Σε κάθε μήκος και πλάτος της χώρας, όπου άνθρωποι του μόχθου αλλά και νεολαίοι έκριναν πως τα πρόσφατα μέτρα της κυβέρνησης, για τη δήθεν εξυγίανση των δημοσιονομικών του κράτους, μόνο δεινά θα φέρουν σε επίπεδο κοινωνίας, οι δρόμοι γέμισαν με κόσμο...Με έναν κόσμο που διατυμπάνισε με τον πλέον αποφασιστικό τρόπο ότι θα βρεθεί αλληλέγγυος και απέναντι στην επίθεση που προωθούν όλα τα οικονομικά νεοφιλελεύθερα επιτελεία των τραπεζών και λοιπών "αγορών" ανά την υφήλιο...Και σαν καλός υπηρέτης τους, η κυβέρνηση σε συνέχεια της προηγούμενης έσπευσε να τα υιοθετήσει.
Παρόλα αυτά, σήμερα στα γνωστά και μη εξαιρετέα ΜΜΕ της χώρας μας, ακόμα και σε τοπικό επίπεδο, πρώτα θέματα υπήρξαν άλλα...Και φυσικά όταν δεν ξέχασαν να αναφερθούν και στη μεγάλη απεργία της χθεσινής ημέρας, το έκαναν με χειρουργικά ύπουλο τρόπο, προσπαθώντας να επικεντρωθούν σε επεισόδια μερίδας διαδηλωτών ενάντια στην αμυνόμενη αστυνομία...Φυσικά ούτε λόγος για το αν η "αμυνόμενη" αστυνομική δύναμη έκανε με προκλητικό και σαφή επιθετικό τρόπο τη "δουλειά" της...Πάντως ένα δίκιο το δίνω στα ΜΑΤ...Εκεί που μέχρι σήμερα έδερναν εργαζόμενο κόσμο και φύλαγαν τράπεζες και μακρυχέρηδες υπουργούς για 3 κ 60, τώρα αναγκάζονται να κάνουν αυτό το πατριωτικό και θεάρεστο έργο για πολύ λιγότερους μισθούς!
Φυσικά και οι πρακτικές των καθεστωτικών μέσων ενημέρωσης, με τους πληρωμένους δημοσιογράφους που μάχονται πραγματικά για να πείσουν τον κόσμο περί της αναγκαιότητας τέτοιων αντιλαϊκών μέτρων, είναι λίγο πολύ αναμενόμενες...Πρέπει με κάθε τρόπο να χειραγωγήσουν το θεατή προκειμένου να τον πείσουν ότι αυτοί που τον ληστεύουν και όλως τυχαίως συμβαίνει να είναι και αφεντικά των ξεπουλημένων δημοσιογράφων και καναλαρχών, το κάνουν για το καλό τους...Κι αν κρίνω συγκριτικά με παλαιότερες κινητοποιήσεις για θέματα εξίσου σημαντικά όπως το ασφαλιστικό, οι χθεσινές συγκεντρώσεις και πορείες μπορεί να ήταν όντως μαζικότατες αλλά θα μπορούσαν να είναι ακόμη μεγαλύτερες με τα αίτια για το γεγονός αυτό να είναι λίγο πολύ γνωστά...
Τα ΜΜΕ καθώς και η κυβέρνηση σε κοινή γραμμή με τις κοινοβουλευτικές εκφράσεις της Δεξιάς, εξαπέλυσαν μια οργανωμένη και συγχρονισμένη επίθεση διαστρέβλωσης της πραγματικότητας έτσι ώστε οι αντιδράσεις να είναι ηπιότερες...Και κατά ένα σημείο τα κατάφεραν...Δεν τους κακίζω γι αυτό.Είναι πταίσμα μπρος σε άλλα εγκλήματά τους και μάλιστα ίσα ίσα που μια τέτοια αντίδραση από το νεοφιλελευθερισμό της χώρας ήταν αναμενόμενη...
Προσωπικά, στόχος της οργής μου για την παραπληροφόρηση και προσπάθεια εκτόνωσης των αντιδράσεων είναι κάποιοι κομματικοί αλλά και συνδικαλιστικοί φορείς, που στην προσπάθειά τους να μην τα βάλουν με τον κομματικό τους φορέα φοβούμενοι τυχόν κυρώσεις, θέλησαν να κρατήσουν αποστάσεις τηρώντας μετριοπαθή στάση...Κάτι που μακροπρόθεσμα ίσως τους εξαργυρώσει μια άνοδο στην κομματική ιεραρχία...Στην πραγματικότητα όμως, ξεπουλάνε συνειδήσεις και ιδεολογία και προδίδουν το Κίνημα το οποίο είναι ανάγκη να δημιουργηθεί ως ανάχωμα στις επιθέσεις εναντίον του εισοδήματος των μη προνομιούχων τάξεων της κοινωνίας μας...Σε καιρούς που δεν περισσεύει κανείς, υπήρξαν πολλοί που υπέκυψαν στην κομματική ενότητα σε βάρος της ταξικής...Όσον αφορά τους υπολοίπους που αψήφησαν πλαστές υποχρεώσεις και έβαλαν πάνω από όλα τις ανάγκες των εργαζομένων και το μέλλον των δικών τους ζωών, είναι καθήκον τους να διακηρύττουν τα αιτήματα των τάξεων που εκπροσωπούν και τεχνηέντως αποκρύπτονται από τα γνωστά κέντρα εξουσίας και παραπληροφόρησης...Να διατρανώσουν πως ο λαός δεν μπορεί να συνεχίσει να κάνει θυσίες για να αυξάνεται ο ρυθμός αύξησης των κερδών των τραπεζών...
Είναι άδικο να συνεχίζεται ο βιασμός της αξιοπρέπειάς μας...Είναι άδικο να μην ακούγεται η φωνή αυτών που πάντα σε αυτό το κράτος πλήρωναν και έκαναν θυσίες για χάρη του εκσυγχρονισμού, της επανίδρυσης του κράτους, των Ολυμπιακών αγώνων, της εισόδου μας στην Ευρωζώνη και σήμερα δήθεν για χάρη του πατριωτισμού...Και είναι δυο φορές κρίμα να προδίδεται από τους ανθρώπους που θίγονται και οι ίδιοι αλλά είτε επηρεασμένοι από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα φόβου που περνάει προς τα έξω, είτε από την δική τους προσπάθεια εξαργύρωσης αυτής τους της εκούσιας απάθειας...
Μια μέρα λοιπόν μετά από την πρώτη πράξη των αντιδράσεων μιας σειράς πολύμορφων και ολοένα αυξανόμενης έντασης κινητοποιήσεων, οι διαχειριστές του ελληνικού κράτους θέλησαν να μετριάσουν τις αντιδράσεις και να δημιουργήσουν κλίμα συναίνεσης, φόβου και απαισιοδοξίας όσον αφορά την τελική έκβαση του αγώνα των εργαζομένων...Δε θα τα καταφέρουν αλλά θα πρέπει όλοι μας να αναλάβουμε και τις προσωπικές ευθύνες που μας αναλογούν κοινωνικά...Είναι στην κρίση του καθενός μας για το αν θα πάρει μέρος στους αγώνες ή αν θα δώσουμε χώρο σε συντηρητικούς και ρεφορμιστικούς κύκλους να κάνουν το έργο τους σε βάρος μας και υπέρ του ωχαδερφισμού και της απάθειας...
Κάτι τέτοιο φυσικά αντιλαμβανόμαστε και εμείς οι νεότεροι και απειρότεροι από τις δυσκολίες των εργαζομένων στην καθημερινότητά τους...Γιατί και υπάρχουν υποχρεώσεις που πρέπει να περατωθούν και ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν...Αλλά γνώμη μου είναι ότι η μεγαλύτερη δυσκολία για τη γέννηση ενός τέτοιου μαζικού, οργανωμένου και συγκρουσιακού αγώνα ανατροπής αυτού του συστήματος που γεννά συνεχώς ψεύτικες κρίσεις είναι οι "ανέσεις" της ψευδεπίγραφης δημοκρατίας που ζούμε στα πλαίσια του καπιταλισμού...Και λόγω των επιλογών που έχουμε στα πλάισια του σημερινού συστήματος ο λαός θεοποιεί το χρήμα, την ιδιοκτησία του και βάζει ψηλά στο αξιακό του σύστημα(που λέει κι ο Αβραμόπουλας:D)έννοιες όπως η ασφάλεια και η τάξη σε αντίθεση με τα πραγματικά δικαιώματα που έχει από τη γέννησή του στην ελευθερία και την απόλαυση όλων των αγαθών αυτού του κόσμου...Έτσι λοιπόν για να εκφραστεί η αντίδραση και ο θυμός του, πρέπει πρώτα ή να αντιληφθεί μέσω της πραγματικής παιδείας σε κοινωνικό επίπεδο(κάτι πολύ δύσκολο στις μέρες μας)ότι εκμεταλλεύονται τον μόχθο του λίγοι άνθρωποι μέσω των τραπεζών και των εταιριών τους ή να θιγούν θεμελιώδη δικαιώματά τους όπως πρόκειται να συμβεί με τέτοιου τύπου μέτρα που λαμβάνονται από τις κυβερνήσεις τόσο εδώ όσο και στον υπόλοιπο κόσμο...
Όμως η επιτυχία της αντίστασης στις σημερινές "δημοκρατίες" είναι πολύ δυσκολότερο να έρθει...Στις ωμές δικτατορίες του παρελθόντος, ακόμα και η συμμετοχή σε πολιτικές οργανώσεις, οι παράνομες συγκεντρώσεις, τα αντιστασιακά φυλλάδια ενημέρωσης αλλά ακόμα και κάποιος δίσκος με τραγούδια παράνομων μουσικών και τραγουδιστών ήταν μορφές πάλης που ενέπνευσαν μια γενιά που πλέον στο σύνολό της δείχνει να ξεχνά εκείνες τις εποχές...
Δυστυχώς, σήμερα φαίνεται πως πρέπει να ακολουθούνται ακόμα πιο "ακραίες" πρακτικές και μορφές πάλης...Μορφές που να μαζικοποιήσουν και να κάνουν αισθητή την ανάγκη για αλλαγή των συντηρητικών συσχετισμών που παραλύουν τα πιο υγιή κομμάτια της κοινωνίας μας...
Γιατί από ότι βλέπουμε καθημερινά, όσο πιο δημοκρατική φαίνεται μια μορφή εξουσίας τόσο εντονότερη οφείλει να είναι η αντίδραση των καταπιεσμένων ομάδων ώστε να γίνει μαζική και αποτελεσματική...
Υ.Γ Ντροπή και μόνο ντροπή!!! Την εν ψυχρώ δολοφονία ενός ανθρώπου από την αστυνομία χτες στη Δάφνη, τα ΜΜΕ παρουσιάζουν ως κάτι το φυσιολογικό...Δείγμα της σήψης τους...Επειδή συμπεραίνεται ότι μετείχε σε αντιεξουσιαστικές ομάδες και σε κάποια επεισόδια κατά την επέτειο του Πολυτεχνείου το 1995, τηλεδίκασαν έναν νεκρό άνθρωπο που έπεσε θύμα της αστυνομίας χωρίς να έχει το δικαίωμα να εκφράσει τις απόψεις του και την αθωότητά του...
Κι όμως ο πάτος είναι τελικά ακόμα πιο χαμηλά...Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη προτρέπει τον κόσμο να γίνει ρουφιάνος δίνοντας πληροφορίες για το νεκρό παιδί...
Ο χαφιές δεν πέθανε το 73...Μάλλον ούτε κι η Χούντα...
Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010
Στην "κρίση" του καθενός...
Τρίτη 9 Μαρτίου 2010
Σάββατο 6 Μαρτίου 2010
Πραξικόπημα...
Το ΠΑΣΟΚ είχε πεθάνει...Απλά την 3η του Μάρτη του 2010 ανακοινώθηκε και επισήμως...Θα ήταν άλλη μια διάψευση προσδοκιών η μη τήρηση του προγράμματός του, αλλά ο Γιώργος Παπανδρέου προτίμησε την πραξικοπηματική οδό...Θέλησε να εμπαίξει τους ψηφοφόρους του προκειμένου να εκλεγεί και στη συνέχεια χωρίς την παραμικρή συναίνεση του εκλογικού του έστω ποσοστού, προέβη στην ανακοίνωση των πιο σκληρών αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων που γνώρισε ο ελληνικός λαός...που όμοιά τους δεν είχαν γνωρίσει οι Έλληνες κατά την βρώμικη περίοδο του Μητσοτακισμού.
Τα μέτρα πλέον είναι γνωστά...Σοκάρει η κυνικότητα και η αγριότητά τους...Και όταν αυτά προέρχονται από την ανάγκη των τραπεζών να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους και οι περίφημες "αγορές" να διατηρήσουν την κερδοφορία τους τότε γίνονται εξοργιστικά...Εξοργιστικά, γιατί εκχωρείται χωρίς ίχνος αντίδρασης από την εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας, η δημοκρατική ακεραιότητα του λαού...Που για χάρη των αγορών, της βιωσιμότητας της απάνθρωπης οικονομικής Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κερδών των τραπεζών, παρακάμπτεται πραξικοπηματικά η βούληση μιας πλειοψηφίας ελληνικού λαού και αντ' αυτού ξεκινά μια βάρβαρη ληστρική επιδρομή στο εισόδημά του...
Φυσικά ίχνος αντίδρασης στους ευρωπαίους εταίρους και τις πολιτικές τους που γέννησαν την κρίση που βιώνουμε...Μοναχά υποταγή και συμπεριφορά επαίτη μήπως και προλάβουμε μια φαινομενική χρεωκοπία επειδή το έλλειμμα του κράτους είναι υψηλό...την ίδια στιγμή που μεγαλύτερες οικονομίες παρουσιάζουν παρόμοια ελλείμματα...
Αλλά ακόμα κι έτσι...Στη λογική της Ε.Ε και του τραπεζικού συστήματος που την διαφεντεύει, ο νεοεκλεγείς πρωθυπουργός δε θα μπορούσε να περιορίσει το έλλειμμα βρίσκοντας άλλους τρόπους; Φυσικά και θα μπορούσε...Αφού μάλιστα είχε προ διμήνου υποσχεθεί πως οι μόνοι που δεν θα πληγούν θα είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι...Όμως προκειμένου να δηλώσει την υποταγή στους αιμοσταγείς επιτρόπους και τις ακραία νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις της Ευρώπης, αποφάσισε να λάβει τα μέτρα που του υπεδείκνυε η ίδια η Ε.Ε..Η πραγματική,δηλαδή,κυβέρνηση του Ελληνικού κράτους...
Το ΠΑΣΟΚ πέθανε...Και δεν το γράφω ως ΠΑ.ΣΟ.Κ γιατί πλέον η ονομασία του ουδεμία σχέση έχει με τα αρχικά του γράμματα-έννοιες...Ουδεμία σχέση έχει με Πανελλήνιου είδους χαρακτήρα, ουδεμία σχέση έχει με τον Σοσιαλισμό και φυσικά ουδεμία σχέση έχει με Κίνημα...Είτε "βαθύ", είτε "αριστερό", είτε "εκσυγχρονιστικό" ή όπως αλλιώς θέλετε, το ΠΑΣΟΚ πλέον λαμβάνει τις αποφάσεις που του επιβάλλουν οι αγορές, το κεφάλαιο και οι κάθε λογής τράπεζες και οίκοι οικονομικής αξιολόγησης...Όταν μάλιστα τα τελευταία οικονομικά μέτρα τυγχάνουν επιδοκιμασίας για διάφορους κομματικούς ή μη λόγους από το ΛΑΟΣ, τον Μητσοτάκη, τον Μπαρόζο και την Μέρκελ τότε τελειώνουν και οι έσχατες αυταπάτες που ίσως κάποιοι να είχαμε...
Κι αν η κατάντια της κυβέρνησης προκαλεί γενικευμένη οργή και θυμό στις μικρομεσαίες τάξεις της κοινωνίας μας, από κοντά έρχονται και οι δημοσιογράφοι-βουλευτές, οι κομματάρχες-καναλάρχες και όλα τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ...Με στημένες εκπομπές προσπαθούν να παρουσιάσουν την αναγκαιότητα των μέτρων συνδέοντάς τα με την θετική ανταπόκριση των ξένων αγορών και τραπεζών...Για το λαό,τις ανάγκες του και την πραγματική οικονομία φυσικά, ούτε λόγος...Τί μπορεί να ξέρει βέβαια κι ο παρουσιαστής των 500.000 ευρώ ετησίως με πανελίστες που τα εισοδήματα και ο αριθμός των κουστουμιών τους είναι τεράστια...
Αλλά ακόμα κι αν είναι αναμενόμενη με βάση το παρελθόν η αντίδραση των υποταγμένων μέσων, τί μπορεί να πει κανείς για τη σημερινή παρουσίαση στα δελτία ειδήσεων-σόου της επίθεσης στον Μανώλη Γλέζο από μπάτσους και την επίθεση στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Γιάννη Παναγόπουλο...Χωρίς να επικροτώ την επίθεση ενός όχλου εναντίον του Παναγόπουλου, αυτή αντιμετωπίστηκε ως πρώτο θέμα από τα δελτία αναφέροντας μάλιστα και λεπτομέρειες που κανείς δεν επιβεβαιώνει για τον ξυλοδαρμό...Και στη συνέχεια παρουσιάζει τη ρίψη χημικών μέσα στο πρόσωπο του Μανώλη Γλέζου αναφέροντας απλά ότι νοσηλεύονται και οι δύο στο νοσοκομείο...Για την ιστορία,προέβαλλαν μέχρι και συνομιλία με τη σύζυγο του Παναγόπουλου, ενώ για τον Γλέζο κουβέντα...Έτσι κι αλλιώς 88 ετών είναι μωρέ...Τί θέλει και μπλέκει;
Όλα αυτά καταδεικνύουν την κατάσταση γενικού ξεσηκωμού αλλά και πολλές φορές, τη χωρίς οργάνωση διοχέτευση του μίσους και του θυμού από την κοινωνική αδικία που επικρατεί αυτές τις ώρες...Η αξιοπρέπεια των εργαζομένων έχει πληγεί βάναυσα τα τελευταία χρόνια τόσο από κυβερνήσεις όσο και από τον κομματικό συνδικαλισμό...Ο αναβρασμός αλλά και οι πολιτικές ζυμώσεις ανάμεσα στο λαό κυριαρχούν...Κόσμος από διάφορες ιδεολογίες και χώρους, αλλά με κοινό στόχο το κοινωνικο-οικονομικό σύστημα που γέννησε, γεννά και θα γεννά φτώχεια, εξαθλίωση, θάνατο και κοινωνικές αδικίες...Το σύστημα αυτό που έχει για θεό του το χρήμα και τους οικονομικούς δείκτες και για λειτουργούς τις υποταγμένες κυβερνήσεις και εταιρείες...Αυτός ο κόσμος λοιπόν που ίσως ποτέ δεν έδωσε μαζί μάχες στο παρελθόν αλλά πλέον αντιλαμβάνεται την ανάγκη για ανατροπή του Καπιταλισμού και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο που αυτός πρεσβεύει, ίσως τώρα ήρθε η ώρα να βρεθεί στο ίδιο πλευρό...
Ας αντικρουστεί η επίθεση που δέχεται ο λαός μαζικά αυτές τις ώρες, δείχνοντας την ώρα του αγώνα ο ίδιος την απαιτούμενη ενότητα για τη νικηφόρα του έκβαση...Όχι φυσικά με συμβολικές κινητοποιήσεις 3ωρων στάσεων εργασίας ούτε με ημερολογιακές απεργίες που το μόνο που καταφέρνουν είναι τη μείωση της έντασης του αγώνα...Αλλά με κινητοποιήσεις που η διάρκεια και η αποτελεσματικότητά τους θα δώσει τέλος στη ληστεία του λαού ή έστω θα αποτελέσει το έναυσμα να δημιουργηθεί ένα διεθνές κίνημα με στόχο την ανατροπή του υπάρχοντος συστήματος...
Ο λαός στενάζει τούτες τις ώρες και ο αγώνας πρέπει να είναι μαζικός, διαρκείας και συγκρουσιακός...Κανένα εσωκομματικό όργανο του κυβερνητικού κόμματος δεν πρόκειται να επηρεάσει τις ειλημμένες αποφάσεις της ηγεσίας...Η εμπειρία μου στο χώρο αυτό με κάνει απόλυτο όσον αφορά το αποτέλεσμα τέτοιων προσπαθειών...
Γι αυτό καλώ όσους συντρόφους πίστεψαν στις ιδέες που μας ενέπνευσαν και μας γοήτευσαν τόσα χρόνια να συμπορευτούμε τη στιγμή αυτή στον αγώνα των εργαζομένων που διεκδικούν αξιοπρέπεια στη διαβίωσή τους, όχι στο πλάι των εργατοπατέρων που εξαργύρωσαν την αγωνιστικότητά τους σε βουλευτικά έδρανα και υπουργικά γραφεία, αλλά δίπλα στο λαό που θέτει τα πραγματικά ζητήματα, συγκρουόμενη με το παγκόσμιο καθεστώς που αποτελεί τη ρίζα όλων των δεινών των λαών αυτού του πλανήτη...
Ακόμα κι αν οι δρόμοι μας δεν συναντήθηκαν ποτέ μέχρι σήμερα, οι συγκυρίες αυτές πρέπει να αποτελέσουν την απαρχή ενός κινήματος που η γενιά μας οφείλει στον εαυτό της...Και στο οποίο η νεολαία θα είναι πρωτοπόρα...Γιατί αλλιώς η Ιστορία θα μας προσπεράσει...
Ας μη γίνουμε λοιπόν κι εμείς, κάποιοι ακόμα κυρ-Παντελήδες...
Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010
.jpg)
