία του έθνους...Και τί θα πει "ποιός το λέει;"...Το λέει η Χούκλη, η Στάη, η Τρέμη, ο Γιάνναρος ο Πρετεντέρης...Ο ίδιος ο Παπανδρέου, ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς...

Και για να επανέλθω στην αρχή του κειμένου μου, ότι δηλαδή γίναμε ήδη Αμέρικα και Αγγλία και βαδίζουμε στα χνάρια της Γερμανίας και να δικαιολογήσω αυτή μου την εκτίμηση...Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι, στις συμπαθείς μου-ελέω Τζος Τσίλντρες- Ηνωμένες Πολιτείες, αντιπαρατίθεντο τα τελευταία χρόνια για το αν θα στείλουν 10 πάνω ή δέκα κάτω στρατιώτες στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν...όχι για το αν πρέπει να σταματήσει ο πόλεμος ή όχι...κάτι μου θυμίζει λοιπόν αυτό το σκηνικό στην Ελλάδα του 2010...ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία ανταλλάσσουν "βαρύτατους" χαρακτηρισμούς για το αν τα οικονομικά μέτρα, που όλως τυχαίως ληστεύουν τους εργαζομένους, έπρεπε να ληφθούν τώρα ή πριν δυο εβδομάδες...Γεμίσαμε όλων των ειδών τους φιλελεύθερους...σαν τους συμπαθείς -ελέω Ματ Ντάρμπισιρ- Εγγλέζους...που θα επιλέξουν στις επερχόμενες εκλογές μεταξύ των φιλελευθέρων, των φιλελευθέρων Δημοκρατικών και των "Εργατικών" Φιλελευθέρων...Και προβλέπω, αν δεν καταρρεύσει το υπάρχον πολιτικό σύστημα, στις επόμενες εκλογές που θα διεξαχθούν στην Ελλάδα το φαβορί να είναι η συμμαχία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ...όπως και στην αντιπαθή μου -ελέω Μπάγερν Μονάχου- Γερμανία...

Το στοίχημα λοιπόν των απανταχού πραγματικών κερδοσκόπων του υφιστάμενου πολιτικού και οικονομικού καθεστώτος, είναι η υποταγή στις επιταγές τους χωρίς εξεγέρσεις και βίαιες αντιδράσεις από τους λαούς που αναγκάζονται να τροφοδοτήσουν τα κέρδη των καπιταλιστών αυτών...Και το μέσο της προσπάθειας φίμωσης που επιτελείται παγκοσμίως, είναι διαμέσου των ψευτοσυναινέσαιων κυβέρνησης και αντιπολίτευσης των κρατών, που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν το λαό, αλλά στην πραγματικότητα είναι αυτούσιοι υποτελείς των τραπεζών και των λοιπών κερδοσκόπων...Και σαν γνήσιος "ευρωπαίος" ο αυταρχικός Γιώργος Παπανδρέου, με περίσσιο θράσος υποθηκεύει με τον πιο κυνικό τρόπο, σε συνέχεια των ληστοσυμμοριτών της ΝΔ, το μέλλον των επόμενων γενεών...Βάζει τη χώρα και την πραγματική οικονομία σε μια δίνη που τα αποτελέσματα για το λαό και τα εισοδήματά του θα είναι καταστροφικά...

Η απάντηση των εργαζομένων σε αυτές τις πολιτικές που στόχο έχουν να περάσουν στα χέρια ακόμη λιγότερων τον παγκόσμιο πλούτο οφείλει να είναι μαζική και συγκρουσιακή...Η υπομονή που συνιστούν οι ραγιάδες των καθεστωτικών μέσων παραπληροφόρησης είναι γι αυτούς που δεν έχουν να χάσουν τίποτα και γι αυτούς που παρασιτούν και επιβιώνουν στο υπάρχον σάπιο σύστημα...

Αγώνας μέχρι τέλους με στόχο την αξιοπρέπεια...Για το καλό της κοινωνίας μας και όχι της "πατρίδας"...

Read More......

Δώσε χούντα στο λαό...

Κάθε 21 Απρίλη όλοι κάνουμε και μια μνεία στην αποφράδα ημέρα του 1967 κατά την οποία ο Στρατός έκανε την "Επανάστασή" του και επέβαλλε, σε συνεργασία με την αμερικανική κυβέρνηση,την δικτατορία στην Ελλάδα...Τα αποτελέσματα αυτής της επταετίας τα έζησαν στο πετσί τους οι άνθρωποι εκείνης της εποχής, όπως επίσης γνωστοί λίγο πολύ είναι και οι λόγοι που οδήγησαν στο να δοθεί το πρόσφορο έδαφος για να εγκαθιδρυθεί η ξενόφερτη Χούντα στην Ελλάδα...Εμάς τους νεότερους πλέον λίγο μας απασχολούν από ό,τι φαίνεται τα γεγονότα που συνέβησαν στο πρόσφατο παρελθόν, ακόμα κι αν οι επόμενες γενιές οφείλουν να αντλούν σκέψη από παρόμοια ιστορικά γεγονότα όπως η επταετής Χούντα...Κι έτσι σαν ένα είδους μνημόσυνο, απλά ευχόμαστε να μην ξαναχρειαστεί να "μπούνε στην πόλη οι οχτροί"...

Μήπως όμως οι οχτροί μπήκαν; Κι εμείς γελάμε ακόμα;Κι εμείς κοιτάμε τις κοπελιές;...

Κι όμως έχουν μπει...κι οι οχτροί οι σημερινοί αντίθετα με εμάς, βελτίωσαν ακόμα περισσότερο τον τρόπο εισβολής τους...Έμαθαν από το παρελθόν και πλέον "δε μας ρίχνουν φωτιά"...αλλά κρατούν άλλα "σπαθιά"...εμείς όμως γελάμε ακόμη σαν τα παιδιά...Κι οι σημερινές οι χούντες είναι πολύ δυσκολότερο να ξεγυμνωθούν και στη συνέχεια να καταρρεύσουν...

Η μαύρη επταετία της χούντας των Συνταγματαρχών δίδαξε πολλά στο λαό...Έδειξε πως για να ανατραπεί μια κατάσταση που αιμμοραγούσε την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, έπρεπε να γίνει μαζικά,ενωτικά και συγκρουσιακά...έπρεπε ο λαός να μην παρασυρθεί από τα "προνόμια" και τις πλαστές ελευθερίες που οι εθνικοί προδότες της δικτατορίας του προσέφεραν, εκμεταλλευόμενοι την ανέχεια, το φόβο και πολλές φορές την αμάθεια και την απολιτικοποίησή του...

Υπήρχαν και τότε πολιτικοί χώροι που στοχοποιούνταν, όπως και δημοσιογράφοι-φερέφωνα της τότε εξουσίας, που δημιουργούσαν μια πλαστή πραγματικότητα με στόχο να προστατεύουν το καθεστώς το οποίο ευνοούσε τους ίδιους και τις φιλοδοξίες τους...Υπήρχε και τότε αστυνομία που δρούσε ανεξέλεγκτα, παραβιάζοντας ελευθερίες και δικαιώματα με τη σύμφωνη γνώμη της εξουσίας...Υπήρχαν και τότε πολίτες που ρουφιάνευαν άλλους πολίτες για τα κοινωνικά και πολιτικά τους φρονήματα...Υπήρχαν και τότε φοιτητές που υπάκουαν ως νομοταγείς πολίτες στα προστάγματα του καθεστώτος και φυσικά δεν αντιδρούσαν σε τυχόν κακώς κείμενα που μπορεί να υπέπιπταν στην αντίληψή τους...Υπήρχαν και τότε ηγέτες της Εκκλησίας οι οποίοι ευλογούσαν το έργο του δικτάτορα...Υπήρχαν και τότε επιχειρηματίες που συνέχιζαν να κερδίζουν από τα "έργα της Χούντας"...Υπήρχαν και τότε ξένες δυνάμεις και διεθνείς οργανισμοί που δεν έδιναν δεκάρα για το τί πραγματικά συμβαίνει στη χώρα...Υπήρχε και τότε Αμερική.

Υπήρχαν όμως τότε και άνθρωποι που φυλακίζονταν,εξορίζονταν και βασανίζονταν λόγω των πολιτικών τους πεποιθήσεων, όμως αντιστέκονταν σθεναρά στον εχθρό...Υπήρχαν όμως τότε και άνθρωποι του μόχθου που οργάνωναν παράνομα κινήματα για την πτώση του καθεστώτος...Υπήρχαν όμως τότε και φοιτητές που τα έβαλαν με το πολιτικό και καθηγητικό κατεστημένο της Χούντας συγκρουόμενη ανοιχτά μαζί της, αψηφώντας κάθε κίνδυνο...Υπήρχαν όμως τότε και πνευματικοί άνθρωποι και καλλιτέχνες που με τα έργα τους έδιναν πίστη και κουράγιο στον αντιστεκόμενο λαό...Και τελικά υπήρξε αποτέλεσμα...Γεννήθηκε ένα κίνημα απολύτως πολιτικό με κέντρο του τον άνθρωπο και την πραγματική δημοκρατία και ελευθερία το οποίο ανέτρεψε ένα καθεστώς που στηρίχθηκε ακόμα και στην υπερδύναμη που λέγεται Αμερική...Γιατί τότε υπήρχε ακόμη αξιοπρέπεια.

Σήμερα τί από όλα αυτά υπάρχει;

Στη χούντα των τρομοδελτίων ειδήσεων των μεγάλων καναλιών,των αρπαχτικών της Βουλής που καταλήστεψαν το δημόσιο χρήμα και το μόχθο των εργαζομένων,της απροκάλυπτης βίας των δυνάμεων καταστολής,του κατεστημένου της Εκκλησίας Α.Ε τί έχουμε να αντιπαραθέσουμε;

Στην εποχή μας, της οποίας κύριο χαρακτηριστικό τείνει να είναι η απάθεια και η άνοδος της ασημαντότητας και κατ επέκταση η απολιτικοποίηση, αντιπαραθέτουμε τους κοινωνικούς αυτοματισμούς κατηγορώντας ο ένας τον άλλον για την υπερχρέωση των οικονομικών του κράτους αγνοώντας τους πραγματικούς υπεύθυνους της κρίσης και τους οποίους τεχνηέντως τα ΜΜΕ δεν αναφέρουν...την διασπαστική δράση των δυνάμεων της Αριστεράς...τις κινήσεις εκτόνωσης του λαϊκού κινήματος από τους διάφορους κομματικούς εργατοπατέρες...την ξενοφοβία...τον ωχαδερφισμό μας...το στιγματισμό πολιτικών χώρων ως μήτρες τρομοκρατών...τη συνέχιση των απολαύσεων της ζωής που μας υποδεικνύει ο καταναλωτισμός.

Άρα πώς είναι δυνατόν να δημιουργηθεί σε τέτοιες συνθήκες ένα πολιτικό κίνημα που θα ενώσει το λαό, θα ξεπεράσει αγκυλώσεις του παρελθόντος και θα οδηγήσει στην ανατροπή της σύγχρονης χούντας του ελέγχου του μυαλού μας;...Στόχος είναι το μυαλό έλεγε η Γώγου και το μοτίβο αυτό αποτελεί την κωρωνίδα της σύγχρονης χούντας που βιώνουμε...Η οποία προς το παρόν δε μετέρχεται στρατιωτικά μέσα ή εξορίες αλλά επιβάλλεται μέσω του μυαλού που κρατάει δέσμιο...

Και δυστυχώς τη σύγχρονη αυτή χούντα την επιβάλλουμε εμείς οι ίδιοι χωρίς να το γνωρίζουμε πολλές φορές...Κι αν κατά την επταετία, το να άκουγες κάποιο απαγορευμένο τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη θεωρούνταν πράξη αντίστασης, σήμερα ακόμα και η συμμετοχή σε κάποια από τις χιλιάδες απεργίες που κάποιοι προκυρήσσουν με ημερομηνία έναρξης και λύσης, ΔΕΝ αποτελεί πράξη αντίστασης προς τη νέα αυτή μορφή χούντας...

Γι αυτό και οφείλουμε να βρούμε τον τρόπο και τα μέσα για να σπάσουμε τα δεσμά που μας διατηρούν νομοταγείς πολίτες μιας Χούντας...της σημερινής.

Read More......

Για να μην τρελενόμαστε...

Χωρίς να σημαίνει οτι συμφωνώ απόλυτα αλλά με έκανε να σκέφτω τις ουσιαστικές αξίες της ζωής και την κουλτούρα μου.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ...ΦΤΩΧΟΙ!...

Του ΓΙΑΝΝΗ ΞΑΝΘΟΥΛΗ

(Από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

"...Να ξαναγίνουμε φτωχοί. Οπως ήμασταν πάντα. Οπως οι ήρωες των παλιών αναγνωστικών που οι γιαγιάδες έμοιαζαν με γιαγιάδες κι όχι με συνταξιούχες πόρνες. Οπου οι μπαμπάδες επέστρεφαν το μεσημέρι για να καθήσει ΟΛΗ η ελληνική οικογένεια στο τραπέζι και να φάει το σεμνό φαγητό -όσπρια πεντανόστιμα και ζαρζαβατικά με μαύρο ψωμί μοσχοβολιστό- ενώ η γάτα και ο σκύλος περίμεναν στωικά να 'ρθει η σειρά τους... Να ξαναγίνουμε φτωχοί όπως ήμασταν πριν σαράντα και πενήντα χρόνια. Τότε που ονειρευόμασταν ... κυρίως εν μέσω γκρι, μπλε και μπεζ χρωμάτων, τότε που καμιά Ελληνίδα δεν φιλοδοξούσε να γίνει ψευδοξανθιά, τότε που η λάσπη κολλούσε συμπαθητικά στα παπούτσια μας και οι αυθεντικοί ζήτουλες βρίσκονταν έξω απ' τις εκκλησιές περιμένοντας το τέλος της λειτουργίας και του μνημόσυνου. Να ξαναγίνουμε φτωχοί πλην τίμιοι, χωρίς κινδύνους να ξεστρατίσουν οι αρχιμανδρίτες προς την ψηφιακή παιδοφιλία. Να βρούμε ξανά τις σωστές μας κλίμακες χωρίς αγωνία παρκαρίσματος και παχυσαρκίας. Να ξαναβρούμε τη γεύση του «μπατιρόσπορου», των ελαχιστοποιημένων αναγκών, να ανακαλύψουμε εκ νέου τον ποδαρόδρομο και το συγκινητικό μοντέλο της «γυναίκας της Πίνδου». Μόνο με τέτοιες ηρωικές διαδρομές ενδεχομένως να ακυρώσουμε το κόμπλεξ μας έναντι του Μπραντ Πιτ και της Ναόμι Κάμπελ. Να ξαναβρούμε -γιατί όχι- και τους παλιούς καλούς εχθρούς (κυρίως από τα βόρεια) που σήμερα τους έχουμε σκλάβους στα παβιγιόν μας. Να ξετρελαθούμε από την επικοινωνιακή μας υστερία με τα σιχαμένα κινητά τηλέφωνα που κατάργησαν κάθε έννοια ιδιωτικής ζωής. Να σκάψουμε στις αυλές -όσοι έχουν αυλές- και να κάνουμε παραδοσιακούς ασβεστόλακκους για να ασπρίζουμε τα δέντρα έτσι για καλαισθησία και υγεία. Να βρούμε πάλι τη σημασία του χώματος καταργώντας το καυσαέριο του επάρατου τρέχοντος πολιτισμού. Να εφεύρουμε τις παλιές νοσοκόμες που σέρνονταν από σπίτι σε σπίτι ρίχνοντας ενέσεις πενικιλίνης στα οπίσθια ολόκληρου του Εθνους. Να προσδιορίσουμε ξανά την ντροπή και τον «σεβασμό» προσέχοντας το βλακώδες λεξιλόγιο των τέκνων μας. Επιτέλους, όποιο τέρας βρίζει ή χρησιμοποιεί την πάνδημη και πολυμορφική λέξη «ΜΑΛΑΚΑΣ» πάνω από εκατό φορές την ημέρα να το μπουκώνουμε με «κόκκινο πιπέρι εξόχως καυτερό», όπως τον καιρό της εξαίρετης φτώχειας μας. Να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τα κουλά μας χέρια σε δουλειές που σήμερα δίνουμε του κόσμου τα λεφτά, όπως μεταποίηση ρούχων, αλλαγές γιακάδων στα πουκάμισα, καρικώματα στις κάλτσες, υδραυλικές και σχετικές εργασίες. Να απαγορευτεί διά ροπάλου το γκαζόν που για μας τους πρώην φτωχούς δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Στη θέση του να φυτευτούν λαχανικά ή και οπωροφόρα για να μην καλοσυνηθίζουμε την κάστα των μανάβηδων. Κάποτε ο μαϊντανός, τα κρεμμύδια και τα σκόρδα ήταν τα βασικά καλλωπιστικά των κήπων μας. Να επανακτήσουμε το κύρος μας, χρησιμοποιώντας βοϊδόπουτσες, βέργες κι ό,τι τέλος πάντων απαιτούσε ο βασικός σωφρονιστικός κώδικας τα χρόνια της περήφανης ανέχειας.
Σταματήστε τις ψυχολογίες και τις παραφιλολογίες για τα «τραύματα» των παιδιών.
Μόνο λύσεις γήινες και πρακτικές -χωρίς ενστάσεις από τον Ρομπέν της ευαισθησίας, τον ΣΥΡΙΖΑ- θα αποκαταστήσουν την τρέλα και το χάος που υπαινίσσονται οι στατιστικές.
Να θυμηθούν οι Νεοέλληνες πως προέρχονται απ' τον Μεγαλέξανδρο, από τον Μιλτιάδη, τον Αριστείδη και προφανώς απ' τον... Αλκιβιάδη, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να βάλουν σε ενέργεια τον «δίκαιο θυμό» αν συμπέσουν με ληστές τραπεζών, περιπτέρων, σούπερ μάρκετ και κοσμηματοπωλείων. Κανένας δισταγμός. Τα παλιά χρόνια για ψύλλου πήδημα σε μπαγλάρωναν. Θυμήσου και κόψ' τους τα χέρια ή και τα αχαμνά. Επιτέλους ας σταματήσουμε την ευρωπαϊκή μας ψυχοπάθεια. ΠΟΤΕ κανένας Ελληνας δεν έγινε σωστός Ευρωπαίος. Ούτε καν ο Αβραμόπουλος ούτε καν ο Σημίτης και άλλοι τέτοιοι που μου διαφεύγουν. Απ' τον καιρό που σταματήσαμε να θυμώνουμε σωστά, την πατήσαμε. Σταματήστε το «ντόπινγκ» με το τσουλαριό των λαϊκών ασματομουλάρων. ΠΟΣΟΥΣ ΠΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ ΧΩΡΑ Η ΕΛΛΑΣ, κύριοι καναλάρχες της πλάκας; Δεν είναι καιρός να ξεβρωμίσει ο τόπος απ' τους εκφραστές του τραγουδιστικού Κάμα Σούτρα; ΠΟΙΟΣ θα μαζέψει τις ελιές στα περιβόλια όταν ο κάθε πικραμένος ονειρεύεται να γίνει αφίσα στη Συγγρού; ΠΟΙΟΣ θα καθαρίσει τη Συγγρού απ' το αίσχος της καψουρικής ταπετσαρίας, κύριοι δήμαρχοι; Οι τραβεστί; Οι καημένες οι τραβεστί έχουν άλλες υποχρεώσεις...
Μη φοβάστε τη φτώχεια. Η πατρίδα μας είναι ευλογημένη έστω κι αν δεν παράγει λαμαρίνες αυτοκινήτων ή καλής ποιότητας νάρκες και όπλα για τους τριτοκοσμικούς.
Θυμηθείτε την ευλογία του ελαιόλαδου, της κορινθιακής σταφίδας, του χαλβά Φαρσάλων, των εσπεριδοειδών, της σαρδέλας και των λατρεμένων ραδικιών. Λάδι, χόρτα, ελίτσες, λίγο τυρί και ψωμί ζεστό, να φρεσκάρουμε στο μνημονικό μας το παλιό αναγνωστικό του Δημοτικού. Το ξέρω πως είναι ζόρι να κόψουμε το σούσι απότομα, όμως ήρθε ο καιρός να αναβιώσουμε την όπερα της πεντάρας, της δεκάρας και των άλλων χρηστικών μας αξεσουάρ. Μια δοκιμή νομίζω πως θα μας πείσει, τώρα μάλιστα που ξεκινά και το Τριώδιο.

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ και ο θεός των μικρών πραγμάτων μαζί μας. "

Προφητικό και ας έχει γραφτεί πριν από ένα χρόνο!...

Read More......

ΚΑΝΤΕ ΠΕΡΑ.........!!!!!!

Σταματήστε ρεεεε!!!...Φωνές υστερικές...κι όμως ύπνος βαθύς...

Εδώ γεννήσαν τη δημοκρατία...Βοηθήστε τη ρεεεε...Τη βιάζουν κάθε μέρα...Μπροστά μας,αλλά δεν είναι κόρη μας ή αδελφή μας...


8 η ώρα...Όλα εδώ πληρώνονται...Όλα εδώ γεννιούνται...Όλα εδώ πεθαίνουν...

Τρομοκράτες με μικρόφωνα...Με γιάφκες τα ραδιομέγαρα...Με κρησφύγετα στα αστυνομικά τμήματα...Με τον εγκέφαλο να κρύβεται κάπου εκεί στη Βουλή...

Φωνές...Κραυγές...Βόμβες...Οργή...Κι όμως ύπνος βαθύς...

Οι Φαρισαίοι τηρούσαν το Χριστιανικό νόμο...Αυτοί τηρούν τη Δημοκρατία...

Δημοσιογράφοι-Μπάτσοι-Πολιτικοί και στα 4 η ελευθερία...Κι όμως ύπνος βαθύς...

Η Χούντα δεν τελείωσε το '73...

Κάθε μέρα στις 8 μας στέλνουν στην εξορία...Κι όμως ύπνος βαθύς.

Read More......

Στην "κρίση" του καθενός...

Σε κάθε μήκος και πλάτος της χώρας, όπου άνθρωποι του μόχθου αλλά και νεολαίοι έκριναν πως τα πρόσφατα μέτρα της κυβέρνησης, για τη δήθεν εξυγίανση των δημοσιονομικών του κράτους, μόνο δεινά θα φέρουν σε επίπεδο κοινωνίας, οι δρόμοι γέμισαν με κόσμο...Με έναν κόσμο που διατυμπάνισε με τον πλέον αποφασιστικό τρόπο ότι θα βρεθεί αλληλέγγυος και απέναντι στην επίθεση που προωθούν όλα τα οικονομικά νεοφιλελεύθερα επιτελεία των τραπεζών και λοιπών "αγορών" ανά την υφήλιο...Και σαν καλός υπηρέτης τους, η κυβέρνηση σε συνέχεια της προηγούμενης έσπευσε να τα υιοθετήσει.

Παρόλα αυτά, σήμερα στα γνωστά και μη εξαιρετέα ΜΜΕ της χώρας μας, ακόμα και σε τοπικό επίπεδο, πρώτα θέματα υπήρξαν άλλα...Και φυσικά όταν δεν ξέχασαν να αναφερθούν και στη μεγάλη απεργία της χθεσινής ημέρας, το έκαναν με χειρουργικά ύπουλο τρόπο, προσπαθώντας να επικεντρωθούν σε επεισόδια μερίδας διαδηλωτών ενάντια στην αμυνόμενη αστυνομία...Φυσικά ούτε λόγος για το αν η "αμυνόμενη" αστυνομική δύναμη έκανε με προκλητικό και σαφή επιθετικό τρόπο τη "δουλειά" της...Πάντως ένα δίκιο το δίνω στα ΜΑΤ...Εκεί που μέχρι σήμερα έδερναν εργαζόμενο κόσμο και φύλαγαν τράπεζες και μακρυχέρηδες υπουργούς για 3 κ 60, τώρα αναγκάζονται να κάνουν αυτό το πατριωτικό και θεάρεστο έργο για πολύ λιγότερους μισθούς!

Φυσικά και οι πρακτικές των καθεστωτικών μέσων ενημέρωσης, με τους πληρωμένους δημοσιογράφους που μάχονται πραγματικά για να πείσουν τον κόσμο περί της αναγκαιότητας τέτοιων αντιλαϊκών μέτρων, είναι λίγο πολύ αναμενόμενες...Πρέπει με κάθε τρόπο να χειραγωγήσουν το θεατή προκειμένου να τον πείσουν ότι αυτοί που τον ληστεύουν και όλως τυχαίως συμβαίνει να είναι και αφεντικά των ξεπουλημένων δημοσιογράφων και καναλαρχών, το κάνουν για το καλό τους...Κι αν κρίνω συγκριτικά με παλαιότερες κινητοποιήσεις για θέματα εξίσου σημαντικά όπως το ασφαλιστικό, οι χθεσινές συγκεντρώσεις και πορείες μπορεί να ήταν όντως μαζικότατες αλλά θα μπορούσαν να είναι ακόμη μεγαλύτερες με τα αίτια για το γεγονός αυτό να είναι λίγο πολύ γνωστά...

Τα ΜΜΕ καθώς και η κυβέρνηση σε κοινή γραμμή με τις κοινοβουλευτικές εκφράσεις της Δεξιάς, εξαπέλυσαν μια οργανωμένη και συγχρονισμένη επίθεση διαστρέβλωσης της πραγματικότητας έτσι ώστε οι αντιδράσεις να είναι ηπιότερες...Και κατά ένα σημείο τα κατάφεραν...Δεν τους κακίζω γι αυτό.Είναι πταίσμα μπρος σε άλλα εγκλήματά τους και μάλιστα ίσα ίσα που μια τέτοια αντίδραση από το νεοφιλελευθερισμό της χώρας ήταν αναμενόμενη...
Προσωπικά, στόχος της οργής μου για την παραπληροφόρηση και προσπάθεια εκτόνωσης των αντιδράσεων είναι κάποιοι κομματικοί αλλά και συνδικαλιστικοί φορείς, που στην προσπάθειά τους να μην τα βάλουν με τον κομματικό τους φορέα φοβούμενοι τυχόν κυρώσεις, θέλησαν να κρατήσουν αποστάσεις τηρώντας μετριοπαθή στάση...Κάτι που μακροπρόθεσμα ίσως τους εξαργυρώσει μια άνοδο στην κομματική ιεραρχία...Στην πραγματικότητα όμως, ξεπουλάνε συνειδήσεις και ιδεολογία και προδίδουν το Κίνημα το οποίο είναι ανάγκη να δημιουργηθεί ως ανάχωμα στις επιθέσεις εναντίον του εισοδήματος των μη προνομιούχων τάξεων της κοινωνίας μας...Σε καιρούς που δεν περισσεύει κανείς, υπήρξαν πολλοί που υπέκυψαν στην κομματική ενότητα σε βάρος της ταξικής...Όσον αφορά τους υπολοίπους που αψήφησαν πλαστές υποχρεώσεις και έβαλαν πάνω από όλα τις ανάγκες των εργαζομένων και το μέλλον των δικών τους ζωών, είναι καθήκον τους να διακηρύττουν τα αιτήματα των τάξεων που εκπροσωπούν και τεχνηέντως αποκρύπτονται από τα γνωστά κέντρα εξουσίας και παραπληροφόρησης...Να διατρανώσουν πως ο λαός δεν μπορεί να συνεχίσει να κάνει θυσίες για να αυξάνεται ο ρυθμός αύξησης των κερδών των τραπεζών...

Είναι άδικο να συνεχίζεται ο βιασμός της αξιοπρέπειάς μας...Είναι άδικο να μην ακούγεται η φωνή αυτών που πάντα σε αυτό το κράτος πλήρωναν και έκαναν θυσίες για χάρη του εκσυγχρονισμού, της επανίδρυσης του κράτους, των Ολυμπιακών αγώνων, της εισόδου μας στην Ευρωζώνη και σήμερα δήθεν για χάρη του πατριωτισμού...Και είναι δυο φορές κρίμα να προδίδεται από τους ανθρώπους που θίγονται και οι ίδιοι αλλά είτε επηρεασμένοι από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα φόβου που περνάει προς τα έξω, είτε από την δική τους προσπάθεια εξαργύρωσης αυτής τους της εκούσιας απάθειας...

Μια μέρα λοιπόν μετά από την πρώτη πράξη των αντιδράσεων μιας σειράς πολύμορφων και ολοένα αυξανόμενης έντασης κινητοποιήσεων, οι διαχειριστές του ελληνικού κράτους θέλησαν να μετριάσουν τις αντιδράσεις και να δημιουργήσουν κλίμα συναίνεσης, φόβου και απαισιοδοξίας όσον αφορά την τελική έκβαση του αγώνα των εργαζομένων...Δε θα τα καταφέρουν αλλά θα πρέπει όλοι μας να αναλάβουμε και τις προσωπικές ευθύνες που μας αναλογούν κοινωνικά...Είναι στην κρίση του καθενός μας για το αν θα πάρει μέρος στους αγώνες ή αν θα δώσουμε χώρο σε συντηρητικούς και ρεφορμιστικούς κύκλους να κάνουν το έργο τους σε βάρος μας και υπέρ του ωχαδερφισμού και της απάθειας...

Κάτι τέτοιο φυσικά αντιλαμβανόμαστε και εμείς οι νεότεροι και απειρότεροι από τις δυσκολίες των εργαζομένων στην καθημερινότητά τους...Γιατί και υπάρχουν υποχρεώσεις που πρέπει να περατωθούν και ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν...Αλλά γνώμη μου είναι ότι η μεγαλύτερη δυσκολία για τη γέννηση ενός τέτοιου μαζικού, οργανωμένου και συγκρουσιακού αγώνα ανατροπής αυτού του συστήματος που γεννά συνεχώς ψεύτικες κρίσεις είναι οι "ανέσεις" της ψευδεπίγραφης δημοκρατίας που ζούμε στα πλαίσια του καπιταλισμού...Και λόγω των επιλογών που έχουμε στα πλάισια του σημερινού συστήματος ο λαός θεοποιεί το χρήμα, την ιδιοκτησία του και βάζει ψηλά στο αξιακό του σύστημα(που λέει κι ο Αβραμόπουλας:D)έννοιες όπως η ασφάλεια και η τάξη σε αντίθεση με τα πραγματικά δικαιώματα που έχει από τη γέννησή του στην ελευθερία και την απόλαυση όλων των αγαθών αυτού του κόσμου...Έτσι λοιπόν για να εκφραστεί η αντίδραση και ο θυμός του, πρέπει πρώτα ή να αντιληφθεί μέσω της πραγματικής παιδείας σε κοινωνικό επίπεδο(κάτι πολύ δύσκολο στις μέρες μας)ότι εκμεταλλεύονται τον μόχθο του λίγοι άνθρωποι μέσω των τραπεζών και των εταιριών τους ή να θιγούν θεμελιώδη δικαιώματά τους όπως πρόκειται να συμβεί με τέτοιου τύπου μέτρα που λαμβάνονται από τις κυβερνήσεις τόσο εδώ όσο και στον υπόλοιπο κόσμο...

Όμως η επιτυχία της αντίστασης στις σημερινές "δημοκρατίες" είναι πολύ δυσκολότερο να έρθει...Στις ωμές δικτατορίες του παρελθόντος, ακόμα και η συμμετοχή σε πολιτικές οργανώσεις, οι παράνομες συγκεντρώσεις, τα αντιστασιακά φυλλάδια ενημέρωσης αλλά ακόμα και κάποιος δίσκος με τραγούδια παράνομων μουσικών και τραγουδιστών ήταν μορφές πάλης που ενέπνευσαν μια γενιά που πλέον στο σύνολό της δείχνει να ξεχνά εκείνες τις εποχές...

Δυστυχώς, σήμερα φαίνεται πως πρέπει να ακολουθούνται ακόμα πιο "ακραίες" πρακτικές και μορφές πάλης...Μορφές που να μαζικοποιήσουν και να κάνουν αισθητή την ανάγκη για αλλαγή των συντηρητικών συσχετισμών που παραλύουν τα πιο υγιή κομμάτια της κοινωνίας μας...

Γιατί από ότι βλέπουμε καθημερινά, όσο πιο δημοκρατική φαίνεται μια μορφή εξουσίας τόσο εντονότερη οφείλει να είναι η αντίδραση των καταπιεσμένων ομάδων ώστε να γίνει μαζική και αποτελεσματική...

Υ.Γ Ντροπή και μόνο ντροπή!!! Την εν ψυχρώ δολοφονία ενός ανθρώπου από την αστυνομία χτες στη Δάφνη, τα ΜΜΕ παρουσιάζουν ως κάτι το φυσιολογικό...Δείγμα της σήψης τους...Επειδή συμπεραίνεται ότι μετείχε σε αντιεξουσιαστικές ομάδες και σε κάποια επεισόδια κατά την επέτειο του Πολυτεχνείου το 1995, τηλεδίκασαν έναν νεκρό άνθρωπο που έπεσε θύμα της αστυνομίας χωρίς να έχει το δικαίωμα να εκφράσει τις απόψεις του και την αθωότητά του...

Κι όμως ο πάτος είναι τελικά ακόμα πιο χαμηλά...Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη προτρέπει τον κόσμο να γίνει ρουφιάνος δίνοντας πληροφορίες για το νεκρό παιδί...

Ο χαφιές δεν πέθανε το 73...Μάλλον ούτε κι η Χούντα...

Read More......

Κι εμείς γελούσαμε την πρώτη μέρα...

Read More......

Πραξικόπημα...

Το ΠΑΣΟΚ είχε πεθάνει...Απλά την 3η του Μάρτη του 2010 ανακοινώθηκε και επισήμως...Θα ήταν άλλη μια διάψευση προσδοκιών η μη τήρηση του προγράμματός του, αλλά ο Γιώργος Παπανδρέου προτίμησε την πραξικοπηματική οδό...Θέλησε να εμπαίξει τους ψηφοφόρους του προκειμένου να εκλεγεί και στη συνέχεια χωρίς την παραμικρή συναίνεση του εκλογικού του έστω ποσοστού, προέβη στην ανακοίνωση των πιο σκληρών αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων που γνώρισε ο ελληνικός λαός...που όμοιά τους δεν είχαν γνωρίσει οι Έλληνες κατά την βρώμικη περίοδο του Μητσοτακισμού.
Τα μέτρα πλέον είναι γνωστά...Σοκάρει η κυνικότητα και η αγριότητά τους...Και όταν αυτά προέρχονται από την ανάγκη των τραπεζών να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους και οι περίφημες "αγορές" να διατηρήσουν την κερδοφορία τους τότε γίνονται εξοργιστικά...Εξοργιστικά, γιατί εκχωρείται χωρίς ίχνος αντίδρασης από την εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας, η δημοκρατική ακεραιότητα του λαού...Που για χάρη των αγορών, της βιωσιμότητας της απάνθρωπης οικονομικής Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κερδών των τραπεζών, παρακάμπτεται πραξικοπηματικά η βούληση μιας πλειοψηφίας ελληνικού λαού και αντ' αυτού ξεκινά μια βάρβαρη ληστρική επιδρομή στο εισόδημά του...

Φυσικά ίχνος αντίδρασης στους ευρωπαίους εταίρους και τις πολιτικές τους που γέννησαν την κρίση που βιώνουμε...Μοναχά υποταγή και συμπεριφορά επαίτη μήπως και προλάβουμε μια φαινομενική χρεωκοπία επειδή το έλλειμμα του κράτους είναι υψηλό...την ίδια στιγμή που μεγαλύτερες οικονομίες παρουσιάζουν παρόμοια ελλείμματα...

Αλλά ακόμα κι έτσι...Στη λογική της Ε.Ε και του τραπεζικού συστήματος που την διαφεντεύει, ο νεοεκλεγείς πρωθυπουργός δε θα μπορούσε να περιορίσει το έλλειμμα βρίσκοντας άλλους τρόπους; Φυσικά και θα μπορούσε...Αφού μάλιστα είχε προ διμήνου υποσχεθεί πως οι μόνοι που δεν θα πληγούν θα είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι...Όμως προκειμένου να δηλώσει την υποταγή στους αιμοσταγείς επιτρόπους και τις ακραία νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις της Ευρώπης, αποφάσισε να λάβει τα μέτρα που του υπεδείκνυε η ίδια η Ε.Ε..Η πραγματική,δηλαδή,κυβέρνηση του Ελληνικού κράτους...

Το ΠΑΣΟΚ πέθανε...Και δεν το γράφω ως ΠΑ.ΣΟ.Κ γιατί πλέον η ονομασία του ουδεμία σχέση έχει με τα αρχικά του γράμματα-έννοιες...Ουδεμία σχέση έχει με Πανελλήνιου είδους χαρακτήρα, ουδεμία σχέση έχει με τον Σοσιαλισμό και φυσικά ουδεμία σχέση έχει με Κίνημα...Είτε "βαθύ", είτε "αριστερό", είτε "εκσυγχρονιστικό" ή όπως αλλιώς θέλετε, το ΠΑΣΟΚ πλέον λαμβάνει τις αποφάσεις που του επιβάλλουν οι αγορές, το κεφάλαιο και οι κάθε λογής τράπεζες και οίκοι οικονομικής αξιολόγησης...Όταν μάλιστα τα τελευταία οικονομικά μέτρα τυγχάνουν επιδοκιμασίας για διάφορους κομματικούς ή μη λόγους από το ΛΑΟΣ, τον Μητσοτάκη, τον Μπαρόζο και την Μέρκελ τότε τελειώνουν και οι έσχατες αυταπάτες που ίσως κάποιοι να είχαμε...

Κι αν η κατάντια της κυβέρνησης προκαλεί γενικευμένη οργή και θυμό στις μικρομεσαίες τάξεις της κοινωνίας μας, από κοντά έρχονται και οι δημοσιογράφοι-βουλευτές, οι κομματάρχες-καναλάρχες και όλα τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ...Με στημένες εκπομπές προσπαθούν να παρουσιάσουν την αναγκαιότητα των μέτρων συνδέοντάς τα με την θετική ανταπόκριση των ξένων αγορών και τραπεζών...Για το λαό,τις ανάγκες του και την πραγματική οικονομία φυσικά, ούτε λόγος...Τί μπορεί να ξέρει βέβαια κι ο παρουσιαστής των 500.000 ευρώ ετησίως με πανελίστες που τα εισοδήματα και ο αριθμός των κουστουμιών τους είναι τεράστια...

Αλλά ακόμα κι αν είναι αναμενόμενη με βάση το παρελθόν η αντίδραση των υποταγμένων μέσων, τί μπορεί να πει κανείς για τη σημερινή παρουσίαση στα δελτία ειδήσεων-σόου της επίθεσης στον Μανώλη Γλέζο από μπάτσους και την επίθεση στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Γιάννη Παναγόπουλο...Χωρίς να επικροτώ την επίθεση ενός όχλου εναντίον του Παναγόπουλου, αυτή αντιμετωπίστηκε ως πρώτο θέμα από τα δελτία αναφέροντας μάλιστα και λεπτομέρειες που κανείς δεν επιβεβαιώνει για τον ξυλοδαρμό...Και στη συνέχεια παρουσιάζει τη ρίψη χημικών μέσα στο πρόσωπο του Μανώλη Γλέζου αναφέροντας απλά ότι νοσηλεύονται και οι δύο στο νοσοκομείο...Για την ιστορία,προέβαλλαν μέχρι και συνομιλία με τη σύζυγο του Παναγόπουλου, ενώ για τον Γλέζο κουβέντα...Έτσι κι αλλιώς 88 ετών είναι μωρέ...Τί θέλει και μπλέκει;

Όλα αυτά καταδεικνύουν την κατάσταση γενικού ξεσηκωμού αλλά και πολλές φορές, τη χωρίς οργάνωση διοχέτευση του μίσους και του θυμού από την κοινωνική αδικία που επικρατεί αυτές τις ώρες...Η αξιοπρέπεια των εργαζομένων έχει πληγεί βάναυσα τα τελευταία χρόνια τόσο από κυβερνήσεις όσο και από τον κομματικό συνδικαλισμό...Ο αναβρασμός αλλά και οι πολιτικές ζυμώσεις ανάμεσα στο λαό κυριαρχούν...Κόσμος από διάφορες ιδεολογίες και χώρους, αλλά με κοινό στόχο το κοινωνικο-οικονομικό σύστημα που γέννησε, γεννά και θα γεννά φτώχεια, εξαθλίωση, θάνατο και κοινωνικές αδικίες...Το σύστημα αυτό που έχει για θεό του το χρήμα και τους οικονομικούς δείκτες και για λειτουργούς τις υποταγμένες κυβερνήσεις και εταιρείες...Αυτός ο κόσμος λοιπόν που ίσως ποτέ δεν έδωσε μαζί μάχες στο παρελθόν αλλά πλέον αντιλαμβάνεται την ανάγκη για ανατροπή του Καπιταλισμού και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο που αυτός πρεσβεύει, ίσως τώρα ήρθε η ώρα να βρεθεί στο ίδιο πλευρό...

Ας αντικρουστεί η επίθεση που δέχεται ο λαός μαζικά αυτές τις ώρες, δείχνοντας την ώρα του αγώνα ο ίδιος την απαιτούμενη ενότητα για τη νικηφόρα του έκβαση...Όχι φυσικά με συμβολικές κινητοποιήσεις 3ωρων στάσεων εργασίας ούτε με ημερολογιακές απεργίες που το μόνο που καταφέρνουν είναι τη μείωση της έντασης του αγώνα...Αλλά με κινητοποιήσεις που η διάρκεια και η αποτελεσματικότητά τους θα δώσει τέλος στη ληστεία του λαού ή έστω θα αποτελέσει το έναυσμα να δημιουργηθεί ένα διεθνές κίνημα με στόχο την ανατροπή του υπάρχοντος συστήματος...

Ο λαός στενάζει τούτες τις ώρες και ο αγώνας πρέπει να είναι μαζικός, διαρκείας και συγκρουσιακός...Κανένα εσωκομματικό όργανο του κυβερνητικού κόμματος δεν πρόκειται να επηρεάσει τις ειλημμένες αποφάσεις της ηγεσίας...Η εμπειρία μου στο χώρο αυτό με κάνει απόλυτο όσον αφορά το αποτέλεσμα τέτοιων προσπαθειών...
Γι αυτό καλώ όσους συντρόφους πίστεψαν στις ιδέες που μας ενέπνευσαν και μας γοήτευσαν τόσα χρόνια να συμπορευτούμε τη στιγμή αυτή στον αγώνα των εργαζομένων που διεκδικούν αξιοπρέπεια στη διαβίωσή τους, όχι στο πλάι των εργατοπατέρων που εξαργύρωσαν την αγωνιστικότητά τους σε βουλευτικά έδρανα και υπουργικά γραφεία, αλλά δίπλα στο λαό που θέτει τα πραγματικά ζητήματα, συγκρουόμενη με το παγκόσμιο καθεστώς που αποτελεί τη ρίζα όλων των δεινών των λαών αυτού του πλανήτη...

Ακόμα κι αν οι δρόμοι μας δεν συναντήθηκαν ποτέ μέχρι σήμερα, οι συγκυρίες αυτές πρέπει να αποτελέσουν την απαρχή ενός κινήματος που η γενιά μας οφείλει στον εαυτό της...Και στο οποίο η νεολαία θα είναι πρωτοπόρα...Γιατί αλλιώς η Ιστορία θα μας προσπεράσει...


Ας μη γίνουμε λοιπόν κι εμείς, κάποιοι ακόμα κυρ-Παντελήδες...

Read More......

Αν ξυπνήσεις μονομιάς θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς...

Read More......

Μας πήρανε τα μέτρα...

Τί στο καλό γίνεται ρε παιδιά;
Πολλή ησυχία...Κάτι για οικονομικά μέτρα πήρε τ' αυτί μου, κάτι για ενδεχόμενες περικοπές του 14ου μισθού, κάτι για παγώματα μισθών και συντάξεων...ψιλοαπεργίες ακούω...αναγκαία τα μέτρα ακούω...τους ευρωπαίους εταίρους μας λιγουλάκι οργισμένους με την ελληνική οικονομία βλέπω...κάτι ξένες οικονομικές φυλλάδες που τα χώνουν στην Ελλάδα σα να πήρε το μάτι μου...Μάλιστα...Τίποτα το ιδιαίτερο...Ας βάλω πάλι Star μπας και βρούμε το τρίτο πρόσωπο μεταξύ Λάτσιου-Μενεγάκης...έτσι κι αλλιώς μας τα 'χαν τάξει τα μέτρα, έτσι δεν είναι; όχι; και τότε γιατί τόση ησυχία;
Πραγματικά αυτό που συμβαίνει εδώ και λίγο καιρό στα δρώμενα της ελληνικής πολιτικής καθημερινότητας είναι πρωτοφανές...Ξαφνικά μοιάζει ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης να είναι δεκτικό στα -δεν τα λες φιλολαϊκά- οικονομικά μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση...Ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης...Όχι ολόκληρη.

Τί μπορεί να συνέβη; Ωριμάσαμε εν μια νυκτί και συμπεράναμε ότι τα μέτρα αυτά θα μας βγάλουν από μια προσωρινή κρίση και θα μας οδηγήσουν στο ξέφωτο ενός καλύτερου οικονομικού μέλλοντος για μισθωτούς,συνταξιούχους,επιχειρηματίες,προνομιούχους και μη;
Μήπως είναι θέμα συνήθειας και ο λαός έχει αποδεχτεί το ρόλο του εξιλαστήριου θύματος και αντιλαμβάνεται ότι στον άκρατο καπιταλισμό που ζούμε, τις κρίσεις θα τις πληρώνει αυτός χωρίς να ευθύνεται;
Άραγε πείστηκε για τη σπάταλη διακυβέρνηση της προηγούμενης κυβέρνησης που βάλθηκε να χρεωκοπήσει τη χώρα σε 5 χρόνια σαν συνέχεια των "εκσυγχρονιστών", διεκδικώντας θέση στα βραβεία Γκίνες κ έτσι πιστεύει πως πλέον αποτελούν μονόδρομο τα μέτρα αυτά;
Μήπως η μερίδα αυτή του κόσμου έχει απλά τυφλή εμπιστοσύνη στον πρωθυπουργό;
Μήπως ο κόσμος αυτός απλά δεν είναι μη προνομιούχος και συνεπώς αντέχει λίγο ακόμα σφίξιμο στο ζωνάρι του;

Πραγματικά δεν γνωρίζω...Και στ' αλήθεια με προβληματίζει η παγωμάρα που επικρατεί στην κοινωνία τελευταία...Μια παγωμάρα που δείχνει απαισιοδοξία και παραίτηση από όνειρα για καλύτερες μέρες...που δείχνει την αποστροφή του σε κάποιες μορφές πάλης...που δείχνει την απόγνωση του να ζήσω σήμερα χωρίς να ονειρεύομαι το αύριο...που δείχνει την ανάγκη της επιβίωσης να υποσκελίζει την ανάγκη για ζωή...

Ο κόσμος πάντοτε θα αναζητάει οράματα και τρόπους να ζει ανεξάρτητος , ελεύθερος και πάνω από όλα περήφανος...Κι αυτή η υποταγή στους χαρτογιακάδες των Βρυξελλών ρε γαμώτο τον αρρωσταίνει, του τη δίνει...Όσο απαραίτητα κι αν μοιάζουν μερικά μέτρα για την σταθεροποίηση οικονομικών δεικτών και ελλειμάτων στα πλαίσια μιας αποστειρωμένης τεχνοκρατικής πολιτικής με επίκεντρο τις οικονομίες των κρατών-μελών της Ε.Ε, δε μπορούν να αντικαταστήσουν τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας που βιώνει ο καθένας μας και συνεχώς οδηγούνται σε συρρίκνωση.

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ο κόσμος εξοργίζεται με το θράσος των Βρυξελλών,των διεθνών οικονομικών οίκων της συμφοράς,του κατευθυνόμενου ξένου τύπου αλλά και λοιπών κερδοσκόπων και τραπεζών που ούτε λίγο ούτε πολύ ζητούν επιτακτικά κι άλλο αίμα προκειμένου να συνεχίσουν την κερδοφορία τους μιας και η Ε.Ε μέσω της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που ασκεί εκχώρησε μέρος των αποφάσεών της στους κεφαλαιοκράτες αυτούς...Κοινώς έθεσε τις αγορές πάνω από τους ανθρώπους και τις ανάγκες του, πάνω από τις ευρωπαϊκές κοινωνίες...Και πλέον ο Έλληνας πρωθυπουργός φαντάζει ως ο κακός της υπόθεσης όταν εγκαλεί την Ε.Ε για μη επίδειξη αλληλεγγύης σε κράτος-μέλος την ώρα που η οικονομική κρίση έχει ως θύματα πολλές μεγάλες και μικρές οικονομικά χώρες, αλλά απαιτεί λες και είναι κάποια εκλεγμένη, από τον ελληνικό λαό, κυβέρνηση πρόσθετα μέτρα κατά των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων.

Έτσι λοιπόν, σε αυτό το νεφελώδες τοπίο που επικρατεί διεθνώς, η κοινή γνώμη αδυνατεί και η ίδια να αντιληφθεί την κρισιμότητα μερικών καταστάσεων και αν όντως μέτρα όπως τα πρόσφατα εξαγγελθέντα αποτελούν πανάκεια ή θα πρέπει να αποδοκιμαστούν χωρίς δεύτερη κουβέντα...

Ένα όμως είναι σίγουρο...

Η κυβέρνηση εκλέχθηκε για να εφαρμόσει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα που θα αποσκοπεί στην κοινωνική δικαιοσύνη και τη δίκαιη ανακατανομή του πλούτου, χωρίς άνωθεν παρεμβάσεις από διεθνείς οργανισμούς όπως η Ε.Ε...
Και τα μέτρα αυτά μόνο το δρόμο αυτό δε δείχνουν...

Αλίμονο αν αποδειχτούν φρούδες οι ελπίδες της κοινωνίας και αντί για κοινωνικοοικονομικές τομές ακολουθηθεί μια διαχείριση δημοσιονομικού τύπου για να ευημερούν οι δείχτες και να πεινάει ο λαός...
Όσο λαϊκίστικο κι αν ακούγεται.

Γιατί αν δεν αντέχεται η οικονομική δυσχέρεια που επιτάσσουν τα μέτρα αυτά μια φορά, η προσβολή της περηφάνιας δεν αντέχεται εκατό.


Υ.Γ Οργή και θυμηδία προκαλούν οι παραινέσεις των αρχιμάγιστρων της οικονομίας επί Δεξιάς για τη σημερινή κατάσταση που φρόντιζαν να σκεπάζουν κάτω από το χαλί...

Read More......

Στην εποχή των σπηλαίων...

Κοίτα να δεις που θα γράψω και κάτι θετικό για την τηλεόραση...Θα 'ναι μάλλον από αυτές τις εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα...Αφορμή γι αυτό, στάθηκε ένα ντοκυμαντέρ στο κανάλι της Βουλής...Ένα αληθινό δημοσιογραφικό αριστούργημα που η αχρωμάτιστη και αντικειμενική παράθεση γεγονότων και στοιχείων με ξάφνιασε...Κειμήλιο και συγχρόνως μνημόσυνο σε μια εποχή που δεν έζησα, αλλά έφερε τις μεγαλύτερες προσδοκίες στην Ιστορία της ανθρωπότητας...σε μια εποχή που λίγο έλειψε να πετύχει την αληθινή επανάσταση, αυτή που θα σήμαινε την ένωση της ανθρώπινης φυλής με τον ανθρωπισμό...στην εποχή που γέννησε τις μεγαλύτερες προσδοκίες αλλά στο τέλος έφερε και την προσωρινή, θέλουμε να ελπίζουμε, διάψευσή τους...την εποχή που λίγο έλειψε να εκλείψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο...την εποχή που οι στείρες και κομματικοποιημένες ιδεολογίες και οι αλαζονικές και συντηρητικές ηγεσίες των κρατών βρήκαν απέναντί τους τον λαό και τις πραγματικές τους ανάγκες και όνειρα...το 1968.

-42 χρόνια μετά τί έχει αλλάξει στις ζωές μας;
-Τί προσέφεραν στην ανθρωπότητα οι μέρες του '68;
-Θυμάται κανείς σήμερα το 68;

Μια πρόχειρη απάντηση που νομίζω ότι αποτελεί και την απάντηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων της γενιάς μου είναι αυτή, στα αντίστοιχα παραπάνω ερωτήματα...
-Οι ζωές μας έχουν γίνει χειρότερες...
-Δεν ξέρω...
-Δεν θυμάμαι...

Και πώς είναι δυνατόν, ακόμα και να γνωρίζουμε εμείς σαν νεότερες γενιές έστω τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν το 1968, όταν η οικονομική εξουσία που έχει επιβάλλει τον καταναλωτισμό, την αλλοτρίωση, την αποξένωση του ανθρώπου, ελέγχει τα ΜΜΕ έτσι ώστε να κρατούν το λαό όμηρο των επίπλαστων αναγκών που ο καπιταλισμός του δημιουργεί;
Ίσα ίσα που το σημερινό καθεστώς της παγκόσμιας ολιγαρχίας επιθυμεί διακαώς ο λαός-καταναλωτής να μην έρχεται σε επαφή με ριζοσπαστικές, φιλελεύθερες και προοδευτικές ιδέες που έφερε ο Μάης του 68 στη Γαλλία αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο...Ιδέες που ένωσαν τον λαό και τον ξεσήκωσαν φέρνοντας στο προσκήνιο τις πραγματικές του ανάγκες...Ιδέες έμπνεες από χαρά και αισιοδοξία για ζωή...Ιδέες που ήταν συνυφασμένες με τα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες αλλά προϋπέθεταν τη χειραφέτηση του ανθρώπου και τη ρήξη με το σύστημα που και τότε αλλά και τώρα εκμεταλλεύεται τον παγκόσμιο πλούτο, ρήξη ακόμα και με τις πολιτικές και τις στρατηγικές των μέχρι τότε σοσιαλιστικών και κομμουνιστικών κομμάτων...

Γι αυτό ακριβώς το λόγο εξεπλάγην από την προβολή ενός ντοκυμαντέρ τέτοιου περιεχομένου, που προέβαλε τα γεγονότα της εποχής και τεχνηέντως μας αποκρύπτουν τα ΜΜΕ...
Και γι αυτό το λόγο πρέπει σε κάθε ευκαιρία να μνημονεύουμε τα γεγονότα αυτά...

Το Μάη του '68 λοιπόν και έπειτα από κινητοποιήσεις φοιτητών και μαθητών κατά της τότε πολιτικής ηγεσίας του προέδρου Σαρλ ντε Γκολ ακολούθησαν γενικές απεργίες και παλλαϊκός ξεσηκωμός που οδήγησε σε συγκρούσεις με την αστυνομία με συνέπεια τον θάνατο 70 ανθρώπων...Ένας ξεσηκωμός που έθετε ως κυρίαρχα ζητήματα τις κοινωνικές και πολιτικές ελευθερίες, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ισότητα...Αιτήματα που μένουν ακόμα ως τέτοια 42 χρόνια μετά...Κύριο όμως χαρακτηριστικό της επανάστασης του Γαλλικού Μάη, περα από τις μεγαλειώδεις διαστάσεις της, αποτέλεσε το γεγονός ότι το πλήθος που εξεγέρθηκε δεν ήταν μεμονωμένο αλλά τις τάξεις του συμπλήρωναν άτομα από κάθε φυλετική, πολιτιστική, ηλικιακή και κοινωνική βαθμίδα!Ένα πλήθος που διεκδίκησε μια καλύτερη ζωή αρνούμενο να καπηλευτεί από τις ηγεσίες των κομμάτων της τότε αριστεράς...Ακόμα κι αν δεν τα κατάφερε εξ ολοκλήρου, πνιγμένο στο αίμα που ζητούσαν αμφότεροι οι συντηρητικοί Γάλλοι υποστηρικτές του Ντε Γκολ αλλά και η οικονομική ελίτ της εποχής...

Γεγονότα που ξεπέρασαν τα σύνορα της Γαλλίας και έγιναν αφορμή για ξεσηκωμό χιλιάδων φοιτητών και λαού στην Πόλη του Μεξικού που ήρθαν κι αυτοί αντιμέτωποι με το Τέρας της συντήρησης και του κατεστημένου και έγιναν με τη σειρά τους θύματα της δίψας τους για ζωή...

Νωρίτερα τον Απρίλη του ίδιου έτους είχε δολοφονηθεί ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, μαζί με το χαμένο όνειρο μιας κοινωνίας χωρίς προκαταλήψεις και διαχωρισμούς, σκορπίζοντας τη θλίψη σε όλον τον κόσμο, ενώ οι δολοφονίες του Ρ.Κέννεντυ αλλά και του επαναστάτη της Κούβας που συνεπήρε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική με τους αγώνες του για λευτεριά, Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, ήρθαν να προστεθούν στην απογοήτευση των ανθρώπων που πάλευαν να δουν ένα καλύτερο κόσμο...Παίρνοντας μαζί τους στο θάνατο και τις μεγάλες ελπίδες που είχαν γεννηθεί...
Όπως οργή, θυμό και απογοήτευση προκάλεσε η βίαιη και αιματηρή καταστολή της "Άνοιξης της Πράγας" που σκοπό της είχε τη διεύρυνση των πολιτικών δικαιωμάτων,από τα στρατεύματα της Σοβιετικής Ένωσης τα οποία εισέβαλλαν στα εδάφη της Τσεχοσλοβακίας...

Και ερχόμαστε στο σήμερα...
Στη σημερινή πρωτόγονη κοινωνία μας που το μόνο που μας διαφοροποιεί από την εποχή των σπηλαίων είναι ότι πλέον έχουμε LCD τηλεοράσεις,ίντερνετ και κινητά τηλέφωνα...

Γιατί στην πραγματικότητα οι ζωές μας είναι πολύ χειρότερες...Πόλεμοι,πείνα, κοινωνικές αδικίες,μίσος,αδιαφορία για το συνάνθρωπό μας...

Μπορεί να φτάσαμε στη Σελήνη και στον Άρη, αλλά απέχουμε έτη φωτός από το να φτάσουμε στο σημείο όπου ο άνθρωπος θα πάψει να εκμεταλλεύεται τον άνθρωπο...

Παραλληλίζοντας την εποχή των γεγονότων που ανέφερα, μοιραία κάνω τη σύγκριση με την δική μας εποχή...Η ομορφιά εκείνων των αγώνων λείπει από τις σημερινές μας ζωές...Λείπει η προώθηση του "εμείς" πάνω από το "εγώ"...Δε λείπει όμως η σπίθα, το πάθος και η θέληση των νέων κυρίως ανθρώπων για να αλλάξουν την κοινωνία μας...Όσο κι αν οι συντηρητικές φωνές των βολεμένων μικροαστών με τις τυποποιημένες καθημερινότητες είναι ακόμα πάρα πολλές, όσο κι αν η παγκόσμια οικονομική εξουσία έχει όλα τα "όπλα" με το μέρος της, η ελπίδα που γέννησε στον κόσμο το "1968" δεν έχει σβήσει ολοκληρωτικά, απλά περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να συνεχίσει την πορεία που ξεκίνησε τότε να χαράζει προς την αληθινή επανάσταση του ανθρώπινου πολιτισμού...Και χρέος ολων μας είναι να δημιουργούμε ανοιχτά μυαλά και προοδευτικές συνειδήσεις, αποκομμένες από κάθε είδους συντήρηση, δεσποτισμό και αρνητικότητα...Έτοιμες να γίνουν μέρος μιας μελλοντικής γενιάς του '68.

Read More......

Δεν έχω τόπο, δεν έχω ελπίδα...

Ποιος θα περίμενε ότι θα άνοιγε κάποτε στην Ελλάδα μια συζήτηση για το μεταναστευτικό ζήτημα και μάλιστα από την κεντρική εξουσία και τα Μ.Μ.Ε της; Όχι ότι περιμένουμε να λυθεί ένα τόσο πολυσύνθετο ζήτημα που αφορά κάθε κράτος και κοινωνία που αποτελείται από ανθρώπους στον πλανήτη αυτό, αλλά είναι σίγουρα μια αφορμή για να φανούν οι αντιδράσεις των πολιτών και οι χρόνιες προκαταλήψεις και ιδεοληψίες που καθιστούν και την Ελλάδα ως κοινωνία, ακόμα, βαθειά συντηρητική...

Με το που έσκασε το θέμα της απόκτησης ελληνικής ιθαγένειας από τους μετανάστες που την δικαιούνται σύμφωνα,τέλος πάντων, με όσα περιλαμβάνει το υπό δημόσια διαβούλευση νομοσχέδιο, αμέσως ήρθαν και οι πρώτες αντιδράσεις από τα διάφορα κομμάτια που αποτελούν το παζλ της ελληνικής κοινωνίας...

Πρωτοστατούντα για ακόμη μια φορά, τα υστερικά δελτία ειδήσεων των μεγάλων καναλιών...Σκοπός τους φυσικά δεν ήταν άλλος από τη δημιουργία εντυπώσεων και συνακόλουθα, τηλεθέασης...Πώς επιτυγχάνεται αυτό;;; Πώς αλλιώς; Προκαλώντας τα συντηρητικά αντανακλαστικά των πολιτών με την υπερπροβολή ακροδεξιών φανφάρων από διάφορους ελληναράδες της ελληνικής showbiz και της πολιτικής...
Οι διάφοροι Καρατζαφέρηδες και πιστά αντίγραφα της αυτού μεγαλειότης του, όπως επίσης πασίγνωστοι τηλεπωλητές μυστικιστικών βιβλίων και λοιποί φέροντες το DNA του Μεγαλεξάνδρου, του Λεωνίδα, του Καραμανλή κ άλλων μεγάλων Ελλήνων, πρώην υμνητών των ελληνικών επιτευγμάτων και άλλων ελληνικών ηρώων όπως του Πύρρου Δήμα και του Ακάκιου Καχιασβίλι κ.ά, αποφάνθηκαν ότι Ο καιρόC Γαρ ΕγγύC και με την αμέριστη βοήθεια των μεγαλοΜΜΕ που απλόχερα τους έδιναν βήμα ξεκίνησαν τον Ιερό Αγώνα υπέρ της ξενοφοβίας και της κάθαρσης της ελληνικής κοινωνίας από αλλότριες ιδέες...

Φυσικά και οι καπηλευτές των ελληνικών συμβόλων που υμνούν πανανθρώπινες αξίες και ιδανικά όπως η ελευθερία και η ισότητα δεν γεννήθηκαν για να μισούν ανθρώπους...Κάποιοι τους επηρέασαν και διαιώνισαν συμπλέγματα που καθιστούν τις ανθρώπινες κοινωνίες ανάπηρες και εσωστρεφείς, ανίκανες να επιτύχουν οποιαδήποτε πρόοδο στηριζόμενη στον ανθρωπισμό και την αξιοπρέπεια...Αυτές τις συντηρητικές φωνές λοιπόν οφείλουμε να σταματήσουμε να ακούγονται αντικρούοντάς τες με τα επιχειρήματα που έχουν ως βάση τους τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνει το ανθρώπινο ον σε κάθε άκρη της Γης...

Και η πραγματικότητα αυτή δεν είναι άλλη από τους εμφυλίους πολέμους που λαμβάνουν χώρα σε πολλές γωνιές του πλανήτη...Tην πείνα από την έλλειψη πόρων...Τις αρρώστιες από την έλλειψη συντεταγμένης πρόνοιας...Τα αμέτρητα ολοκληρωτικά καθεστώτα που γεννούν ανθρώπινο πόνο και εξαθλίωση...

Και στην τελική...Είναι και η τύχη που είχαμε κάποιοι να γεννηθούμε σε μέρη του κόσμου όπου το νερό, το φαγητό και όλα τα αγαθά πρώτης και δεύτερης ανάγκης και όχι μόνο, δεν αποτελούσαν όνειρο αλλά αυτονόητα και δεδομένα...Και τη σύμπτωση αυτή δεν θα τη χρησιμοποιήσω ως μέσο για να επιβάλλω κάποια πλαστή ανωτερότητα της φυλής μου εις βάρος άλλων ανθρώπων...
Ίσα ίσα που όλοι μας θα πρέπει να αισθανόμαστε την ανάγκη να φιλοξενούμε ως Κράτος τους ανθρώπους που παρά τη θέλησή τους, ξεριζώθηκαν από τις πατρίδες τους, αναζητώντας μία καλύτερη ζωή ή ακόμα ακόμα και διέξοδο για την ίδια τη συνέχεια της ζωής τους...

Άρα λοιπόν, το λιγότερο που θα μπορούσε να πράξει μια ευνομούμενη Πολιτεία στα πλαίσια της δημοκρατίας που ζούμε και δυστυχώς δε φαίνεται να θεωρείται από όλους μας ως αυτονόητο, είναι η αναγνώριση των παιδιών των μεταναστών ως έλληνες πολίτες με όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που κάτι τέτοιο συνεπάγεται...

Ας κάνουμε λοιπόν όχι μόνο ως Πολιτεία αλλά κυρίως ως κοινωνία το άλμα αυτό προς τα εμπρός...Ας δεχτούμε τη διαφορετικότητα και ας αγαπήσουμε τον εαυτό μας, όπως κι αν είναι αυτός γιατί στη θέση οποιουδήποτε άλλου ανθρώπου στον πλανήτη θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς...

Και γιατί λίγοι είναι αυτοί που δεν έχουν τραγουδήσει έστω και μια φορά το τσιγγάνικο τραγούδι που ξεκινά με τους στίχους "Δεν έχω τόπο, δεν έχω ελπίδα...Δε θα με χάσει καμιά πατρίδα..."
Όταν αντιληφθούμε λοιπόν τη σημασία από αυτά τα λόγια θα έχουμε κάνει την αρχή στην προσπάθεια να εξαφανίσουμε ένα από τα τέρατα που εκκολάπτεται σε κάθε ανθρώπινο μυαλό...Αυτό του φασισμού...Για να καταφέρουμε κάποια μέρα να δεχτούμε και τον ίδιο μας τον εαυτό...

Read More......

Καλή χρονιά !

Και σαν αισιόδοξη μούμια που είμαι, το αφιερώνω σε όσους σιχτιρίζουν τη ζωή τους για τα μικρά κι ανούσια πράγματα που καθημερινά μαυρίζουν τις ψυχές τους...Σε όλους σας δηλαδή, μπας και ξυπνήσω λίγη χαμένη αισιοδοξία... Έτσι για να μας μπει καλά ο χρόνος...




Υ.Γ Ευχαριστώ Χ...

Read More......