Για να καταλάβουμε δηλαδή...

Έναν μικρό προβληματισμό θέλω να καταθέσω όσον αφορά τον στρατηγικό στόχο της ηγεσίας του ΚΚΕ.Με λίγα λόγια, πού το παέι;

Αφορμή στάθηκε ένα δημοσίευμα του "Ριζοσπάστη" στο οποίο ασκείται έντονη κριτική προς τον ΣΥΡΙΖΑ με δικαιολογία την παροχή ενός χρονικού διαστήματος χάριτος στη νέα κυβέρνηση...Πριν καν ακόμα συνεδριάσουν τα αρμόδια όργανα του ΣΥΡΙΖΑ για να αποτιμήσουν το εκλογικό αποτέλεσμα και την προγραμματική αντιπολίτευση, το ΚΚΕ μέσω του "Ριζοσπάστη" θέτει ως αντίπαλο και άλλον έναν πολιτικό φορέα του τόπου...

Μπορεί πραγματικά, η μόνη διέξοδος στην κρίση και στα λαϊκά προβλήματα να είναι η προοπτική του ΚΚΕ, αλλά πώς είναι δυνατόν τον τελευταίο ,ειδικά,καιρό να βάλλει εναντίον των πάντων με δριμύτητα και αποστροφή με τόση σιγουριά και σε τόσο σύντομο χρόνο;

Τί μπορεί να κερδίσει το ΚΚΕ από κάτι τέτοιο;

Διαβάζοντας χθες την πολιτική απόφαση του συνεδρίου του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό-κομμουνισμό και τη λειτουργία του κόμματος, ένα από τα κυριότερα σημεία στα οποία γίνεται μνεία , είναι να γίνει προσπάθεια να πειστεί ο εργαζόμενος να δράσει όπως απαιτείται για την κομμουνιστική οικοδόμηση...

Πώς είναι δυνατόν όταν μια κυβέρνηση έχει την εμπιστοσύνη της τεράστιας πλειοψηφίας του λαού, να του λες λίγο μετά τις εκλογές ότι αυτό που στήριξε-και μάλιστα με έμφαση,όπως αποτυπώνεται στο αποτέλεσμα- αποτελεί κίνδυνο για τον ίδιο, και στρεφόμενος με μένος προς άλλες αριστερές δυνάμεις να υποστηρίζεις με λίγα λόγια, πως τη μόνη αλήθεια και το μοναδικό δρόμο προς την βελτίωση της κοινωνίας μας κατέχει το ΚΚΕ;

Ακόμα και δίκιο να έχεις, η άρνηση κάθε πιθανής συνεργασίας και κάθε άλλης προσπάθειας για πραγματική αυτοκριτική είναι το κύριο χαρακτηριστικό της πολιτικής σου, τότε είναι σαν να ομολογείς ότι ο σκοπός σου ως κόμμα έχει αποτύχει, αφού έχεις αποκλείσει τα πιο υγιή και ενεργά κομμάτια του λαϊκού κινήματος...

Προφανώς, θεωρούμαστε κι εμείς από το ΚΚΕ, άλλος ένας φορέας οπορτουνιστικών και ρεφορμιστικών απόψεων.Όμως πιστεύουμε πως η εμμονή στη λειτουργία της ΕΣΣΔ ακόμα και σήμερα, σε μια εποχή δραματικών αλλαγών και τεχνολογικών εξελίξεων στην κατά τ 'άλλα καπιταλιστική ευρωπαϊκή κοινότητα, δεν προσφέρει κάτι ουσιαστικό...

Η κατάργηση της ανθρώπινης εκμετάλλευσης από τον ίδιο τον άνθρωπο αποτελεί,όντως, την σπουδαιότερη κατάκτηση της ανθρώπινης Ιστορίας...Όμως δεν είναι εφικτή μόνο από τους κομμουνιστές και δεν περνάει μόνο μέσα από την εμπειρία που είχαν οι πρώην σοσιαλιστικές χώρες...

Και επειδή προς το παρόν, τα προβλήματα των λαϊκών μαζών στα πλαίσια του καπιταλισμού είναι τεράστια και άλυτα, οι συνεργασίες ευρύτερων προοδευτικών δυνάμεων θα ήταν η ενδεδειγμένη λύση και πιστεύουμε πως κάτι τέτοιο δε συνιστά οπορτουνισμό.