Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

Πολυτεχνείο-Κολωνάκι σε χρόνο μηδέν...



Έχοντας παρακολουθήσει αρκετές εκπομπές και αφιερώματα σε τηλεοράσεις, εφημερίδες, διαδίκτυο για την περίφημη γενιά του Πολυτεχνείου, θέλησα ως μέλος της νεότερης γενιάς ή της γενιάς των 700 ευρών όπως συνηθίζεται τελευταία, να προσπαθήσω να βγάλω κάποια δικά μου και ίσως αυθαίρετα συμπεράσματα για το τί πραγματικά πέτυχε η γενιά εκείνη και σημερινοί 50άρηδες κ 60άρηδες στο πέρασμα των χρόνων ως σήμερα.Οι ήρωες εκείνοι είναι και σημερινοί ήρωες; Τα οράματά τους ευοδώθηκαν ή μήπως επαναπαύθηκαν στις δάφνες της, πρωτοφανούς για την εποχή και τις τότε συνθήκες, εξέγερσης και στη συμβολή τους στην πτώση και μόνο της Χούντας;

Λές να είμαι ιερόσυλος και μόνο στην ιδέα της αμφισβήτησής τους; Γιατί θα λεγε κάποιος, πως χωρίς τους αγώνες εκείνων των παιδιών εγώ σήμερα δεν θα 'χα την ευκαιρία να αρθρογραφώ ελεύθερα από τη ζεστασιά του σπιτιού μου στα πλαίσια μιας δημοκρατίας.
Σωστά;

Όχι.Δε νομίζω ότι τόσοι αγώνες στο βωμό της ελευθερίας που είχαν συνέπεια βασανισμούς, αίμα και θάνατο, έγιναν για να χουμε εμείς οι νεοέλληνες αυτού του τύπου την αστική δημοκρατία του σήμερα.
Δεν έπεφταν μπροστά στο τανκ οι φοιτητές για να υπερασπιστούν μια δημοκρατία στην οποία ο πολιτικός θα διαπλέκεται με τον επιχειρηματία για την επιβίωσή του...
Δεν έπαιζαν τη ζωή τους κορώνα γράμματα καλώντας μέσα από το ραδιοφωνικό σταθμό του Πολυτεχνείου το λαό να εξεγερθεί για να υπερασπιστούν μια ενημέρωση που θα την βιάζουν κατ' εξακολούθηση πέντε καναλάρχες και δέκα μεγαλοδημοσιογράφοι...
Δε βασανίστηκαν χιλιάδες αγωνιστές στα ξερονήσια για να υπερασπιστούν μια ελευθερία κι ένα άσυλο που καθημερινά θα δέχεται τη φαλκίδευσή του από την ίδια τη "δημοκρατία"
Δεν αντιστάθηκαν με τόλμη και αξιοπρέπεια τα μέλη εκείνης της γενιάς για να υπερασπιστούν μια παιδεία και μια υγεία που δε θα είναι αγαθό όλων και παλλαϊκά προσβάσιμο...
Δεν δολοφονήθηκαν αντιστεκόμενοι ηρωικά από τα χουντικά γουρούνια, για να υπερασπιστούν μια δημοκρατία που η εργασία θα θεωρείται πολυτέλεια και η υποταγή προσόν...

Άρα λοιπόν τί συμπέρασμα βγαίνει;
Πόσοι από εκείνη τη γενιά δε θέλησαν να εξαργυρώσουν τους αγώνες τους και σήμερα να βλέπουμε τα τότε οργισμένα και αγωνιζόμενα νειάτα να απολαμβάνουν τις ανέσεις της αστικής δημοκρατίας, παίρνοντας τον καφέ τους σε κάποιο κυριλέ μαγαζί του Κολωνακίου συνοδευόμενοι από την προσωπική τους ασφάλεια; Σαν κι εκείνα που χλεύαζαν τότε και στα οποία είχαν πρόσβαση οι μεγάλοι εκείνης της εποχής, εκείνοι τους οποίους τότε αντιπάλευαν;...
Πόσοι από αυτούς σήμερα βολεμένοι σε κάποιο κόμμα της Βουλής, αριστεροι ή δεξιοί καταφέρονται σε όσους αντιδρούν για αυτά που τους απασχολούν και μάχονται οι ίδιοι να κρατήσουν με νύχια και με δόντια αυτά που κάποτε θεωρούσαν λαϊκή ιδιοκτησία;...
Και μάλιστα δικαιολογούν τις απόψεις τους στο ονομα της "δημοκρατίας"...

Της δημοκρατίας που αυτοί κάποτε ονειρεύτηκαν...

Read More......

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

Το σταυρόλεξο του Γιώργου!


1α Καθέτως : Ο Προϋπολογισμός του 2010...


από logoplokies.blogspot.com


Read More......

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

Στο Επικρατείας ήταν ή μήπως τους σταύρωσα κι όλας;




Πάγωμα μισθών και συντάξεων, συζήτηση για την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, κινδυνολογία για την δημοσιονομική κατάσταση...Όλα καλά μέχρι στιγμής θα έλεγε κάποιος για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που πιστή στις δεσμεύσεις της προχωρά ως συνήθως στην πολιτική της λιτότητας...Έλα μου ντε που εδώ και κανά δίμηνο κυβέρνηση είναι το ΠαΣοΚ...Πού το πάει λοιπόν η νέα κυβέρνηση όταν πριν λίγο καιρό προ των εκλογών διατείνετο προς όλες τις κατευθύνσεις πως ο δρόμος για την έξοδο από την κρίση και την επίτευξη της κοινωνικής ευημερίας προϋποθέτει μια στροφή αντίθετη του φιλελευθερισμού, ο οποίος ως το χειρότερο κομμάτι του καπιταλισμού, ευθύνεται εξ ολοκλήρου για την ψευτοκρίση των μεγαλοεταιρειών-τραπεζών-golden boys;;;

Η λιτότητα είναι η απάντηση;Το σφίξιμο του ζωναριού;

Μόνο παγωμάρα προκάλεσαν στην ελληνική κοινωνία οι πρόσφατες οικονομικές εξαγγελίες...Σε μια κοινωνία που γέμισε ελπίδα και αισιοδοξία μετά τις τελευταίες εκλογές, έρχεται η απογοήτευση μιας και τα νέα αυτά μέτρα μόνο στην αναδιανομή του πλούτου δε στοχεύουν...

Εγώ προσωπικά στήριξα προεκλογικά με όλες μου τις δυνάμεις το ΠαΣοΚ προπαγανδίζοντας θέσεις και αξίες πιστεύοντας ότι οι κοινωνικές ανισότητες και η άμβλυνσή τους θα είναι ο κύριος στόχος του νέου κυβερνητικού επιτελείου...Φανταστείτε λοιπόν, την ψυχρολουσία που ένιωσα έπειτα από αυτά τα αρνητικά πρώτα δείγματα γραφής...

Γιατί εγώ όπως και πολλοί άλλοι δεν ψηφίσαμε τον Χοακίν Αλμούνια για πρωθυπουργό, ούτε θυμάμαι κάποιον κύριο Τρισέ σε ένα από τα ψηφοδέλτια...Άρα λοιπόν ποιός τους νομιμοποιεί όλους αυτούς τους καραδεξιούς του κερατά, τους αποτυχημένους πολιτικίσκους, τους θεματοφύλακες του μεγάλου κεφαλαίου, να σχεδιάζουν προϋπολογισμούς του Ελληνικού κράτους και να δημιουργούν την πολιτική ατζέντα απαιτώντας μάλιστα-αν έχουν το θεό τους- και αντιλαϊκά μέτρα;;;Κανείς!!!

Τέρμα τα παραμύθια για τα ελλείμματα και την ανάγκη δραστικής μείωσής τους...Πάνω απ όλα θα πρέπει να μπουν οι κοινωνικές ανάγκες και τα λαϊκά προβλήματα της κάθε χώρας...Δε φταίω εγώ Γιώργο Παπανδρέου που εμπιστεύτηκες τους απατεωνίσκους-αρχιλωποδύτες της ελληνικής νεοδεξιάς για να σου δώσουν την πραγματική εικόνα της οικονομίας και τώρα εμφανίζεσαι ως εξαπατημένος και με δεμένα τα χέρια...Έπρεπε να φανταστείς ότι ο Ανίκανος και η συμμορία του κοιτάζουν μονάχα τη ρεμούλα και την αρπαχτή και ποσώς τους ενδιαφέρει η κοινωνική ευημερία...Είτε 3% είτε 13% έλλειμα αυτοί τη δουλειά τους θα την κατάφερναν...Οι φίλοι τους(μεγάλοβιομήχανοι-τραπεζίτες-γαλάζια παιδιά) δεν επρόκειτο να απωλέσουν τα προνόμιά τους...Ο λαός πάλι θα τράβαγε το κουπί της μείωσης των ελλειμάτων και των διάφορων άλλων δεικτών της συμφοράς...

Το έλλειμα μπορεί να μειωθεί και με άλλους τρόπους, αρκεί να υπάρχει η πολιτική βούληση από την κυβέρνηση να τα βάλει με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και να μη δρα φοβικά προς τον ΣΕΒ και τους υπόλοιπους κεφαλαιοκράτες...Ας δούμε μια φορά τον κύριο Δασκαλόπουλο με θλιμμένο ύφος και τί στον κόσμο...Αλλά ακόμα κι αν δεν επιτευχθεί ο στόχος του ελλείμματος, τί πρέπει να γίνει;Θα μας βομβαρδίσει το ΝΑΤΟ κι η Ε.Ε ή θα μας κάνουν κανένα εμπάργκο;Πραγματικά δεν ξέρω...Βγείτε και πείτε το όμως στους έλληνες πολίτες...Για ποιό λόγο να κάνει και άλλες θυσίες ο εργαζόμενος, ο μισθωτός κι ο συνταξιούχος;Αν τρώει με χρυσά κουτάλια σε ένα δύο χρόνια από τώρα ας του κάνουμε και την Κυριακή εργάσιμη...Έλα όμως που μάλλον η επίτευξη του στόχου της μείωσης του ελλείματος το πολύ πολύ να σημάνει την "ανάπτυξη" και τη ρευστότητα των τραπεζών...

Συνοψίζοντας την αγανάκτηση μου θέλω να προσθέσω τα εξής...Το τέλος της μεταπολίτευσης νομίζω , αν δεν έχει ήδη έρθει, είναι προ των πυλών...Ο κόσμος ο πολύς έχει ξεφύγει από τα στενά στερεότυπα και τα στεγανά των κομμάτων ψάχνοντας για το βόλεμά του, αφού πλέον ούτε αυτό του εξασφαλίζει σιγουριά και προοπτική...Αν η κυβέρνηση συνεχίσει οικονομικά στο δρόμο που χάραξε ο Σημίτης και ο Καραμανλής δίνοντας προτεραιότητα σε δείκτες και νούμερα, το να φέρει αξιοκρατία ή διαφάνεια στον πολιτικό βίο, δεν της εξασφαλίζει βιωσιμότητα...Τα κοινωνικά προβλήματα οξύνονται, η ανεργία θερίζει και τα όνειρα τα δικά μας ως νεολαία δε συμβαδίζουν με ένα κόσμο όπου μορφωμένοι και εξειδικευμένοι άνθρωποι θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους για μια θέση στον ήλιο των 600 και 700 ευρώ, σε μια κοινωνία αποξενωμένη στην οποία τα παιδιά θα μένουν με τους γονείς τους ως τα γεράματα και τα όνειρα θα πραγματοποιούνται αφού μας πάρει ο ύπνος...

Πάρτε το όλοι χαμπάρι πως η κοινωνία ασφυκτιά αλλά συγχρόνως δεν παύει να ονειρεύεται και να προετοιμάζει την τελική της χειραφέτηση...Το μέλλον μας δεν διαγράφεται δουλικό πλάι σε καιροσκόπους και golden boys, αλλά γεμάτο φιλοδοξίες, ανθρωπιά, δουλειά,κατοικία και πάνω απ όλα αξιοπρέπεια πλάι σε ανοιχτούς ανθρώπους με τα ίδια όνειρα...

Ακούστε τις ανάγκες της κοινωνίας και κάντε πέρα τους χαρτογιακάδες κύριοι της κυβέρνησης...Στην τελική συνεργαστείτε και με άλλες ντόπιες προοδευτικές δυνάμεις για να συγκρουστείτε με την ομολογουμένως καθεστωτική παρέα των ευρωπαίων τεχνοκρατών...Αν ο λαός αναγνωρίσει τις προθέσεις αυτές τότε μπορεί να συναινέσει ακόμα και σε προσωρινές αναγκαίες θυσίες...Αν όχι, τότε...

Read More......

Γραφείο καταγγελιών για την αστυνομική αυθαιρεσία

Αναδημοσιεύω απόσπασμα από άρθρο της σημερινής Ελευθεροτυπίας:

Γραφείο καταγγελιών για την αστυνομική αυθαιρεσία

Σχέδιο προεδρικου διατάγματος παρουσίασε ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης, θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση

Σχέδιο προεδρικού διατάγματος για τη σύσταση γραφείου αντιμετώπισης περιστατικών αυθαιρεσίας από ενστόλους παρουσίασε τη Δευτέρα ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Υποσχέθηκε ότι θα μπει τέλος στο καθεστώς ανοχής, σημειώνοντας, «οι κύριοι αυτοί θα φύγουν αμέσως από το αστυνομικό σώμα και δεν θα επιστρέψουν ποτέ». Δεσμεύτηκε ότι από εδώ και στο εξής, όλοι οι αστυνομικοί θα φέρουν διακριτικά.

Το μόνο που έχω να σχολιάσω είναι ότι περιμένω να δω πλέον πράξεις και όχι λόγια. Κάποια στιγμή σε αυτό το Κράτος πρέπει να αρχίσουν να γίνονται τα αυτονόητα. Και ειδικά εμείς οι φοιτητές είχαμε χορτάσει από την αστυνομική αυθαιρεσία και βία...έχουμε και αναδρομικά να καταγγέλλουμε άμα θέλουμε!
Το θέμα βέβαια να την εξαλείψουμε και όχι να τη δεχόμαστε και μετά να την καταγγέλλουμε..για να δούμε...

Read More......

Μόνο η πειρατεία σκοτώνει;



Τις τελευταίες μέρες έχουν γεμίσει τα κανάλια με διαφημίσεις της ΕΠΟΕ κατά τις πειρατείας στον κινηματογράφο Η αλήθεια είναι τον τελευταίο καιρό οι εισπράξεις στις αίθουσες έχουν μειωθεί κατά πολύ, αν εξαιρέσεις 4-5 ταινίες το χρόνο που έχουν επιτυχία.
Από την άλλη, το φαινόμενο της πειρατείας, ειδικά της διαδικτυακής, είναι σε έξαρση. Η αντιγραφή ταινιών μέσα στους κινηματογράφους και η παράνομη πώληση τους ενώ παίζονται ακόμα είναι πραγματικότητα Δεν χρειάζεται να αναφέρω πόσες ταινίες 'κατεβάζονται διαδικτυακά...τουλάχιστον όσοι είναι φοιτητές γνωρίζουν καλά.

Το ερώτημα που με απασχόλησε εμένα βλέποντας τη συγκεκριμένη διαφήμιση είναι το εξής: Μόνο η πειρατεία ευθύνεται για το οικονομικό πρόβλημα των κινηματογράφων; Όλες αυτές οι χαμένες θέσεις εργασίας και οι αίθουσες που κλείνουν είναι αποτέλεσμα μόνο της πειρατείας;

Νομίζω ότι βλέπουμε τη μόνο μια μεριά του νομίσματος....

Αλήθεια, ποια είναι ακριβώς η ΕΠΟΕ; Πρόκειται για μια μη κερδοσκοπική αστική εταιρία με νομική προσωπικότητα που λειτουργεί ως Οργανισμός Συλλογικής Προστασίας Πνευματικών και Συγγενικών Δικαιωμάτων δυνάμει της σχετικής άδειας τού Υπουργείου Πολιτισμού, & ενεργεί για λογαριασμό των Εταιριών - Μελών της που είναι στην Ελλάδα μεταξύ άλλων οι Audiovisual, Videosonic, Προοπτική, Odeon, Σπέντζος και στο εξωτερικό οι Columbia, Universal, Warner Bros, Paramount κλπ.

Αυτό ακριβώς είναι το δικό μου πρόβλημα. Η εταιρία αυτή λειτουργεί τελικά για λογαριασμό των πολυεθνικών - πολυκινηματογράφων και των μεγάλων εταιριών διανομής. Στην πραγματικότητα αυτοί ευθύνονται για το μαρασμό του θεσμού του συνοικιακού κινηματογράφου Ας αναλογιστούμε πόσες μικρές αίθουσες κλείνουν ειδικά στις μεγάλες πόλεις επειδή δεν μπορούν να ανταγωνιστούν πχ το Village που θα ανοίξει δίπλα τους αφού διαθέτει fast food, μπιλιάρδα, μπόουλινγκ, ψώνια και ότι άλλο μη απαραίτητο για να δούμε μια ταινία; Όσοι μένουν Αθήνα ας κάνουν μια βόλτα να διαπιστώσουν πόσες αίθουσες κλείνουν με χρόνια λειτουργίας...

Κάνοντας ένα βήμα παραπέρα, εμείς ευθυνόμαστε για αυτό; Ποια είναι η Παιδεία που έχουμε σαν άνθρωποι; Προσωπικά με ενοχλεί στην μικρή κοινωνία που μένω να γίνεται κοσμοσυρροή για το 2012, και όμως να μην πηγαίνει κανείς να δει τη ' Ψυχή Βαθιά. Δε θέλω να το παίξω κουλτουριάρης, αλλά μόνο οι μεγαλύτερες αίθουσες έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν τα δικαιώματα blockbuster ταινιών. Και καταλήγουμε να κλείνουν αίθουσες για να γίνουν σουπερμάρκετ Λες και δεν είχαμε αρκετά στη γειτονιά μας

Όταν όμως παράγονται ταινίες με το τσουβάλι, χωρίς οι περισσότερες να έχουν καμία καλλιτεχνική αξία παρά μερικά ωραία εφέ, πόσες να προλάβουμε να δούμε; Και πόσες αντέχουμε οικονομικά; Και όταν το να νοικιάσεις μια ταινία ισοδυναμεί πλέον όσο ένα πακέτο τσιγάρα, όταν είσαι φοιτητής δε θα την κατεβάσεις; Άλλα γιατί οι ίδιες οι εταιρίες δεν προστατεύουν το προϊόν τους;

Αναζητώντας και τις πολιτικές ευθύνες, πόσοι δήμοι έχουν τη δυνατότητα να λειτουργούν τα μικρά θερινά σινεμά που τόσο αγαπάμε; Και ποια η στήριξη του Υπουργείο Πολιτισμού και του Κράτους σε αυτά;
Η αλήθεια είναι πρόκειται για ένα σύστημα στο κέντρο τις καπιταλιστικής θεωρίας. Υπερκέρδη για λίγους, οικονομικός μαρασμός για πολλούς και καλύτερα εφέ για εμάς...

Ας προβληματιστούμε...


Read More......

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

Πάλι στο Star θα βλέπω Ειδήσεις;


Μα δε μπορώ ρε γαμώτο! 5 λεπτά άντεξα μόνο! Ασφαλιστικό, πάγωμα μισθών, μείωση επιδομάτων, αύξηση ορίων ηλικίας...είναι μακρύς ακόμα ο δρόμος για το Σοσιαλισμό;...Τουλάχιστον στο Star ζούνε σε ένα δικό τους όμορφο παράλληλο σύμπαν.

Διάβαζα πριν λίγες μέρες ένα άρθρο του Πρόντι, πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας με τον κεντροαριστερό συνασπισμό (αν και κεντροδεξιός αυτός!). Μιλούσε για την αποτυχία των Κεντροαριστερών Σοσιαλδημοκρατικών Κυβερνήσεων στην Ευρώπη και καταδίκαζε την πολιτική του Ρεφορμισμού. Μάλιστα, ασκούσε κριτική όχι μόνο στις δικές του αποτυχίες αλλά και σε αυτές του Μπλερ στη Βρετανία. Βέβαια κατόπιν εορτής όλοι μπορούμε να λέμε ότι θέλουμε. Το γεγονός είναι πάντως ότι το ολίσθημα των 'προοδευτικών κομμάτων προς οικονομικά φιλελεύθερες θέσεις ειδικά στην οικονομία είναι υπαρκτό. Ειδικά όταν βρίσκουν τα δύσκολα - καλή ώρα - η επιλογή της λιτότητας και του 'σφίξιμου του ζωναριού' στο βωμό του μαζέματος της μαύρης τρύπας, βρίσκουν πρόσφορο έδαφος.

Πως μου ήρθαν όλα αυτά;...

Νομίζω ότι άρχισε να μας τα χαλάει η νέα κυβέρνηση με αυτά που βλέπω. Σόρρυ Γιώργο αλλά εκλεγήκατε για να φέρετε σαρωτικές αλλαγές και πραγματικές μεταρρυθμίσεις Μπαλώματα σε σάπιο σύστημα δεν αλλάζουν κάτι. Ως πότε θα παγώνουμε μισθούς και θα αυξάνουμε τα όρια ηλικίας. Πότε θα γίνουν τολμηρές αλλαγές; Πότε θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, νέες επενδύσεις; Καλά θα κάνει να ρίξει μία ματιά στο άρθρο, να ξέρει τι γίνετε και στα καλύτερα σπίτια.
Και αυτό το καινούργιο είναι η τραμπάλα μεταξύ ΕΕ και αντιδράσεων. Όπως και με το επίδομα, το πάγωμα των μισθών πέρασε πρώτα από το στάδιο του ζυγίσματος των αντιδράσεων. Το πήρανε χαμπάρι; Αμα είναι να το μαζέψουμε λίγο μετά και να φανεί ότι ακούμε και την κοινωνία. ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ. Είστε μία νέα διακυβέρνηση, εκλεγήκατε με χαώδη διαφορά. ΟΦΕΙΛΕΤΕ να δείξετε αποφασιστικότητα και πολιτική πυγμή, μα πάνω απ' όλα ότι υπάρχει πολιτική κατεύθυνση.
Και με ενοχλεί αφάνταστα αυτή η ευρω- δουλοπρέπεια...Ευρωπαίοι Εταίροι και κουραφέξαλα. Ποιος τους έχρισε αυτούς ειδικούς και πεφωτισμένους οικονομολόγους; Άλλωστε αυτοί δεν υποτίθεται ότι πρεσβεύουν μια διαφορετική συντηρητική πολιτική αντίληψη από το ΠΑΣΟΚ (τουλάχιστον από τη βάση του). Για μένα οι εκπρόσωποι της Κομμισιον δεν είναι παρά ένας άλλος Παπαθανασίου, ένας άλλος Αλογοσκούφης, ένας άλλος Χριστοδουλάκης Και γιατί πέσανε από τα σύννεφα με το έλλειμμα; Δηλαδή και αυτοί δεν ελέγξανε 5 χρόνια που δίνανε λεφτά; Μετά την απαράμιλλου κάλους απογραφή δεν είδανε δεν ακούσανε τίποτα; Τώρα πάλι το θυμήθηκαν...
Και πως λένε όχι παροχές; Είναι σοβαροί αυτοί οικονομολόγοι, μη σκίσω τα πτυχία μου. Με μια αγορά με 2,8 φέσι από δάνεια και κάρτες λέτε να μας περισσεύουν; Άμα δεν πάρουμε πως θα δώσουμε δηλαδή...και την τελευταία φορά που κοίταξα δεν φυτρώνουν λεφτά στα δέντρα!
Ο μισθός και η φορολογία, βέβαια, είναι κομμάτια μόνο του παζλ. Διότι, όσες αυξήσεις και να δώσεις 2-3% πάνω από τον πληθωρισμό, άμα οι τιμές των προιόντων αυξάνονται παραπάνω τι νόημα έχει. Αλλά δε βλέπω να κατεβαίνουν οι τιμές, δε βλέπω να χτυπάμε τα καρτέλ. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε....

προπαγανδιστικό σχόλιο 1: Στους ευρωπαϊκούς κύκλους από προτάσεις καλά πάμε. Πρότειναν πολλοί Υπουργοί, αλλά και ο Παπανδρέου, την εφαρμογή του φόρου Τόμπιν (Αμερικανός Νομπελίστας Οικονομολόγος), ο οποίος προβλέπει την φορολόγηση κατά 0,5% στις βραχυπρόθεσμες αγοραπωλησίες συναλλάγματος Παγκοσμίως δηλαδή 690 δις δολάρια ανά έτος. Ή εάν προτιμάτε 1,4% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Από πράξεις να δούμε... Αλλά ας αφήσουμε και τη Δαμανάκη να χαρεί λίγο πρώτα. Από το ΚΚΕ βρέθηκε τελικά Έλληνας επίτροπος στην Ευρώπη...πως τα φέρνει η ζωή!

προπαγανδιστικό σχόλιο 2: Όσων αφορά την εικόνα, στο ΟΑΚΑ απόψε ο Καταλληλότερος Καλά, αυτός δεν είναι ακόμα ο πρόεδρος της ΝΔ; Δεν έχει να μας πει κάτι για τα stage, για το ασφαλιστικό, για το έλλειμμα; Αυτός ήθελε μέχρι χτες να μας κυβερνήσει πάλι....

προπαγανδιστικό σχόλιο 3: Κυριακή σήμερα....αλήθεια εσείς με το DVD σας, ποια εφημερίδα αγοράσατε;

Read More......

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

Το Πολυτεχνείο δεν είναι μαγαζάκι

Με μεγάλη χαρά δημοσιεύω το κείμενο που μου έστειλε ο φίλος Δημήτρης...


Τρίτη 16 Νοεμβρίου και όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος ήταν η μέρα όπου στο χώρο του πολυτεχνείου σύλλογοι,κινήματα και οργανώσεις από κάθε γωνιά της Ελλάδας κατέθεσαν στεφάνι ως ένα ύστατο φόρο τιμής για τους συνανθρώπους μας,που χάθηκαν εκείνες τις μέρες του '73.
Στιγμές σαν αυτές,κάποιοι αηδής βρίσκουν τρόπο να καπηλευτούν την ιστορία του πολυτεχνείου αλλά και την προσέλευση του κόσμου για να προωθήσουν την δική τους προπαγάνδα,τα δικά τους μικροπολιτικά παιχνίδια και μία ανελέητη ψηφοθηρία.
<<Το πολυτεχνείο δεν είναι μαγαζάκι,έγιναν αγώνες εδώ..>>,ακούστηκε να λέει ένας ηλικιωμένος,απευθυνόμενος σε μία κοπέλα μέλος της κομμουνιστικής νεολαίας η οποία προσπαθούσε να μοιράσει κουπονάκια της ΚΝΕ.
Η αλήθεια είναι, ότι κατευθυνόμενος στο Πολυτεχνείο,από την αρχή της Πατησιών,το μόνο που μπορούσα να διακρίνω,ήταν σημαίες των ΚΚΕ,ΚΝΕ αλλά και άλλων κομμουνιστικών κινημάτων καθώς και αναρίθμητα μέλη της ΚΝΕ να έχουν σκορπιστεί στο δρόμο προσπαθώντας να πουλήσουν(!) ριζοσπάστη,να μοιράσουν οδηγητή αλλά και κάθε είδους προπαγανδιστικό υλικό του ΚΚΕ.
Μέσα μου σκέφτηκα..πόσο θράσος έχουν αυτοί οι άνθρωποι,οι συγγραφείς του άρθρου 8 της Πανσπουδαστικής,οι άνθρωποι που βεβήλωσαν την είσοδο του πολυτεχνείου γράφοντας τα διακριτικά τους κάτω από τα ιστορικά συνθήματα << ΕΞΩ ΟΙ ΗΠΑ,ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ>>;



Δεν περιορίστηκαν όμως μόνο σε αυτό,αφού και μέσα στο πολυτεχνείο μέτρησα πάνω από 30(!) τραπεζάκια των ΚΚΕ, ΚΝΕ αλλά και δικά τους συνθήματα γραμμένα σχεδόν σε κάθε τοίχο..Το πιο τραγικό όμως ήταν το γεγονός ότι ανάμεσα στις αναγγελίες για τις καταθέσεις των στεφανιών,ακουγόταν από τα μεγάφωνα η φωνή του “υπαλλήλου” του ΚΚΕ να διαβάζει με δυσκολία το πλαίσιο του κόμματός του,που εκτός από την κομμουνιστική προπαγάνδα για τον ουτοπικό τρόπο ζωής,περιείχε αναρίθμητες κατηγορίες για την προηγούμενη και την νυν κυβέρνηση με μόνο στόχο,λίγες περισσότερες ψήφους.
Εδώ λοιπόν θέλω να υπενθυμίσω σε όλους αυτούς που καπηλεύονται τον χώρο και την ιστορία του πολυτεχνείου,ότι η φετινή πρωτοφανής μείωση της προσέλευσης του κόσμου,ίσως να οφείλεται σε όλα αυτά..
Η μόνη φωνή που ο κόσμος έχει ανάγκη και χαίρεται να θυμάται από το Πολυτεχνείο,είναι η φωνή του Δημήτρη Παπαχρήστου να φωνάζει δυναμικά<<ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ..>>




Read More......

Της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία

36 χρόνια μετά....Το Πολυτεχνείο Ζει...


Ξαναφέρνοντας τις εικόνες της πορείας στο μυαλό μου, ένα μόνο μπορώ να σκεφτώ: Αισθάνομαι τυχερός που έζησα μια τέτοια πορεία στα φοιτητικά μου χρόνια.
Ίσως αυτό να μη λέει πολλά στους περισσότερους, ίσως πλέον να έχουμε απαξιώσει και απομυθοποιήσει αυτήν την επέτειο. Οι περισσότεροι κάτοικοι της πρωτεύουσας πλέον δεν κάνουν τον κόπο να βγουν ούτε στο μπαλκόνι.

Κι όμως...όπως κάθε χρόνο νοιώθω ακόμα να πατάω στα βήματα τους.
Κι όμως...όσο με θυμόμουν όλο και περισσότερο η αντιμετώπιση και η απάθεια των πολλών, τόσο περισσότερο νοιώθω την ανάγκη.

Και φέτος μπορώ να πω ότι έστω και λίγο, η νεανική μου ελπίδα δικαιώθηκε...

Ότι φέτος φώναξα τα συνθήματα απ' έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία με όλη μου τη δύναμη, μπορώ να πω ότι στο τέλος χαμογέλασα...

Διότι φέτος, δεν τιμήσαμε τα αδέρφια μας παρέα μόνο με ασφαλίτες, αναρχίλες και μπάτσους, παρέα με μολότοφ και χημικά, παρέα με το φόβο, την απομόνωση και τα άδεια πεζοδρόμια....ΌΧΙ ΦΕΤΟΣ!

Η φράση 'μεγαλειώδης πορεία' μπορεί να είναι υπερβολική αλλά έχει το νόημα της. Διότι ο κόσμος ίσως να μη γέμιζε το ΟΑΚΑ εάν έπαιζε η Εθνική, αλλά επιτέλους ο κόσμος βγήκε για λίγο από το καβούκι του. Και αυτό για έναν νέο με όνειρα και ελπίδες είναι μεγαλειώδες.
Φέτος είδα δίπλα μου νέους και 50άρηδες, παιδιά και γέρους, φοιτητές και γριές, με απλούς πολίτες που έχουν τις εικόνες ακόμα ζωντανές στη θύμηση τους. Και αν θα ήθελα την ικανοποίηση μιας προεκλογικής δέσμευσης τη βρήκα στην πορεία αυτή..το αίσθημα της Δημοκρατίας. Ναι αυτό ήθελα...να περπατήσω και να βρεθώ στο πεζοδρόμιο δίπλα σε ανθρώπους που θα ήμουν για αυτούς αδερφός, γιος ή εγγόνι.

Και ίσως κάποτε να καταλάβουμε ότι το Πολυτεχνείο δεν είναι γιορτή, ούτε επαναστατική γυμναστική. Ίσως να καταλάβουμε ότι δε χρειάζεται να διεκδικούμε την πατρότητα και τη δικαίωση των αγώνων αλλά ότι έχουμε να δώσουμε σήμερα τους δικούς μας αγώνες...Και ίσως καταλάβει το ΚΚΕ ότι δεν είναι το Πολυτεχνείο πανηγύρι ούτε μέρος για να ζητάνε οικονομική ενίσχυση, ίσως και εμείς να φτάσουμε να μη χρειαζόμαστε τα μικρά μας άθλια 'σημαιάκια' για περιφρούρηση και ίσως να καταλάβουν μερικοί ότι οι καμμένοι κάδοι δεν τιμάνε τίποτα και κανέναν...

ΝΑΙ...ίσως εκδημοκρατιστεί η αστυνομία ή γίνει η επανάσταση ή πάρει ο Παναθηναϊκός επιτέλους πρωτάθλημα...

Αλλά και να μη γίνουν όλα αυτά, θα είμαι και πάλι εκεί, γιατί το Πολυτεχνείο Ζει!!!
Γιατί, δυστυχώς δεν είναι η παρουσία της αστυνομίας μεγάλη αλλά η δικιά μας μικρή...
Γιατί έχω χρέος απέναντι στον αδερφό μου που θα μεγαλώσει και σε λίγα χρόνια θα με ρωτάει: 'Βαγγέλη, τι έγινε στο Πολυτεχνείο;'

Σχόλιο: Μία φορά τα κανάλια δεν αναλώθηκαν σε επεισόδια αλλά στην πορεία την ίδια (αφήνω στην άκρη το κλίμα που καλλιεργείτε κάθε φορά εκ των προτέρων), και την πατήσαμε από τον έντυπο τύπο.
2 εφημερίδες με την μεγαλύτερη κυκλοφορία με απογοήτευσαν, καθώς κυκλοφόρησαν με κεντρικούς τίτλους "πελατειακού ενδιαφέροντος". Αναφέρομαι στα ΝΕΑ και την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ...

Read More......

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

Αφιέρωμα στα γεγονότα του Πολυτεχνείου

....από το αρχείο της ΕΡΤ και του 'Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα'...








Read More......

Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

Η γέννηση μίας νέας δύναμης


60 χρόνια πριν, την 1η Οκτώβρη ο Μάο ανακήρυξε στην πλατεία της Τιεν Αν Μεν την γέννηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. "Ο Κινεζικός λαός όρθωσε το ανάστημά του. Από σήμερα κανείς δε θα ταπεινώσει ξανά την Κίνα". 60 χρόνια μετά, οι Κινέζοι κάνουν απόβαση στον Πειραιά και αγοράζουν μέσω Cosco, το ΣΕΜΠΟ1. Οι δυτικοί καπιταλιστές άργησαν να καταλάβουν τη δυναμική του Κινέζου γίγαντα και τώρα τρέχουν να του φιλήσουν τα πόδια.

Αλήθεια, όμως, πόσο έχει αλλάξει η Κίνα τα τελευταία χρόνια και που πήγε η Πολιτιστική Επανάσταση του Μάο;


Η Κίνα σήμερα έχει ξεχάσει την επανάσταση και έχει μετατραπεί σε Κρατικό Καπιταλισμό. Το μονοκομματικό του πολιτικό σύστημα με σφιχτή απολυταρχική διακυβέρνηση ελέγχει τους πάντες και τα πάντα. Η Παγκόσμια Τράπεζα πρόβλεψε για το 2009 ανάπτυξη σχεδόν 8%, μάλιστα σε καιρούς κρίσης. Έχει μετατραπεί σε πρώτη εξαγωγό χώρα παγκοσμίως με τα φθηνά της προϊόντα και τα 1,3 δις φθηνό δυναμικό, και σε 4η οικονομική δύναμη! Με 2 τρις δολάρια συναλλαγματικά αποθέματα έχει γίνει ο μεγαλύτερος δανειστής των ΗΠΑ! Δηλαδή, αν πει μια μέρα τα μαζεύω και φεύγω...

Μάλιστα,η δυνατότητα της να ρίξει κι άλλο τις τιμές της αλλά και το πολύ φθηνό της νόμισμα έναντι του δολαρίου, την φέρνει πέρα από κάθε ανταγωνισμό. Όσων αφορά το μέλλον επενδύει ήδη στην πράσινη ενέργεια με σχέδιο μέχρι το 2020 το 8% του ηλεκτρισμού να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές (χωρίς να υπολογίζεται η υδρο-ηλεκτρική). Επίσης, δημιουργεί μια μεσαία τάξη 100-200 εκατομμυρίων κινέζων, ικανών απλά να καταναλώνουν, για να μην εξαρτάται μόνο από τις εξαγωγές. Έχει γίνει με λίγα λόγια η αγαπημένη των απανταχού φονταμελισμών του Καπιταλισμού

Ο Μάο είχε δίκιο..κανείς δεν πρόκειται να ταπεινώσει ξανά την Κίνα. Βέβαια, δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο ο κινέζος έχει υψώσει το ανάστημά του. Μετά το 78, Ο Σοσιαλισμός ξεχάστηκε και τη θέση του πήρε ο εκσυγχρονισμός του Τενγκ. Το κατά κεφαλήν εισόδημα παραμένει αναντίστοιχο της ανάπτυξης, ειδικά στις γεωργικές περιοχές υπάρχει αναλφαβητισμός, πείνα και αναταραχές. Εκατομμύρια δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, σε ένα καθεστώς με μεγάλο έλλειμμα ελευθερίας και δημοκρατίας.

...Αλήθεια, αυτά είναι τα καθεστώτα που ακόμα υπερασπίζεται και οραματίζεται το ΚΚΕ;

Read More......

Το λιμάνι & ο Κινέζος Γίγαντας


Διαβάστε τον Ιό της Ελευθεροτυπίας, φώναζε ο πρόεδρος των εργαζομένων της ΟΜΥΛΕ στον κ. Μίχαλο, πρόεδρο του ΕΒΕΑ, πριν από λίγες μέρες...οι μέρες περάσανε, η απεργία κρίθηκε παράνομη, οι απεργοί σταμάτησαν.και το πρόβλημα λύθηκε δηλαδή; Η οικονομία μας ανάσανε και πάλι; οι ελεύθεροι επαγγελματίες κοιμούνται ήσυχοι;

Προσπαθούσα τόσες μέρες να σχηματίσω μία ολοκληρωμένη εικόνα, ποιος έχει δίκιο, ποιος πλήττεται περισσότερο, τέλος πάντων εμάς σαν Έλληνες πολίτες τι μας συμφέρει περισσότερο;

Όταν η προηγούμενη κυβέρνηση και ο ΟΛΠ (Οργανισμός Λιμένος Πειραιά) αποφάσισαν να πουλήσουν στην κινέζικη Cosco, τον 1 εκ των 2 ΣΕΜΠΟ (Σταθμός Εμπορευματοκιβωτίων), όλοι οι κοινωνικοί και πολιτικοί φορείς αντέδρασαν. Όχι μόνο για τους όρους, όχι για μόνο τις αδιαφανείς διαδικασίες αλλά για το συμφέρον αυτού του τόπου. Η τότε κυβέρνηση, τότε που τα ξεπούλαγε όλα μας είπε με λίγα λόγια, σουτ μη μιλάτε...θα μας φτιάξουνε και 3η προβλήτα, ενώ θα βάλουμε και τρελά λεφτά στην τσέπη(τώρα ποια εννοούσαν...)
Όμως ποια είναι αυτή η Cosco;...

Είναι μια off shore εταιρία κινεζικών συμφερόντων. Κατέχει τον 3ο μεγαλύτεο στόλο και ο κύριος μέτοχος είναι το Κινεζικό υπουργείο Ναυτιλίας. Η αρχική συμφωνία προέβλεπε την εκμετάλλευση της μεγαλύτερης προβλήτας για 35 χρόνια από...1/10! Εδώ κάπου αρχίζουν τα ωραία...Η προηγούμενη κυβέρνηση ανάφερε στα πλεονεκτήματα την κατασκευή και 3ης προβλήτας...ποτέ δεν μας είπε όμως ποιος θα αναλάβει τη διαχείριση της. Και τον εκσυχρονισμό αυτής που δώσαμε γιατί δεν τον ανέλαβαν οι Κινέζοι, αλλά τον πληρώσαμε εμείς (με κοινοτικά λεφτά και φόρους); όσων αφορά τα κέρδη σε απόλυτους αριθμούς οι συνδικαλιστές δίνουν μία άλλη πραγματικότητα Μπορεί να το διαπιστώσει κανείς διαβάζοντας το άρθρο του Ιού Εμένα αυτό που με απασχολεί είναι ότι το λιμάνι του Πειραιά βρίσκεται σε σημείο απίστευτης γεωστρατηγικής σημασίας. Μπορούμε να το αντιληφθούμε αυτό;

Είναι ο μοναδικός σταθμός που παραχωρήθηκε στο 100% στην Ευρώπη! Αλήθεια οι μονοπωλιακές λογικές είναι ηθικές στην ελεύθερη αγορά; Αλλά τι σκέφτομαι και εγώ...
Τη στιγμή της ανακοίνωσης της συμφωνίας βέβαια η Cosco κατέγραψε χρηματιστηριακά υπερκέρδη. Βέβαια, με τέτοιο κελεπούρι..Εν τω μεταξύ ο κ. Μίχαλος αποφάσισε να αναλάβει το ρόλο του κράτους. Φώναζε λοιπόν για τα διαφυγόντα κέρδη στους συνδικαλιστές, για τα εμπορεύματα που χάνονται..Ε ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΟΥΛΗΣΑΜΕ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ; ΘΑ ΜΑΣ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;

Έμενα, προσωπικά δεν με έπεισαν πάντως οι βιομήχανοι...Θα παγώσει η αγορά λέγανε όταν ήταν κλειστός ο σταθμός. Έχουν αναλογιστεί πόσα κέρδη χάνει το κράτος; Από που θα αναγκαστεί να τα πάρει; Έχουν σκεφτεί με τα λεφτά που θα μπούνε σε κινέζικες τσέπες θα μπορούσανε να έχουνε αναθερμάνει κ το δικό μας πορτοφόλι, άρα και την αγορά; Μάλλον όχι...
Και επειδή θυμάμαι το κύριο Καραμανλή να σφίγγει στην Κίνα πολλά χέρια κομμουνιστών(...), θυμάμαι και πολλούς κύριους Μίχαλους να ξερογλείφονται σαν τα όρνια για τις συμφωνίες που θα κάνανε ΑΥΤΟΙ, ΟΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ με τους Κομμουνιστάς(...)! Αυτό φοβούνται, λοιπόν, τώρα, μη χαλάσει η μαγιά.

Όσον αφορά τη σημερινή κυβέρνηση, μας το είπανε αλλά δε ξέρω άμα το πιάσατε...δεν μας αράσει η συμφωνία αλλά έχουμε ανάγκη τις κινεζικές επενδύσεις , αλλιώς...Βλέπεις σε εποχές οικονομικής κρίσης οι Κινέζοι με τα φθηνά και πολλά χέρια έχουν εξελιχθεί σε 4η οικονομική δύναμη και 1η εξαγωγός χώρα! Έτσι είναι Γιώργο μου, αλλά προεκλογικά άλλα λέγαμε. Γι αυτό καλιά να μασάς καμιά φορά παρά να μιλάς.

Τέλος, οι συνδικαλιστές της ΟΜΥΛΕ θέλανε επαναδιαπραγμάτευση των όρων, και ούχι ακύρωση. Ξέρατε ότι υπάρχει όρος για πρόσληψη των παιδιών των εργαζομένων επί 10% του συνόλου; Να είναι καλά οι επίχρυσες υπερωρίες τους. Πιστεύω ότι έχουν δημιουργηθεί μικρά άβατα και μερικοί της 'εργατιάς' μας δουλεύουν ψιλό γαζί. Όταν έγινε το ατύχημα στη Λαρκο, κανείς δεν μίλησε πολύ. Πόσο να πουλήσει ένας μόνο θάνατος....Αλλά κανείς δεν είπε επίσης ότι υπάρχουν εργαζόμενοι εκεί με 700 ευρώ μισθό το μήνα και άλλοι με 2000.

Βγάζουμε λοιπόν στα κανάλια τον καθένα που καίγεται ο ποπούλης του και μας λέει και από πάνω ότι αγωνίζεται για εμάς. Ότι κόπτονται για τα δικαιώματά μας, για την ευημερία μας, για τα ψώνια μας βρε αδερφέ! Το μόνο που τους νοιάζει όλους είναι τα συντεχνιακά τους κεκτημένα...

σχόλιο: Ρε Γιώργο, λιμάνι δεν έχουμε, Ολυμπιακή δεν έχουμε, ΟΤΕ δεν έχουμε...πως θα φτιάξουμε Σοσιαλισμό έτσι;

Διαβάστε εδώ μια μελέτη της ΟΜΥΛΕ - ΓΣΕΕ για τα λιμάνια

Read More......

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Εδώ Πολυτεχνείο, εκεί Πολυτεχνείο, πού είναι το Πολυτεχνείο...;;;



15 Νοέμβρη του 1995...
Παιδί 10 χρονών τότε και ετοιμάζομαι στο σπίτι να αποστηθίσω το ποίημα που μου ανέθεσε ο κύριος Δημήτρης για τη γιορτή του Πολυτεχνείου...Δε μου λένε κάτι τα λόγια του ποιήματος κι απλά προσπαθώ ακόμη μια φορά να βγάλω σε πέρας τη σχολική μου υποχρέωση...
Και πάνω στην προσπάθειά μου αυτή, μπαίνει ξαφνικά ο πατέρας στο δωμάτιο κρατώντας μια κασέτα ήχου...Την βάζει στο κασετόφωνο και φεύγει...

"Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ πολυτεχνείο..." και η πρώτη έκρηξη συναισθημάτων ξεσπά μέσα μου..."Πότε θα κάμει ποτέ θα κάμει ξαστεριά, ποτέ θα φλεβαρίσει..." και το μυαλό μου ήδη ταξιδεύει στο προαύλιο της Νομικής εκεί που οι φοιτητές με μια φωνή τραγουδούν τη λευτεριά και αντιστέκονται στον ξένο και ντόπιο κατακτητή..."Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας..." Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν τέτοια αυταπάρνηση, τόση δύναμη, τέτοια αποφασιστικότητα, τόση περηφάνια και αξιοπρέπεια..."Αδέρφια μας στρατιώτες, αδέρφια μας στρατιώτες, μην πυροβολείτε..." Παγωμάρα και συνάμα συνειδητοποίηση των πραγματικών γεγονότων...Σοκάρομαι παιδί 10 ετών από τον ήχο των πολυβόλων και φαντάζομαι τη φρίκη...Το τανκ ρίχνει την πύλη και η σπαραχτική φωνή του Παπαχρήστου να απαγγέλει τον εθνικό μας ύμνο μπλέκεται ανάμεσα στις σφαίρες και την ιστορία...Βουρκώνω, σοκάρομαι, οργίζομαι, συνειδητοποιώ, αισιοδοξώ...Η κασέτα σταματά κι εγώ προσπαθώ να συνέλθω...Σταμάτησα να είμαι παιδί όση ώρα άκουγα τα ηχητικά ντοκουμέντα του διημέρου της εξέγερσης...

Δεν έμαθα ποτέ το ποίημα...Πήγα την επομένη στο σχολείο με την κασέτα και το κασετόφωνο...Την έβαλα να παίξει και είδα τον κύριο Δημήτρη να βουρκώνει...Από τότε υποσχέθηκα στον εαυτό μου να τιμώ για την υπόλοιπη ζωή μου εκείνο το Νοέμβρη και να εμπνέομαι από την εξέγερση...


17 Νοέμβρη 2006...Η πρώτη μου συμμετοχή στην μεγάλη καθιερωμένη πορεία του Πολυτεχνείου στην Αθήνα...Μπροστά το μπλοκ των αντιεξουσιαστών, πίσω τους η ΕΑΑΚ, άλλοι εξωκοινοβουλευτικοί, ο ΣΥΡΙΖΑ, η Νεολαία ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ, και χιλιάδες αστυνομικών κρυφών και φανερών...Δεν είναι αυτό που νόμιζα, ονειρευόμουνα πριν 11 χρόνια ακούγοντας εκείνη την κασέτα...Πρέπει όμως να συμμετάσχω, το οφείλω στον εαυτό μου, και με άλλους συντρόφους περιχαρακωνόμαστε στο μπλοκ μας, αυτό της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ...Πίσω μας και μπροστά μας όλα τα μπλοκ είναι το ίδιο περιφρουρούμενα...Η πορεία συνεχίζει μέσα στη βροχή και κατευθύνεται στην Αμερικανική πρεσβεία, τη μόνη γιάφκα των τρομοκρατών, όπως φωνάζουμε σε κάποιο σύνθημα...Και καθώς η πορεία φτάνει στο τέλος της διάφορα αντικείμενα ίπτανται πάνω από τα κεφάλια μας από μέρος των διαδηλωτών...Το καθιερωμένο ντου, το "πέσιμο" στους πασόκους...Το περιμέναμε άλλωστε...Και το πανηγυράκι τελειώνει...οι διαπληκτισμοί της προηγούμενης μέρας μεταξύ των φοιτητικών παρατάξεων για τους χώρους στο Πολυτεχνείο και τα "πεσίματα" στις καταθέσεις των στεφάνων ήταν η αρχή...Όπως κάθε χρόνο...

Γυρίζω μούσκεμα σπίτι και αισθάνομαι ράκος...Όχι για τα επεισόδια που είχαν στόχο το μπλοκ του ΠΑΣΟΚ, στην τελική έχουν κάθε δικαίωμα να μας βλέπουν ως Σημίτηδες ή Τσουκάτους, αλλά γιατί είμαι σίγουρος ότι οι αγωνιστές του τότε νιώθουν μεγαλύτερη ντροπή για τον τρόπο που τιμάμε την εξέγερση σήμερα...Ακόμα κι αν ο σκοπός όλων όσων κατεβαίνουν στην πορεία είναι να αποτίσουν φόρο τιμής...

Αστυνομοκρατία και φόβος από ακραίες αντιδράσεις απομάκρυναν οριστικά τον απλό κόσμο, ανένταχτο και μη, από το να κατέβει σε μια πορεία και να τιμήσει τον πάντα επίκαιρο αγώνα των φοιτητών εκείνου του Νοέμβρη...

Μια πορεία που θα άφηνε ακόμα κι ένα 10χρονο παιδί πλάι στον πατέρα του, να περπατήσει τους δρόμους μπροστά από το Πολυτεχνείο και να νιώσει την ίδια την Ιστορία...Χωρίς να φοβάται μήπως πέσουν δακρυγόνα ή μήπως πλακωθούνε πασόκοι με αναρχικούς...Χωρίς να βλέπει στα δελτία τους αιμοσταγείς καναλάρχες να αδημονούν για αίμα και επεισόδια και να ζητάνε κατάργηση του ασύλου λόγω των προβοκατόρικων ενεργειών εχθρών του φοιτητικού κινήματος...Μια πορεία που θα φέρει πάλι κοντά το λαό με τους εκφραστές της ελευθερίας του και τους εμπνευστές του μέλλοντός του...

Ως τότε θα κατεβαίνω στην πορεία όπως εσείς την θελήσατε έτσι, ακόμα κι αν διαφωνώ με τους στρατούς που την κάνουν αποκρουστική, ακόμη κι αν είμαι μέρος ενός χρωματισμένου μπλοκ, ακόμη κι αν ξέρω ότι και πάλι θα μου την πέσουνε γνωστοί και άγνωστοι του συστήματος...Ακόμη κι αν είμαι μέρος αυτής της αρρωστημένης κατάστασης.

Γιατί το χρωστάω σ' αυτούς...Γιατί το χρωστάω στο 10χρονο παιδί που κάποτε ήμουν...

Read More......

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

20 χρόνια μετά...



20 χρόνια μετά την πτώση του τείχους...και η Ευρώπη απόψε γιορτάζει και μαζί της όλος ο ελεύθερος κόσμος.
Αλλά εγώ γιατί δε νοιώθω τόσο χαρούμενος; Γιατί νοιώθω ένα ανικανοποίητο συναίσθημα; Γιατί δεν μου αρκούν όλες αυτοί οι εορτασμοί; Σίγουρα ο γερμανικός λαός καλά κάνει και γιορτάζει. Αλλά 20 χρόνια μετά πολλά μέτωπα παραμένουν ανοιχτά...


Η πτώση του τείχους ήταν μια νίκη του Καπιταλισμού απέναντι στην απομόνωση των κομουνιστικών καθεστώτων. Κι όμως η ανεργία και η οικονομική δυσκολία στην Ανατολική Γερμανία παραμένουν σε υψηλά επίπεδα. Και αντί να αυξάνεται το βιωτικό επίπεδο αυξάνονται τα ποσοστά της ακροδεξιάς...Και βλέπω τον Μπράουν, το Σαρκοζί, τη Μεργκελ...να γιορτάζουν για την πτώση του τείχους. Οι Ευρωπαίοι μας ηγέτες!!! Με διαπερνάει ένα αίσθημα υπερηφάνειας! Αnd what about Irak re? Yugoslavia? Afghanistan?...
Αυτή η υπεροψία των δεξιών αρχηγών...αυτό το αίσθημα αντικομουνισμού..δηλαδή κερδίσαμε; ο ελεύθερος κόσμος είναι καλύτερα; Δηλαδή αφού δεν έχουμε κομμουνιστικά καθεστώτα μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι; Και ποια η συμβολή όλων αυτών στην πτώση; Καμία απολύτως!!! Μόνοι τους το σηκώσανε μόνοι τους το ρίξανε στην τότε ανατολική Γερμανία...

Και κάτι ακόμα: Γιώργο, σόρρυ αλλά λάθος! Δεν ήμαστε μόνο πολίτες της Ευρώπης αλλά και του κόσμου. Και δεν είσαι μόνο ο Έλληνας Πρωθυπουργός αλλά και ο Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνής(....) Και δεν είναι μόνο το τείχος της Κύπρου, αλλά ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΊΧΟΣ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΣΤΗ ΛΩΡΙΔΑ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ. ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ, ΠΟΥ ΑΠΟΨΕ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΜΟΚΟ ΚΟΚΟ....Δυστυχώς και εσύ...Αλλά ο Αντρέας έφερε τον Αραφάτ κρυφά τότε στην Ελλάδα...Αλλά δεν είναι μόνο οι Κύπριοι αδέρφια μας, αλλά και οι Παλαιστίνιοι....

Για να μη θυμηθώ το τείχος που υψώνει η Ε.Ε. στους μετανάστες....

Θα ακολουθήσει αναλυτικό αφιέρωμα στην πτώση τις επόμενες μέρες...

Read More......

Αυριανισμοί


Ο Κουρής δίνει ρέστα και πάλι...αλήθεια η διαφήμιση του ΟΠΑΠ στο εξώφυλλο που πήγε;
Και αναρωτιέμαι: Αυριανισμοί ή αυνανισμοί;


Read More......

Πρωταγωνιστές




Ένα απόσπασμα της συνέντευξης Κούνεβα στο Θεοδωράκη εχτές. Προσωπικά δεν άντεξα να τη δω όλη...θύμωσα, εξοργίστηκα...και περισσότερο με τον εαυτό μου. Γιατί δείχνουμε τέτοια απάθεια σε αυτά τα γεγονότα; Πότε θα μπει ένα τέλος στα νταβατζιλίκια και στον εργασιακό μεσαίωνα;

Read More......

ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ!


Διαβάστε εδώ την ανακοίνωση της Εκκλησίας για τη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας....

Αυτό είναι το θεάρεστο τους έργο; Αλλά μάλλον συνεργάζονται μόνο με τη "δεξιά του Κυρίου". Δεν τους ενδιαφέρει να βοηθήσουν την Κοινωνία και το ποίμνιο τους. Δε θέλω να γίνομαι απόλυτος και εριστικός, αλλά το 90% του Παπαδαριού είναι πλέον γουρούνια με ράσα!!!

Δεν τους έφτανε το Βατοπέδι που πήρανε μέχρι και τη τα ψάρια από τη λίμνη, τώρα ζητάνε και τα ρέστα; Και τι θα τα κάνουνε τα οικόπεδα; Ξενοδοχεία και γήπεδα γκολφ μήπως;
Και γιατί είναι άδικη η φορολόγηση τους; Μήπως τα δουλέψανε όλα αυτά ποτέ; Ή μήπως τα βρήκανε έτοιμα από τις προσφορές του και τα κεριά του κοσμάκη; Η μήπως δε θυμούνται τα στριγκάκια που στέλνανε στο Πουκέ πριν λίγα χρόνια;

Και όλα αυτά τα ακίνητα που τα βρήκανε; Εγώ δε ξεχνάω τουλάχιστον από καταβολής του Έθνους δεν αφήσανε κατακτητή για κατακτητή που να μην ευλόγησαν (Χούντα, Βασιλιάδες, Γερμανούς κλπ).

Ε λοιπόν πάει πολύ η στάση τους! ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΉ!!!




Read More......

Νext top model, να το πω;


Δημοσιεύτηκε από την Έλενα Ακρίτα στα ΝΕΑ στις 7 Νοέμβρη :

ΚΑΘΗΣΑ, ΠΟΥ ΛΕΣ, και το είδα! Τα είδα τα καψερά τα κοριτσάκια να φωτογραφίζονται αγκαλιά με τη σπαλομπριζόλα. Τα είδα να κάνουν ακροβατικά λες και ήταν συμβασιούχοι στο τσίρκο Μεντράνο. Τα είδα να βουτάνε ντυμένες σε πισίνες. Τα είδα να αγχώνονται, να ξεκατινιάζονται, να ωρύονται, να αγωνιούν να «μικρομεγαλίζουν». Τα είδα να μαθαίνουν από μικρά τους νόμους της ζωής: «Πάτα με να σε πατώ, ν΄ ανεβούμε στο βουνό». Ή μάλλον, όχι: Εγώ θα ανέβω στο βουνό και θα γκρεμοτσακίσω εσένα!

Επειδή η κράση του Έλληνα είναι ανθεκτική, το σοκ που με περίμενε ούτε που το είχα υποψιαστεί. Εντάξει, ούτε το πρώτο ριάλιτι είναι ούτε το τελευταίο. Αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με κοριτσάκια. Με νέα παιδιά που τώρα διαπλάθουν χαρακτήρα. Τώρα η ζωή και τα όνειρα παίρνουν σχήμα. Τώρα...

Όταν η απόρριψη, η άρνηση χτυπάει την πόρτα, τα αποτελέσματα μπορεί να είναι ολέθρια. Όλα έχουν ένα όριο. Και το δικό μου όριο το συγκεκριμένο ριάλιτι το ξεπέρασε.
Ένιωσα θυμό, ένιωσα οργή... Όχι σαν τηλεθεάτρια: Σαν μάνα!


ΒΛΕΠΩ ΣΤΗΝ οθόνη μου ένα κορίτσι (συνομήλικο του γιου μου) να μιλάει στο τηλέφωνο με τον πατέρα της. Τον ρωτούσε αν πήγε στον λυκειάρχη για να της δικαιολογηθούν οι απουσίες του σχολείου. Συγγνώμη... Συγγνώμη, πριν τρελαθούμε ομαδικώς: Υπάρχει ποτέ περίπτωση ένας λυκειάρχης να δικαιολογήσει απουσίες για να μπει μαθητής σε ριάλιτι;

Δηλαδή πώς έγινε η φάση; Η μικρή αποφάσισε - αντί να πάει σχολείο- να μπει στο ριάλιτι; Και το είπε στους γονείς της; Και οι γονείς της την άφησαν; Την αντιμετώπισαν ως απολύτως λογική όλη αυτήν την παράνοια;
Και πες ότι το κοριτσάκι τους το είπε. Κα πες ότι οι γονείς το θεώρησαν πολύ φυσικό. Μετά; Τι κάνανε μετά; Πήγανε στο σχολείο και είπανε:
- Το παιδί μας θα μπει σε ριάλιτι και σας παρακαλούμε να δικαιολογήσετε τις απουσίες της;

ΚΑΙ ΑΝΤΕ ότι αυτοί οι άνθρωποι το ξεστόμισαν το ανείπωτο! Ο λυκειάρχης; Δεν τους το ξέκοψε; Φλου το άφησε το θεματάκι;

Γιατί πώς αλλιώς να εξηγήσουμε το γεγονός ότι το κορίτσι ΟΝΤΩΣ δεν πήγε σχολείο; Ότι ΟΝΤΩΣ μπήκε στο σπίτι με τις κάμερες; Και τελικά, λέει, ΑΦΟΥ μπήκε, κάπου έκοψε η μαγιονέζα και έπρεπε να αποχωρήσει και να επιστρέψει στα θρανία! Γιατί- surprise, surprise!- απουσίες για ριάλιτι δεν προβλέπει το υπουργείο Παιδείας!

Τα είδα όλα! Στο Λύκειο επιτρέπονται 114 ωριαίες ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΕΣ απουσίες. Έτσι κι ταβλιαστεί το παιδί μας με πυρετό, εμείς μετράμε τις ωριαίες με τα μπακαλοτέφτερα!

Πολλοί γονείς στέλνουν τα παιδιά τους άρρωστα στο σχολείο για να μη χάσουν την τάξη. Αντικοινωνική συμπεριφορά- γιατί θα κολλήσει και τα υπόλοιπα παιδιά; Τέτοια ώρα τέτοια λόγια!
Κι όταν λέμε δικαιολογημένες απουσίες εννοούμε από παιδίατρο, όχι από τη Βίκυ Καγιά! Δεν το χωράει ο νους μου, τρελαίνομαι! Παρατάει ένα παιδί το σχολειό για να μπει στο ριάλιτι; Κι ο γονιός το αφήνει;
Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και η Βίκυ Καγιά να αποκαλεί μια κοπελίτσα «μοσχαράκι» γιατί έχειλέει- παραπανίσια κιλά.

ΚΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ σε μια εποχή όπου η νευρική ανορεξία θερίζει κυρίως στις έφηβες. Κορίτσια σαν τα κρύα τα νερά οδηγούνται στον θάνατο από αυτήν τη μάστιγα. Πολλά μοντέλα παίρνουν και κοκαΐνη για να ελέγχουν την όρεξή τους και να μην τρώνε πολύ! Υπάρχει μια ευκαιρία να περάσεις ένα μήνυμα σε χιλιάδες νέα κορίτσια κι εσύ τα αποκαλείς «μοσχαράκια»; Θα τρελαθούμε τελείως;
Και δεν είναι μόνο αυτό! Είναι το μήνυμα που περνάει η παρουσιάστρια σε όλους τους τόνους: Λεφτά! Λεφτά, λεφτά, λεφτά, λεφτά!
Ούτε σπουδές, ούτε στόχους, ούτε αξίες, ούτε όνειρα νεανικά. Μόνο λεφτά! Λεφτά, λεφτά, λεφτά, λεφτά!
Ναι, έχω θυμώσει! Σαν μητέρα, σαν άνθρωπος έχω θυμώσει πολύ! Και κάποτε- κάποιος, κάπου, όταν, άμα, εάν και εφόσον- θέλω να απαντήσει στο ερώτημά μου:

Τελικά έχει πάτο αυτό το πηγάδι;

...Εγώ τι άλλο να προσθέσω;...


Read More......

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

Απόσπασμα από Κυριακάτικο Τύπο



Διαβάστε εδώ άρθρο του σημερινού Κυριακάτικου Βήματος, περί προσλήψεων διαχρονικά στο Ναό της Δημοκρατίας, την Βουλή των Ελλήνων. Τελικά η Δημοκρατία θέλει πολλά χέρια εάν κρίνουμε τη γεωμετρική αύξηση των προσλήψεων ειδικά τα τελευταία χρόνια.

Το ανησυχητικό είναι ότι τελικά δημιουργεί και πλαδαρά οπίσθια, άμα πιστέψουμε το κονδύλι 240.00 ευρώ (!!!!) για καρέκλες.

Για περάστε και μια βόλτα και από τα Ελληνικά Πανεπιστήμια, εκεί να δείτε κάθε χρόνο ανάγκες που έχουν τα μέλη ΔΕΠ . Και όχι μόνο σε καρέκλες, αλλά και βιβλιοθήκες, γραφεία, PC και πάει λέγοντας...

Read More......

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

Η επόμενη μέρα...


Εν εξελίξει του συνεδρίου της ΝΔ σκέφτηκα να μοιραστώ ορισμένους προβληματισμούς...
Δεν ξέρω αν τελικά θα καταλήξουμε σε μια ιδεολογική πλατφόρμα μιλώντας για ριζοσπαστικό ή κοινωνικό φιλελευθερισμό..
Ίσως η χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης κυβέρνησε 5,5 χρόνια χωρίς στίγμα και στόχους. Η μόνη έννοια τους ήταν το ξεπούλημα ου δημόσιου πλούτου και η διαχείριση της ίδιας της εξουσίας.
Το ξέσκισμα που επακολούθησε των εκλογών θυμίζει περισσότερο καλλιστεία καταλληλότητας παρά προεκλογική διαδικασία. Καμία κουβέντα για τα λάθη τους, για τις άστοχες πολιτικές, παρά μόνο ασχολούνται με το δάκρυ του Εθνάρχη και για το ποιος είναι λιγότερο αποστάτης...
Αυτό που αποδείχτηκε βέβαια είναι ότι μέχρι τώρα η ΝΔ ήταν ένα κόμμα χωρίς όργανα και διαδικασίες, αποτελούνταν από χειροκροτητές του Καταλληλότερου, που κρύβονταν στην σκιά του για να ρεμουλιάζουν ανενόχλητοι.
Περισσότερο με προβλημάτισαν οι χτεσινές δηλώσεις Καρατζαφέρη, που αναρωτήθηκε σε περίπτωση εκλογής Σαμαρά πως θα συνυπήρξε με τον επίτιμο...Τέτοια αβάντα στην Ντόρα από έναν άνθρωπο που δεν άφηνε σε χλωρό κλαρί μέχρι το σόι (φυσικά δε ξεχνάω το αμαρτωλό του παρελθόν)...
Πολύ λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι η εκλογή δεν είναι ξεκάθαρη ακόμα, και το σενάριο για το Σαμαρά δεν μοιάζει απίθανο. Ο χέρι-χέρι Καρατζαφέρης ξέρει καλά ότι με τη Ντόρα θα κάνει πάρτυ από τα δεξιά. Το προφίλ της φιλελεύθερης κεντροδεξιάς που προωθούν τα ΜΜΕ- αυτά που θέλανε και το Βενιζέλο πρόεδρο, μην το θυμηθώ και αυτό τώρα- ευνοεί τις ονειροπολήσεις του.
Προσωπικά, δεν πιστεύω στο μεσαίο χώρο, τον θεωρώ δημιούργημα των γνωστών κέντρων και Λούληδων. Αλλά, μετά τον Καταλληλότερο ο μεγάλος χαμένος ήταν το ΛΑΟΣ. Η προσπάθεια να δημιουργήσει ανάχωμα στην είσοδο της συντηρητικής πολυκατοικίας πήγε στον βρόντο. Ξέρει ότι το πολιτικό του παιδί δεν έχει πολλά ψωμιά, άρα έχει μια τελευταία ευκαιρία να διαπραγματευτεί την επάνοδό του....με μια μικρή λεπτομέρεια:
Σ έναν τόπο που τα τελευταία 100 χρόνια έχει ζήσει μόνο 20 χρόνια προοδευτικών κυβερνήσεων, και τα υπόλοιπα έχει ζήσει βασιλείς, χούντες και συντήρηση πολλοί ψηφίζουν όχι από άποψη αλλά από παράδοση (οικογένεια, εκκλησία).
Με την έλευση λοιπόν της Ντόρας κλείνει ο κύκλος του Καραμανλισμού και του Μητσοτακισμού. Προεξοφλώντας και την ήττα της ΝΔ στις επόμενες εκλογές, ίσως είναι η αρχή μεγάλων αλλαγών. Άλλα βαριά ονόματα δεν υπάρχουν πλέον στο χάρτη, οπότε τάρα ξέρεις....

προπαγανδιστικό σχόλιο: Η δεξιά πάντα προσπαθούσε να οικειοποιηθεί το αριστερό λεξιλόγιο. Είναι αλήθεια ότι ο φιλελευθερισμός και δει ο οικονομικός παραπέμπει πλέον στη συντήρηση και τον Καπιταλισμό. Οι φιλελεύθερες αξίες όμως καμία σχέση δεν έχουν ιστορικά (πχ γαλλική επανάσταση 1789). Ιστορικοπολιτικά ο Δημοκρατικός Σοσιαλισμός είναι διάδοχος του. Οι αξίες της ισότητας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας είναι αξίες φιλελεύθερες που δεν έχουν καμία σχέση με τη δεξιά. Το νόημα της Αριστεράς είναι η συνύπαρξη της ισότητας και της ελευθερίας. Ότι τα δικαιώματα των πολλών μπορούν να συμβαδίζουν με του ενός. Θα είναι λάθος, λοιπόν, της Αριστεράς να εγκαταλείψει οριστικά τον όρο και να τον παραδώσει στη Συντήρηση.

προπαγανδιστικό σχόλιο 2: Αύριο Κυριακή, όσοι πάτε εκκλησία ανάψτε ένα κερί! Τριπλασιάστηκαν οι φόροι στο Παπαδαριό και δε βγαίνουνε πλέον!

Read More......

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

Ελλειμματική η απόσυρση


Ανακοίνωσε προχτές η κυβέρνηση τα μέτρα για το πακέτο κοινωνικής αλληλεγγύης υπέρ τον αδυνάτων και οι πρώτες φωνές υψώθηκαν. Ευτυχώς γιατί μέχρι τώρα νομίζαμε ότι δεν υπάρχει πλέον αντιπολίτευση και είχαμε αρχίσει να ανησυχούμε! Περίοδος χάριτος τέλος...

Το αστείο με τον Έλληνα είναι ότι ξυπνάει μονάχα όταν του χαλάς το μικροαστό του όνειρο. Δεν τον ενδιαφέρει άμα οι κουκουλοφόροι τα σπάνε όλα ή όταν η αστυνομία συμπεριφέρεται λες και είμαστε επί Χούντας. Δεν ξυπνά όταν λαθρομετανάστες στοιβάζονται στην Παγανή (αλήθεια έχετε ιδέα που είναι ή μόνο εγώ;). Δεν τον ενδιαφέρουνε κοινωνικά δικαιώματα ή κεκτημένα, αν το παιδί του βγει αύριο Μηχανικός Περιβάλλοντος και δεν έχει δικαιώματα ή δουλειά. Και σιγά μην τον νοιάζει που πλέον δεν έχουμε λιμάνι, ΟΤΕ ή ολυμπιακή.

Θα σας πω τι τον νοιάζει: Που δεν μπόρεσε να αγοράσει καινούργιο αμάξι με την απόσυρση... της απόσυρσης! Και λέω: ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΕ ΕΛΛΗΝΑΡΑ!!! Και αν το 1 δις άμα το μοιράσεις είναι ψίχουλα, που είναι, και δε ζει κανείς με 300 και 1.300 έκτακτο επίδομα, η απόσυρση τι είναι τότε;



Αλλά ας τα πάρω από την αρχή..1 δις ευρώ και όποιος πρόλαβε. Και επειδή το ταμείο είναι μείον, θα τα πληρώσουνε επιχειρήσεις, όσοι έχουνε ακίνητα μεγάλης αντικειμενικής αξίας, όσοι έχουν αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού, η Εκκλησία...βοήθειά μας...και η απόσυρση!

Και επειδή όλα αυτά είναι πολύ σοσιαλιστικά για να είναι αληθινά, ας πάμε στο παρασύνθημα: Σίγουρα κοινωνική πολιτική και αναδιανομή του πλούτου δεν γίνονται με επιδρομές στο τσουκάλι αλλά είναι μια αρχή. Αρκεί βέβαια να υπάρξει συνέχεια...αλλά ως πότε θα πληρώναμε εμείς δηλαδή;
Όσων αφορά την κυβέρνηση δε λέω το έλλειμμα έχει φτάσει ταβάνι αλλά μέχρι πότε θα το λιβανίζουμε; Αλήθεια πιστεύανε προεκλογικά τη ΝΔ ότι το έλλειμμα ήταν κοντά στο 6%; Είπαμε ότι βάλανε τον πήχη ψηλά και πρέπει να τον περάσουν από πάνω διότι η κοινωνία δεν αντέχει άλλο. Καλές και ανέξοδες οι προεκλογικές υποσχέσεις αλλά ξέρανε ότι θα βγούνε...τώρα τι κάνουμε; Και μένα τo Uno μου έμεινε στα χέρια. Προεκλογικά λέγανε με την απόσυρση θα δούμε, με την Cosco θα δούμε, με τα κολέγια θα τα εξετάσουμε...

Η πολιτική είναι σκληρή και χρειάζεται αλήθειες και όχι μισόλογα. Η αλήθεια είναι ότι η απόσυρση είναι μια μ@λ@κία...προσωπικά μου είχε θυμίσει τον Αποστάτη το 85 που μοίραζε προεκλογικά αυτοκίνητα για να βγει κυβέρνηση. Η αλήθεια είναι ότι ούτε το περιβάλλον ωφελεί ούτε το κράτος. Ναι ρε Έλληνα, γιατί ούτε βιομηχανία έχουμε ούτε αυτοκίνητα κατασκευάζουμε ούτε δουλειές δημιουργεί. Ναι αλλά υποσχεθείς στον Έλληνα..και εσύ Γιώργο δεν είπες από την αρχή ξεχάστε το...είπες βλέπουμε...ε ακόμα το βλέπω το Φιατακι στην άκρη του δρόμου!

Αλλά μη μου λέτε ότι με το χιλιάρικο θα παίρνατε αμάξι! δηλαδή είχαμε τα 5,10,15 χιλιάρικα και μας έλειπε αυτό...πάλι εορτοδάνειο θα έπαιρνες...

προπαγανδιστικό σχόλιο: Ιδιοκτήτες αντιπροσωπιών και μεγαλομεσίτες θα πεινάσετε; ΜΠΑΝΑΝΑ!!!! Πάλι εγώ το χέρι στην τσέπη; Σειρά σας!!!! Τι; θα παγώσει η αγορά ε; Μη στεναχωριέστε..όσοι είχαν για να πάρουν ακίνητο 600.00 ευρώ έχουν ακόμα...
Παπαδαριό ΜΠΑΝΑΝΑ!!!! Και βάλτε κάνα Κούγια άμα αδικήστε γιατί και ο Χριστός ήταν Αναρχικός!
Βιομήχανοι...ΜΠΑΝΑΝΑ!!!! Τι; Ανατρέπεται το κλίμα φορολογικής σταθερότητας;..ενώ μέχρι τώρα ήταν δίκαιο δηλαδή; Και να παίρνουν σειρά παρακαλώ εφοριακοί, γιατροί, αθλητές κλπ...

προπαγανδιστικό σχόλιο 2: Το MEGA ζει στην χώρα του ΠΑΣΟΚισταν, μέχρι πότε θα υποκλίνονται δε ξέρω...άλλωστε έχουν τις κωλοτούμπες εύκολες. Αλλά και ο ΑΝΤ1 πρέπει να κάνει κατι...αντιπολίτευση! Αλλά ηλίθιε δημοσιογραφίσκε μη μου βγάζεις δημόσιο που παίρνει 2.500/μήνα να μου πει ότι δε βγαίνει! Δε τρώμε κουτόχορτο πια..λιγάκι έλεος!

προπαγανδιστικό σχόλιο 3: Παρακαλούνται ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ να γυρίσουν πλάτη γιατί ροχαλίζουν...μη ξυπνήσετε μια χαρά κοιμάστε...εκεί στον πλανήτη Happy...Αλήθεια ο Καρατζαφέρης που είναι χαμένος; Αυτός δεν έβγαζε σπυράκια με τη Ντόρα; Ρε μήπως χέρι - χέρι κάτω από το τραπέζι;


Read More......

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

Πώς θα ήταν ένας πυρηνικός πόλεμος;




Τι θα συνέβαινε στον κόσμο μας αν ξέσπαγε πυρηνικός πόλεμος; Παρακολουθείστε ένα βίντεο διάρκειας 7:12 λεπτών που επιχειρεί να δώσει μια εικόνα του τι θα σήμαινε στην πραγματικότητα των ανθρώπων ανά την υφήλιο το ξέσπασμα ενός πυρηνικού πολέμου.

«Ο μόνος τρόπος να κερδηθεί ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος είναι να τον αποτρέψουμε» Ντουάιτ Άισενχάουερ

πηγή: tvxs.gr


εγώ το μόνο που έχω να προσθέσω είναι ότι δε ξέρω με τι όπλα θα γίνει εάν γίνει ο 3ος Παγκόσμιος πόλεμος, αλλά ο 4ος θα γίνει σίγουρα με πέτρες και ξύλα...

Read More......

Γράμμα σε έναν κακομαθημένο δολοφόνο



από http://www.koutipandoras.gr/ArticleDetail.aspx?nodeSerial=001002005&nodeId=15&articleId=857

Συντάκτης: Κώστας Βαξεβάνης


Τώρα που γκρεμίσατε το σύστημα μπορείτε να είσαστε ήσυχοι. Δεν θα παράγει άλλους δειλούς όπως εσείς. Δεν ξέρω πού πάτε; Πού θέλετε να πάτε. Ξέρω όμως από πού έρχεστε. Ξέρω τι έθρεψε τη βία σας. Δεν είναι κανένα σύστημα. Δεν είναι οι μπάτσοι. Δεν είναι οι ρουφιάνοι. Είναι ο εαυτός σας. Βολεμένος στην άνεση της χαζοεπαναστατικής ρητορείας, που ζητά απλώς μια περιπέτεια για να δικαιώνεται. Αρνούμαι να σας κρίνω με όρους ιδεολογίας. Και σίγουρα επανάστασης. Μόνο με ψυχολογικούς. Και μπορώ να κατανοήσω μόνο, εκείνο το σκοτεινό έρεβος που υπάρχει μέσα σας. Γιατί δεν γίνατε αυτό που ήθελε η μαμά, και πρέπει να πληρώσει η κοινωνία.

Τι σχέση έχετε με ιδεολογία; Μόνο μία. Είναι η κουβέρτα, ο μπερντές για να κρύβετε πόσο κακομαθημένοι είσαστε. Κομπλεξικοί, εκδικητικοί,δειλοί ξεκομμένοι από ό,τι παράγει η κοινωνία και ό,τι έχει ανάγκη για να αλλάξει. Αμφιβάλω αν έχετε κάνει ένα μεροκάματο στη ζωή σας. Αν πονέσατε ποτέ με τον πόνο της ανάγκης, και όχι του εγωισμού σας. Αν πεινάσατε. Αν καταλάβατε πως η ζωή γύρω ,δεν είναι το reality της βεντέτας με τους μπάτσους . Αμφιβάλω αν σηκωθήκατε ποτέ 7 η ώρα το πρωί για να πάτε στη δουλειά σας.

Αμφιβάλω αν ξέρετε τι θέλετε. Αν είχατε στόχο, όραμα, αγάπη για κάτι. Δεν μισείτε τους μπάτσους. Δεν μισείτε τον 20 χρονο που πυροβολήσατε. Μισείτε τους πάντες γιατί όχι μόνο δεν σας μοιάζουν, αλλά είναι εκεί για να σας θυμίζουν πως αποτύχατε σε όλα. Πως είσαστε κοινοί ληστές, ποινικοί, εραστές της επανάστασης του αντιβιοτικού. Τρεις ημερεισίως μετά το φαγητό. Όταν η γκόμενά σας έχει βγει με τις φίλες σας και εσείς πλήξετε. Επαναστάτες του play station. Μισείτε τον ίδιο σας τον εαυτό. Μισείτε και αγαπάτε με σφαίρες. Είσαστε τραγικοί…

Read More......

Γιατί ρε Μήτσο;;;

Θα σε θυμόμαστε για πάντα ως τον καλύτερο περιγραφέα του "τίποτα"...

Read More......

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

Σε ευρωπαικά μονοπάτια



Την προηγούμενη εβδομάδα ο πρωθυπουργός βρέθηκε στις Βρυξέλλες στο πλαίσιο της σύνοδο κορυφής. Ένα από τα σημεία συζήτησης τόσο των Ευρωπαίων ηγετών όσο και των αρχηγών των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων ήταν η Συνθήκη της Λισσαβόνας...

50 χρόνια μετά τη συνθήκη της Ρώμης, η νέα συνθήκη στιγματίστηκε από την επίσπευση της υλοποίησης της, με τους αρχηγούς των ισχυρών κρατών - μελών παρά τις όποιες αντιδράσεις να μη δέχονται αλλη επιλογή (ήταν βαριά και η απόρριψη του ευρωσυντάγματος) αλλά και την άγνοια σε συντριπτικό ποσοστό των ευρωπαϊκών λαών ως προς το περιεχόμενο της (αλήθεια εμείς τι ακριβώς γνωρίζουμε ως προς αυτό;...).

Το χτύπημα της οικονομικής κρίσης ήταν ισχυρό για το γόητρο της ΕΕ, καθώς πέρα από το οικονομικό κομμάτι αποδείχτηκε ότι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα είναι ακόμα ανίσχυρο σε θεσμούς για τη λήψη αποφάσεων. Η ΕΕ παρά τη σταθερότητα του ευρώ ακόμα δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τις ΗΠΑ ούτε τις αναπτυσσόμενες χώρες της ανατολής...

Ο δικός μου προβληματισμός δεν είναι αυτός. Αλήθεια ποιο το κέρδος των ηγετών των προοδευτικών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων από την εν λευκό σύνταξη τους στο ΝΑΙ της συνθήκης; Δεν ήμουν ποτέ ευρωσκεπτικιστής αλλά νομίζω ότι δε γίνεται πλέον να λειτουργούμε με λογικές διαχείρισης και ανταποδόσεως. Χρειάζονται ουσιαστικές ρήξεις και αν όχι από τον προοδευτικό χώρο τότε από που;

Η συνταγή της ελεύθερης αγοράς είναι αυτή που μας έφτασε μέχρι εδώ. Δε γίνεται λοιπόν οι εκπρόσωποι του δεξιού συντηρητικού χώρου να προσπαθούν να λύσουν τα δικά τους λάθη με μπαλώματα. Αλλά αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα ουσιαστικά σέρνονται πίσω από τις ίδιες επιλογές.

Η κεντροδεξιά πλειοψηφία ουσιαστικά είπε ένα εύκολο ναι σε μία συνθήκη που ίσως προσφέρει μια θεσμική ισχυροποίηση και πιο ευέλικτες λειτουργίες αλλά περιέχει ψήγματα κοινωνικών στοιχείων και ασχολείται με την περίφραξη των συνόρων από τους κακούς μετανάστες. Από την άλλη πλευρά υπάρχει ένα πολυσχιδές πολυδιασπασμένο όχι από θρησκόληπτους και εθνικιστές μέχρι ακροαριστερούς και ευρωσκεπτικιστές.

Οι ευρωεκλογές τον περασμένο Μάη με την τεράστια αποχή σε όλο το ευρωπαϊκό φάσμα απέδειξαν την αδιαφορία των λαών αλλά και τις χαμηλές τους προσδοκίες. Το παράδοξο είναι ότι η ΕΕ έχει όλο και περισσότερη παρουσία στην καθημερινότητά μας, ίσως χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε, αλλά από την άλλη δεν νοιώθουμε τις ζωές να καλυτερεύουν.

Κατά την άποψη μου η Αριστερά και οι Σοσιαλιστές έχουν χάσει τη μάχη σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Δυστυχώς, αυτή τη στιγμή ο προοδευτικός χώρος αγωνίζεται για να ξανακερδίσει δικαιώματα που είχε εξασφαλίσει στο παρελθόν (εργασιακές σχέσεις, υγεία, πρόνοια κλπ). Κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουμε ότι τα μέσα μας διέρχονται κρίση και να κάνουμε κριτική των μέσων μας.

Αλήθεια πώς μπορούμε να μιλάμε για συνθήκη όταν πριν από λίγο καιρό οι συντηρητικοί ζητούσαν στην ευρωβουλή ελαστικό 65ωρο; Ποια η στάση της ΕΕ και οι συσχετισμοί σε σύγκριση με τους G-20; Όσους θεσμούς και να αλλάξουν οι τεχνοκράτες, θα σερνόμαστε πάντα πίσω από τις ΗΠΑ; Ποια θα είναι δηλαδή αύριο η στάση μας σε θέματα παρόμοια με το Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Παλαιστίνη, τη Γιουγκοσλαβία; Ή απλά θα στέλνουμε στρατιώτες να επιτηρούμε τις μαλακίες των Αμερικάνων; Ή θα κάνουμε προέδρους όσους φαντασμένους αποτυχημένους εργατικούς συντάσσονται στη μάχη κατά των τρομοκρατών και τον έλεγχο του πετρελαίου; [1]

Η ΕΕ πάσχει από απουσία και αδυναμία πολιτικής βούλησης. Και δεν είναι μόνο θέμα προσώπων αλλά και πολιτικών. Με τη συνεχόμενη διεύρυνση και την προσθήκη κρατών μελών από το πρώην ανατολικό μπλοκ, υπάρχουν πλέον χώρες με διαφορετική αντίληψη και στόχους. Προέχει πλέον η δημοκρατική ενοποίηση, η συμπαράσταση και η σύμπραξη των λαών σε αυτή τη βαβέλ.

Σε αυτό το παιχνίδι εντυπώσεων των ηγετών, η ΕΕ οφείλει να βρει τη δυναμική να αντιμετωπίσει τις μελλοντικές προκλήσεις όπως την ενεργειακή απεξάρτηση, την αναστροφή της περιβαλλοντικής καταστροφής αλλά και της πράσινης ανάπτυξης...ΑΛΛΑ ΠΛΕΟΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ Ρ Η Ξ Η ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ.

Read More......

Ένοπλη πάλη και Δημοκρατία


Η ιδεα της ένοπλης πάλης δεν είναι καινούργια στην μεταπολεμική Ευρώπη. Ένοπλες οργανώσεις έδρασαν και δρουν είτε με έντονα εθνικοαπελευθερωτικά στοιχεία όπως ο ΙΡΑ στην Ιρλανδία ή η ΕΤΑ στην Ισπανία σαν κομμάτι πολιτικών δυνάμεων που αναζητούσαν την εθνική τους κυριαρχία είτε σαν προλεταριακές αριστερές δυνάμεις που επιδίωξαν την απονομή δικαιοσύνης σε περιόδους αναβρασμού όπως οι Ερυθρές Ταξιαρχίες ή η 17Ν.

Στην Ελλάδα την περίοδο της Χούντας έδρασαν δυνάμεις εντός και εκτός συνόρων (όπως το ΠΑΚ) που επιζητούσαν την εκδίωξη των συνταγματαρχών μέσω του ένοπλου αγώνα. Αυτό δεν έγινε ποτέ και οι δυνάμεις αυτές είτε απορροφήθηκαν είτε σχημάτισαν πολιτικές δυνάμεις στην μεταπολιτευτική Ελλάδα.

Το κοινό τους χαρακτηριστικό είναι το έρεισμα που είχαν σε ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας που ασφυκτιούσε κάτω από συντηρητικές κυβερνήσεις ή κατακτητές. Ο ένοπλος αγώνας δεν φέρνει πάντα τα αναμενόμενα αποτελέσματα καθώς οργανώσεις σαν αυτές διακατέχονται από ακραίες απόψεις και ιδεολογίες. Οι παράπλευρες απώλειες έχουν μεγάλο κόστος και η κοινωνία μπορεί να μετατρέψει το θαυμασμό σε φόβο και μίσος πολύ εύκολα.

Η δράση των Ερυθρών Ταξιαρχών στην μεταφασιστική Ιταλία και η πολιτική της τοποθέτηση συνέπεσε με των αναβρασμό των χαμηλότερων στρωμάτων και τις κοινωνικές τους διεκδικήσεις απέναντι σε σκληρές δεξιές κυβερνήσεις και την αστυνομική βία. Το κοινωνικό τους έρεισμα ήταν πολύ μεγάλο καθώς δεν ήταν απλά μια επαναστατική ομάδα αλλά η μεγαλύτερη μαρξιστική-λενινιστική οργάνωση στην Ιταλία. Τα όπλα όμως δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τον μαζικό ταξικό αγώνα. Η δολοφονία του πρωθυπουργού Μόρο (εμπνευστή της μεγάλης κυβέρνησης και νομιμοποίησης των κομμουνιστών) ήταν η αρχή του τέλους.

Παρόμοια και η δράση της 17Ν στην Ελλάδα. Στις πρώτες κυβερνήσεις μετά το 74, το συναίσθημα της μη τιμωρίας χουντικών στοιχείων ήταν διάχυτο. Η 17Ν ήρθε να αναπληρώσει αυτό το πολιτικοδημοκρατικό κενό έχοντας τη συμπάθεια μεγάλης μερίδας ακόμα και στην άκρη του μυαλού της. Η παρακμή και η ιδεολογική σήψη ακραίων δυνάμεων όμως είναι αναπόφευκτη.

Οι παρακρατικές προβοκατόρικες επιθέσεις πάντα θα υπάρχουν ειδικά από δεξιές κυβερνήσεις που έχουν στόχο πάντα το φόβο και τη συντήρηση (Μυτιλήνη 89). Δε μπορώ να πιστέψω ότι τα όπλα μπορούν να υποκαταστήσουν τους δημοκρατικούς θεσμούς. Η δολοφονία του Μπακογιάννη και ο κατά λάθος θανάσιμος τραυματισμός του πολίτη Αξαρλιάν το 92 κατέστησε την 17Ν σαν μια εξτρεμιστική ομάδα σε ιδεολογική σύγχυση.

Η ιστορία μας διδάσκει αλλά πολλοί μένουν μετεξεταστέοι.Τα μικρά γκρουπούσκουλα που κρατάνε όπλα σήμερα δεν είναι τίποτα άλλο από δολοφόνους του κοινού ποινικού κώδικα χωρίς ίχνος αγωνιστικής αριστερής αντίληψης. Δεν είναι τίποτα παραπάνω από φασιστοειδή, εχθροί της δημοκρατίας. Προτάσσοντας τη μάχη ενάντια στο αστυνομικό παρακράτος και το αστικό σύστημα δεν νομιμοποιούνται να πυροβολούν 20χρονους εργαζόμενους και πολίτες.

Δεν εξετάζω ποιος οπλίζει το χέρι τους. Οι θεωρίες συνωμοσίας πάντα με γοήτευαν, όπως και τα παραμύθια…

Η προπαγανδιστική μου αντίληψη θεωρεί ότι σε μια δημοκρατία με στέρεες βάσεις και θεσμούς με πολίτες πολιτικά ενεργούς και συμμετέχοντες δε χωράνε τέτοιες ενέργειες.. Η ταυτόχρονη δράση του κοινοβουλευτισμού και του ακηδεμόνευτου συνδικαλισμού σε ενιαίο επίπεδο είναι ικανή να μας εξασφαλίσει τα συμφέροντα του λαού και την συνολική του απελευθέρωση Δεν μπορεί να γίνει οικονομικός και πολιτικός διαχωρισμός. Και δυστυχώς η λύση δεν είναι οι συμβολικές 24ωρες απεργίες για να μην διαταράξουμε την κοιμισμένη αστική μας κοινωνία (και να πάμε και την εκδρομή μας). Ίσως όταν τα συνδικάτα σταματήσουν να συμπεριφέρονται σαν κομματική προπαγάνδα και σταματήσουμε να κοιτάμε ο καθένας τα συντεχνιακά του συμφέροντα και το βόλεμα, ίσως τότε να κερδίσουμε αυτά που μας αξίζουν. Μέχρι τότε ας παλεύουν άλλοι για μας…προσέξτε μην σας πάρει καμία σφαίρα κατά λάθος στον καναπέ σας….

Προπαγανδιστική σημείωση 1: αλίμονο κυρία Γιαννάκου αν ο καθένας νυν & πρώην βουλευτής φυλάγεται από 7 ένστολους, αλί για εμάς. Αλλά εμάς θα μας φυλάει ο Κύριος μάλλον…οπότε κάντε και καμία προσευχή!

Προπαγανδιστική σημείωση 2: ο Σαίξπηρ έγραφε στον Οθέλο(…): ‘ Η αγαπημένη σύζυγος του Μαυριτανού δε μπορεί παρά να πεθάνει από το χέρι του ίδιου του Μαυριτανού…βρείτε εσείς ποιος είναι ο Μαυριτανός και ποια η γυναίκα του…


Read More......
Related Posts with Thumbnails