Σήφης Μαμράκης...

6 μιση χρόνια αισίως στα Χανιά κλείνω φέτος...Μια ζωή, αν αναλογιστεί κανείς ότι τα χρόνια μεταξύ 18-25 είναι από τα εντονότερα και αφήνουνε το στίγμα σε μια προσωπικότητα...Χρόνια όμορφα, γιατί υπήρξαν και όμορφοι άνθρωποι να συναναστραφείς...Κι επειδή στη χώρα μας έχουμε μια μανία να τσουβαλιάζουμε τα πράγματα και να κατηγοριοποιούμε τους ανθρώπους με βάσει και τον τόπο προέλευσής τους και όχι κρίνοντας τη μοναδικότητα του χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου, θέλω να γράψω για μια άσχημη και αρρωστημένη κατάσταση που συμβαίνει εδώ στην Κρήτη και μια αιτία είναι και η προσπάθεια κάποιων ντόπιων να "αποδείξουν" για ποιο λόγο οι Κρητικοί παρουσιάζονται ως μια "φυλή" άγρια...

Εξάλλου κι άλλα καλά λόγια για την κρητική φιλοξενία δε χρειάζονται, οπότε και να με συμπαθάνε οι φίλοι μου οι Κρητικοί, αλλά θα ασχοληθώ με την αρρωστημένη κατάσταση που κάποιοι δημιουργούν και στιγματίζουν τις,εδώ στην Κρήτη, τοπικές κοινωνίες...
Ίσα ίσα που οι περισσότεροι Κρητικοί που διαβάσουν το κείμενο μάλλον θα προβληματιστούν, σαν υγιώς σκεπτόμενοι άνθρωποι...

Η παιδεία αποτελεί το όπλο του πολιτισμού μας και η απαρχή των προβλημάτων των κοινωνιών αυτών λοιπόν, δεν είναι άλλη από την έλλειψή της...Πολλά χωριά της Κρήτης μαστίζονται από τον αναλφαβητισμό και αυτοσκοπός για τα νέα παιδιά θεωρείται ο εύκολος και γρήγορος πλουτισμός...Έτσι λοιπόν, ανεξέλεγκτες συνέπειες έχει πάρει η παρανομία από τα πρώτα κι όλας χρόνια στη ζωή των νεαρών Κρητικών...Σαν απόρροια αυτού, οι πιτσιρικάδες αυτοί αισθάνονται μια ψευδή ανωτερότητα που "πρέπει" να εκφράζεται συνεχώς...Είτε μέσω άνομων πράξεων που προσδίδουν κύρος στο ιδεατό τους σύστημα αξιών, είτε και με την εν γένει προκλητική και βίαιη συμπεριφορά απέναντι σε συνανθρώπους τους...Η ανθρώπινη ζωή πέφτει κάποια επίπεδα κάτω, ως ιδανικό, και στα ψηλότερα σκαλιά του αξιακού βάθρου ανεβαίνουν "αξίες" όπως η οικονομική ευμάρεια με κάθε κόστος, η ψευτοϋπερηφάνια και η επιβεβαίωση της ανωτερότητάς τους ως "Κρητικοί"...Ο αριθμός των 4Χ4 και η οπλοκατοχή είναι κάποια μόνο από τα δείγματα της κοινωνικής τους πραγματικότητας...

Κι αν λιγό πολύ τα νειάτα των δύσκολων κρητικών επαρχιών μπορούν να δικαιολογηθούν εξ αιτίας της έλλειψης παιδείας, πώς μπορεί να εξηγηθεί η σχεδόν παρόμοια προσπάθεια επιβεβαίωσης του άγριου της "φυλής των Κρητικών" μέσω της συμπεριφοράς τους, από άτομα που πέρασαν τα στάδια της μόρφωσης μέσα από το ελληνικό σχολείο και παρ' όλα αυτά συνεχίζουν την παράδοση να αντιδρούν μέσα στην κοινωνία με προκλητικές έως βίαιες συμπεριφορές;
Μα η ίδια η κοινωνική αποδοχή...Κανένα κράτος δεν μπορεί να ελέγχει τη "μαγκιά" που καταδεικνύει ένας πολίτης μέσω κάποιου νόμου...Δεν αποτελεί αδίκημα, μπορεί όμως να εξελιχθεί σε αφορμή για αδίκημα...Άρα σίγουρα η μόρφωση και η παιδεία που επίσημα το κράτος μας παρέχει, δεν αποκλείει αυτομάτως και αντικοινωνικές συμπεριφορές...Συνεπώς η ευθύνη μετακυλίει και σε άλλες πλάτες...Σε αυτές του οικογενειακού και φιλικού περιβάλλοντος...Αν και από εκεί, τα μηνύματα που θα πάρει ένας νέος δεν του καταστήσουν σαφή την ανάγκη για αποδοχή της διαφορετικότητας και σεβασμού στο συνάνθρωπο, τότε οι δικλείδες ασφαλείας για τέτοιες συμπεριφορές,απλά δεν υφίστανται...

Έχω αναφέρει πολλάκις ότι τα συμπλέγματα που όλοι λίγο πολύ κουβαλάμε δεν θα πρέπει να διαδραματίζουν τον πρώτιστο ρόλο του χαρακτήρα και της συμπεριφοράς μας, αλλά στόχος πρέπει να είναι ο αγώνας για να τα ξεπερνάμε...
Ο άνθρωπος αν εμπεδώσει και αξιολογήσει τις αξίες της ζωής στα πλαίσια μιας κοινωνίας, δεν έχει κανένα λόγο να προσπαθεί να επιβεβαιώνεται μέσω μιας βίαιης και προκλητικής συμπεριφοράς εις βάρος των άλλων...

Κι ένα βαρίδι που πρέπει να αφαιρεθεί από τις ζωές των Ελλήνων, είναι η ψευτοανάγκη να επιβεβαιώνουμε τις ταμπέλες που αυθαίρετα μπαίνουν στις κοινωνίες ανάλογα το επάγγελμα, την ταξική προέλευση ή και την καταγωγή...Ότι για παράδειγμα, ο Πυργιώτης είναι χρήστης ουσιών και δράστης παράνομων πράξεων, ο Αλβανός κακόψυχος, ο Κρητικός ευέξαπτος και βίαιος κ.ο.κ

Επειδή λοιπόν η κοινωνική αποδοχή ή όχι είναι το βαρόμετρο της συνέχισης τέτοιων αρρωστημένων καταστάσεων, καλό θα είναι όσοι υγιώς σκέπτονται από την εκάστοτε κοινωνία να καταδικάζουν τέτοιες συμπεριφορές ουσιαστικά...Δηλαδή με το να επηρεάζουν θετικά τους συνανθρώπους τους κι όχι σιωπηρά να επιδοκιμάζουν την ψευτομαγκιά με τη δικαιολογία ότι βελτιώνεται η "φήμη" και των ίδιων που δεν έχουν παρόμοιες συμπεριφορές, αλλά χαρακτηρίζονται και οι ίδιοι, λόγω της κοινής καταγωγής...

Κι αν σε κάποιους φαίνονται οι καταστάσεις αυτές ακίνδυνες και σκέφτονται με την άποψη του "δε βαριέσαι μωρέ, δεν τυχαίνουν σε εμάς που δεν προκαλούμε..." και άλλα τέτοια, ας ρωτήσει κάποιος τη μάνα του φοιτητή που δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από έναν φορέα συμπεριφορών που μόλις περιέγραψα, μόνο και μόνο έπειδή θίχτηκε ο ψευτοεγωιμός του με τη βοήθεια του θολομένου από ουσίες μυαλού του...

Γι αυτό ας έχουμε στο νου παρόμοια περιστατικά πριν προσπαθήσουμε κι εμείς να παρασυρθούμε σε έναν αγώνα επίδειξης ανδρισμού...

Και κλείνοντας θέλω να δώσω την απάντηση που δίνω όταν με ρωτάνε φίλοι μου στην Εύβοια για το τί άνθρωποι είναι οι Κρητικοί...
-Δεν ξέρω να σας πω...Εγώ ξέρω ότι σε όλο τον κόσμο θα βρεις ανθρώπους ωραίους και ακομπλεξάριστους για να συναναστραφείς...Για τους υπόλοιπους, ας προσπαθήσουμε κι εμείς να ξεπεράσουν συμπλέγματα που τους κάνουν αντιπαθητικούς...


Υ.Γ Ελπίζω να μην θίχτηκαν πολλοί...!!!

Read More......

Εικόνες από το μέλλον: 07-12-10

Καμιά φορά αναρωτιέμαι, εάν όλα είναι προδιαγεγραμμένα και η χρονική σειρά των γεγονότων είναι καθορισμένη από πριν: κάποια επέτειος ή κάποιο νομοσχέδιο, φοιτητική πορεία, έκτροπα, επικέντρωση των ΜΜΕ σε αυτά, συζήτηση σε εκπομπές περί Ασύλου...και μετά; Επιστροφή στην καθημερινότητα για τον καθένα μας...μέχρι την επόμενη φορά!

Βλέποντας την εκπομπή της Παναγιωταρέα με τους πρυτάνεις, αναρωτιέμαι γιατί όλοι πέφτουμε κάθε φορά από τα σύννεφα, γιατί κανείς δεν αναλαμβάνει ποτέ το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί; Είναι εύκολες οι τοποθετήσεις μπροστά από τις τηλεοπτικές κάμερες, το θέμα είναι τι γίνεται από πίσω...

Οι ίδιοι οι δάσκαλοι μας θεωρώ ότι έχουν τη μεγαλύτερη ευθύνη. Είναι οι ίδιοι που συναλλάσσονται με παρατάξεις, είναι οι ίδιοι που ανέχονται τα φαινόμενα βίας και σήψης είτε γιατί βολεύονται από αυτά είτε γιατί δεν έχουν το κουράγιο να τα αποτρέψουν. Στην πρώτη στραβή όμως αναζητούν από κάποιον άλλο να βγάλει το φίδι από την τρύπα: αστυνομία, εισαγγελείς, υπουργούς....το κακό έχει ήδη γίνει όμως. Και μάλιστα έχει γίνει προτού καν γίνουν τα παραμικρά επεισόδια!

Σε τέτοιες περιστάσεις αποκαλύπτεται το μέγεθος της απολιτικοποίησης και των μηχανισμών στα ελληνικά πανεπιστήμια. Καταρχάς θεωρώ γελοίο από την ΝΔ, να επιζητάει αλλαγές. Ήταν ή όχι, κυβέρνηση μέχρι χτες για 5 χρόνια;...Τα πανεπιστήμια όμως βράζουν καιρό τώρα όχι μόνο για τον Αλέξη και για τα επεισόδια, αλλά για το μέλλον που βλέπουμε και τα αδιέξοδά του. Για τις σχολές που δεν μας αξίζουν, για τη βοήθεια που δεν έχουμε, για τους νόμους που δεν μας εκφράζουν, για την κοινωνία που ο καθένας ονειρεύεται με τον τρόπο του...

Μία πολιτική δύναμη (ΔΑΠ) που έχει εκλογικό ποσοστό, το οποίο θα έβγαζε κυβέρνηση αλλά αδυνατεί να πείσει για τις θέσεις της, λέει κάτι. Ότι από κοντά οι υπόλοιπες παρατάξεις αδυνατούν να εκφράσουν συνολικά και δυναμικά μια δύναμη ανατροπής, λέει κάτι. Όταν έχουμε καθηγητές που συναλλάσσονται με όποια πλευρά τους βολεύει...τα λέει όλα!

Στην πραγματικότητα, όσα μέτρα και να πάρει ο Υπουργός, όσα και να πούμε για το Άσυλο και τους γελοίους εκφραστές του, όλα είναι χωρίς νόημα αν δεν....

ΑΝ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΠΡΩΤΑ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ!!!!

Η σημερινή κυβέρνηση εναντιώθηκε στις πολιτικές της ΝΔ για τα πανεπιστήμια (όχι σίγουρα στο σύνολο τους). Δεν αρκεί η μη εφαρμογή τους. Όλες οι πλευρές επιζητάμε κάτι καλύτερο...αν και υπάρχουν καθεστωτισμοί, συντηρητισμοί και παρωπίδες ανάμεσα μας, η πλειονότητα των φοιτητών ανεξάρτητα ιδεολογίας και ψήφου, μπορεί να αντιληφθεί το καλύτερο...

Αλλιώς, και πανεπιστημιακή αστυνομία να βάλουνε, και εισαγγελείς να φωνάξουνε και όλους να μας συλλάβουνε...πάντα θα υπάρχει η αφορμή. Και όσο υπάρχει η αφορμή, θα υπάρχουν τα άκρα, και το ένα θα δικαιολογεί πάντα την ύπαρξη του άλλου!

Προπαγανδιστικό σχόλιο: οι μεγαλόσπουδοι καθηγητές μας, αναρωτιούνται πάντα για το άσυλο, συγκρίνουν με το εξωτερικό και μας υποβιβάζουν συνέχεια...δε θέλω να ζω με φαντάσματα και δε ξέρω εαν μπορώ να είμαι κ αντικειμενικός.

Δε ξέρω πάντως άλλη χώρα Ευρωπαική ή μη, όπου τανκ πάτησε φοιτητές σε πολυτεχνείο. Οι ίδιοι μεγαλόσχημοι πνευματικοί μας δάσκαλοι, μου θυμίζουν τον προηγούμενο αρχιεπίσκοπο (χωρίς να θέλω να φανώ ασεβής)...πάντα την ώρα της κρίσης είναι χαμένοι στην σημαντική τους κερδοφόρα έρευνα. Γιατί να ασχοληθούν μαζί μας; μάλλον για αυτό στέλνουν τους βοηθούς τους να διδάξουν...ελάχιστες οι εξαιρέσεις!

Read More......

Σε άσχημο mood(y's) η ελληνική οικονομία;

Παρακολουθώντας πάλι ψες τις βραδινές ειδήσεις μου γεννήθηκαν διάφορα ερωτήματα: τελικά ποιος αποφασίζει για εμάς & με ποιο σκεπτικό; η κυβέρνηση; οι δημοσιογράφοι; η ΕΕ; ή τα διάφορα τρωκτικά-παιδιά του καπιταλισμού-οικονομολόγοι ανά τον κόσμο; Αλήθεια, γιατί εμένα πρέπει να με αφορά η γνώμη του κάθε τυχάρπαστου απόφοιτου οικονομικής σχολής ή του κάθε υπαλληλάκου των διάφορων οίκων; Ποιές οι περγαμηνές τους, ποια η αντίληψη τους και το σκεπτικό τους; Δε θυμάμαι να ήρθε κανείς να ρωτήσει εμένα ή έστω κάποιον απόφοιτο της σχολής μου για τη λίμνη της Τριχωνίδας, τη χαμηλή στάθμη του Μαραθώνα ή για την υπόθεση του Αχελώου....Άρα ποια τα παιχνίδια που κρύβονται πίσω από όλα αυτά;...

Αν και δεν είμαι ειδήμων επί του θέματος, στο παγκοσμιοποιημένο χρηματιστικό καπιταλισμό αναφερόμαστε πάντα στην πραγματική οικονομία αλλά και στην μακρο-οικονομία (τράπεζες, χρηματιστήρια, ομόλογα κλπ). Ίσως να μην μπορώ ακόμα να κατανοήσω την σύνδεση και την πραγματική αλληλεπίδραση αυτών των δύο, αλλά έχω να ξεδιπλώσω μερικές σκέψεις....

Αυτή τη στιγμή, τα 2/3 των αναπτυγμένων χωρών έχουνε να διαχειριστούνε ένα έλλειμμα ανάλογο ή και μεγαλύτερο του ΑΕΠ τους, η Βραζιλία, με την εργατική κυβέρνηση του Λούλα, που ανέλαβε πρόσφατα τους ολυμπιακούς αγώνες του 2016 πρόσφατα αποπλήρωσε το χρέος της στο ΔΝΤ, ενώ ακόμα και χώρες όπως η Βρετανία έχουνε να νοικοκυρέψουνε τρύπα πολλών δις... Να μην αναφερθώ στις ΗΠΑ που χρωστάνε σε ολόκληρο τον πλανήτη...
Αυτά λοιπόν, τα παγκοσμοιοποιημένα βερεσέδια, εαν τα καταργούσαμε αύριο από ποιον θα λείπανε; θα κατέρρεε το σύστημα; θα φαλίριζε το σύστημα ή διάφοροι οίκοι και τραπεζικοί κολοσσοί θα χάνανε σε αυτήν την περίεργη μονόπολη;...

Δε θέλω σε καμία περίπτωση να δικαιολογήσω τα αδικαιολόγητα, την κατασπάληση του δημόσιου χρήματος, τις σπατάλες, τις ρεμούλες για πάνω από 15 χρόνια...αλλά αλήθεια περιμένει κανείς καπιτάλας να αποπληρώσει η Ελλάδα (ή καμία άλλη χώρα) το χρέος της αύριο, σε ένα μήνα ή σε 15, 20, 50 χρόνια; Ούτε για πλάκα....άρα πόση σημασία έχει τελικά η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας πχ της Ελλάδας; όταν μιλάμε για χρέη δεκάδων δις, πόσο παραπάνω είναι 50 εκατομμύρια ευρώ;...
Όμως αυτοί οι οίκοι δεν ευθύνονται για την οικονομική κρίση που χτύπησε τις αγορές; για τις φούσκες, τα τοξικά ομόλογα, τα golden boys, τα υπερεκτιμημένα ομόλογα; όλοι αυτοί οι φωστήρες που εισηγούνται πάγωμα μισθών και περικοπές, λες και η οικονομία μιας χώρας & οι ζωές μας είναι παιχνίδι ή η πτυχιακή τους εργασία, τι είχαν εισηγηθεί πριν την κρίση;

Στον παγκοσμοιοποιημένο νομότυπο τζόγο όμως, μια απλή πληροφορία, μπορεί να εξισωθεί με πολλά χαρτιά (λεφτά) στα χρηματιστήρια ανά τον κόσμο...πόσο μάλλον η κινδυνολογία για την οικονομική κατάρρευση ενός κράτους, που επιφέρουν πιέσεις, ανασφάλεια...και υποταγή!

Read More......

EΛ.ΑΣ το μεγαλείο σου

Πόσα και πόσα pixels δεν έχουμε ξοδέψει σε τούτο το blog αραδιάζοντας σκέψεις, οράματα αλλά πολλές φορές κάνοντας κριτική σε κόμματα, πολιτικούς φορείς και ανθρώπους που αγωνίζονται με τον τρόπο τους για μια καλύτερη κοινωνία;

Πόσες φορές δεν ασχοληθήκαμε με την, κατά τη γνώμη μας, λάθος στρατηγική αγώνων και διεκδικήσεων από αγωνιστές του συγγενή ή ακόμα και ξένου,σε εμάς τους προπαγανδιστές, πολιτικού φορέα;Ασκώντας με τη γνώμη μας δίκαιη ή και άδικη κριτική.

Αυτή τη φορά λοιπόν, θα ήθελα να κριτικάρω ένα όργανο του κράτους για το οποίο γίνεται διαχρονικά πολύς λόγος...Και δεν είναι άλλο από την Ελληνική Αστυνομία...

Τί φταίει τελικά και ο Έλληνας, εκτός από φύσει αντι-αμερικάνος, είναι μάλλον και φύσει μισόμπατσος; (δε γνωρίζω αν είναι δόκιμη η λέξη...)
Πώς είναι δυνατόν το σύνθημα "Μπάτσοι-Γουρούνια-Δολοφόνοι" να βρίσκεται πάντοτε ψηλά στις προτιμήσεις των συνθημάτων του Έλληνα, ανεξαρτήτου ηλικίας και κοινωνικής προέλευσης; Μόνο ένδειξη ενός πλαστού αισθήματος ενάντια στην εξουσία και μια ψευτοδιάθεση για να καλύψουμε τυχόν εσωτερικά συμπλέγματα μας οδηγούν σε συμπεριφορές που δείχνουν απέχθεια προς τον ένστολο;

Σίγουρα μια αιτία είναι και αυτή...Δυστυχώς όμως για την Αστυνομία, δεν είναι ούτε η μόνη αλλά και ούτε και η σημαντικότερη...

Ο αστυνόμος, στην όποια μορφή του στο πέρασμα της ελληνικής Ιστορίας άλλοτε ως χωροφύλακας κι άλλοτε ως αγροφύλακας ή αστυφύλακας, διαδραμάτιζε πάντα σημαντικό ρόλο στον τρόπο λειτουργίας του κράτους...
Ζώντας σε μια κοινωνία την οποία δε λες και αγγελικά πλασμένη και σε αλληλεπίδραση με τις κοινωνίες του κόσμου, από αρχαιοτάτων ετών υπήρξε η ανάγκη για μια υπηρεσία οργανωμένη η οποία θα προστάτευε τον πολίτη από κακόβουλες πράξεις άλλων πολιτών και θα έφερνε στη δικαιοσύνη εκείνους που εμπόδιζαν την εύρυθμη λειτουργία της...Ως εδώ όλα καλά, στο βαθμό που τυπικά το σκοπό αυτό τον έφερνε σε πέρας η εκάστοτε αστυνομία...Κανείς δε θα 'θελε εξάλλου να μην μπορεί να νιώθει ασφαλής σε ένα κράτος χωρίς την παρουσία μιας οργανωμένης αστυνομικής υπηρεσίας...
Παραλείποντας το τί ορίζεται από κάθε κοινωνία η έννοια "εύρυθμη λειτουργία", η αστυνομία στη χώρα μας πάντοτε θέλησε να μην μένει στο ρόλο μόνο του προστάτη του πολίτη, αλλά και με την ανοχή του "αφεντικού" της, που δεν είναι άλλο από το κράτος και την εκάστοτε πολιτική ηγεσία, έβρισκε τρόπους να καταχράται την όποια εξουσία της δίδεται καταπατώντας βάναυσα ελευθερίες, ανθρώπινα δικαιώματα και πάνω από όλα αξιοπρέπειες αλλά και αφαιρώντας ακόμα και αθώες ψυχές...

Η κριτική όμως που της γίνεται, τις περισσότερες φορές είτε είναι ελλειπής είτε μεταφέρεται μονάχα στην πολιτική ηγεσία...

Κι όμως ο αστυνομικός έχει τεράστια ευθύνη...Δεν έδωσε ποτέ κανένας πολιτικός εντολή να σκοτωθεί κάποιος πολίτης...Ούτε καν να βασανιστεί κάποιος φτωχός μετανάστης ή να συλληφθεί και να στερηθεί την ελευθερία του κάποιος πολίτης, χωρίς να βαρύνεται με κατηγορίες...

Ένας κρατικός υπάλληλος λοιπόν δεν έχει κανένα δικαίωμα να προκαλεί το κοινό αίσθημα και να επιτίθεται σε ανθρώπους ακόμα κι αν οι τελευταίοι τον προκαλέσουν...Δεν έχει κανένας αστυνομικός το δικαίωμα να εκδικείται πολίτες λες και είναι μέρος κάποιοας βεντέτας και φυσικά, δεν έχει το δικαίωμα να σκοτώνει για επίδειξη δύναμης...

Κι εκεί βρίσκεται το μεγάλο πρόβλημα λοιπόν...Εκεί μπαίνει η ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας...Πόσο "χαϊδεύει" τα αυτιά των αστυνομικών και πόσο τους προστατεύει με δικαιολογίες και κατευθυνόμενες απόψεις μέσα από τα μέσα της;
Πιστεύω πως θα ήταν καίριο πλήγμα στην ασσυδοσία των αστυνομικών η παραδειγματική τιμωρία όσων εμπλέκονται ακόμα και σε παραμικρά ατοπήματα που απέβησαν κατά των πολιτών...Ο υπερβάλλων ζήλος λοιπόν θα πρέπει να τιμωρείται χωρίς δεύτερη κουβέντα...

Αλλά αν η καταστολή των ενεργειών των "δυνάμεων καταστολής" είναι σημαντική, ακόμα σπουδαιότερη είναι η πρόληψη τέτοιων συμπεριφορών...Δεν είναι δυνατόν να μην εκπαιδεύονται ψυχοσωματικά οι φέροντες όπλο, ή να μην έχουν και μια παραπάνω μόρφωση περνώντας μέσα από αστυνομικές σχολές...Όπως επίσης σπουδαίος είναι και ο περαιτέρω εκδημοκρατισμός των σωμάτων ασφαλείας έτσι ώστε να αποτελέσουν παρελθόν οι εικόνες αστυνομικών και ρατσιστών νεοναζί να αποτελούν κοινές ομάδες δράσης...

Όσο περίπλοκη κι αν είναι η κατάσταση λοιπόν, κι όσο σκοτεινοί φαίνονται οι διάδρομοι της Αστυνομίας και οι διασυνδέσεις της με σκοτεινές πλευρές της πολιτικής και παρακρατικής ζωής, άλλο τόση πολιτική βούληση χρειάζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση για τον εκδημοκρατισμό της.Γιατί η Δημοκρατία που όλοι θέλουμε δεν έχει ανάγκη τραμπούκους, ασφαλίτες, μπάτσους-εκδικητές και νεοναζί...

Η Δημοκρατία έχει ανάγκη από καθαρά πρόσωπα, ανοχή σε όλες τις απόψεις και πάνω από όλα ελευθερία...

Γιατί αλλιώς το "Μπάτσοι-Γουρούνια-Δολοφόνοι" θα μείνει στη λίστα των αγαπημένων συνθημάτων του έλληνα για πολλές γενιές ακόμα.

Read More......

OMG και 3 LOL!

Κάντε κλικ στην εικόνα...

Read More......

ΣΚ@Τ@!!!!!!!

Για να μην μπερδευόμαστε πολύ όμως, δείτε ένα μικρό απόσπασμα από μία περσινή εκπομπή του Βαξεβάνη με θέμα κράτος και παρακράτος. Η φασιστική νοοτροπία που επικρατεί χρόνια στις τάξεις της ατυνομίας δεν είναι μυστικό. Απλά τα προηγούμενα χρόνια με την ανοχή και την υποστήριξη της ΝΔ, τα φασιστάκια ξεσαλώσανε. Δεν είναι τυχαίο, μαζί θα περάσανε τα φοιτητικά τους χρόνια, οι νέοι Rangers....

Άλλωστε, συγκινωνούντα δοχεία δεν υπάρχουν μόνο στις τάξεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και στους μπαχαλάκηδες. Όμως, οι αστυνομικοί δεν είναι νέοι σε σύγχυση και με θυμό για την κοινωνική αδικία. Είναι όργανο του κράτους, μακριά από κάθε ακραία ιδεολογία. Οφείλουν να μας προστατεύουν, δεν έχουν ούτε καν το ρόλο να επιβάλλουν τη δικαιοσύνη. Επιτέλους κύριε Χρυσοχοίδη, ακόμα και αν δεν είχαμε παρόμοια γεγονότα σε τέτοια έκταση, αυτά πρέπει να τελειώσουν από τη ρίζα τους ΤΩΡΑ. Αλλιώς δε θα γίνουμε ποτέ πραγματική Δημοκρατία...

Όποιος αντέχει ας παρακολουθήσει ολόκληρη την εκπομπή στο Youtube... μακάρι να υπήρχαν και άλλοι δημοσιογράφοι σαν τον Βαξεβάνη....

Read More......

Επαναστατική Γυμναστική;...μα γιατί μπαμπά;

Είπα να προσπαθήσω να είμαι αντικειμενικός φέτος. ΟΧΙ, η βία δεν είναι διαφορετική. Δεν είναι άλλη η βία του ΜΠΑΤΣΟΚ με τη βία της Δεξιάς. Όπως δεν είναι άλλη η βία των κουκουλοφόρων με αυτή των μπάτσων. Όπως δεν είναι άλλη η βία των ακροδεξιών με αυτή στα πανεπιστήμια. Όπως δεν είναι άλλη η βία στα γήπεδα με αυτή στους δρόμους...
Το ίδιο αποτέλεσμα αποφέρουν στη ψυχική μου υγεία, στην υπομονή μου, στα αντανακλαστικά μου, στην ανάγκη μου για Δημοκρατία....



Γιωργάκη...χτες φόρεσα το καλό μου κοστούμι με την κουκούλα, άκουσα Τρύπες & Magic de Spell, πήρα τις μπύρες μου για ανακύκλωση, έβρισα μέσα από τον όχλο τους μπάτσους και το σύστημα και κατέβασα από το πανεπιστήμιο την Ελληνική Σημαία...αλλά Γιωργάκη πάλι το βράδυ πάλι είδα το Τράγκα, τον Πρετεντέρη και τον Καρατζαφέρη...πάλι το βράδυ οι μπάτσοι δεν έγιναν άνθρωποι, οι δεξιοί έγιναν δεξιότεροι και οι αριστεροί συντηρητικότεροι...έκανα κάτι λάθος τελικά;

Είπα να θυμώσω με τους μπάτσους, αλλά γιατί να θυμώνω πρώτα με τα πόδια που με χτυπάνε και όχι με το κεφάλι που δίνει εντολή; Είπα να θυμώσω με τη Μιλένα που ακούω τώρα στο Mega, αλλά μετά αναρωτήθηκα αν με εκφράζει πραγματικά, είπα να εκνευριστώ με τους δημοσιογράφους και τα σχόλια με το Σοσιαλιστικό ξύλο, αλλά μετά θυμήθηκα ότι ήταν οι ίδιοι που ζητούσαν πέρυσι συλλήψεις (αλήθεια ρε Οικονομέα, σε μια υποθετική κυβέρνηση Συριζα, η πορτοκαλί αστυνομία των λουλουδιών τι θα έκανε; ξέχασα...θα την είχανε καταργήσει...)

Είπα να θυμώσω με την Αριστερά αλλά μετά θυμήθηκα ότι έχουμε αυτήν που μας αξίζει..τελικά θα θυμώσω πάλι με τον εαυτό μου που δεν παίρνω πτυχίο, να βολέψω τον κώλο μου και να σας γράψω όλους στα @ρχίδι@ μου!!!!!
Γιωργάκη...είπα να γίνω φασίστας, αλλά η μετανάστρια που μένει δίπλα μου δεν έχει αμάξι, οπότε νοιώθω ήδη μια εθνική ανάταση. Μετά σκέφτηκα να γίνω αντι-εξουσιαστής αλλά δε έχω μπαμπά βουλευτή και ξενερώνω...
Γιώργο κουράστηκα...κουράστηκα να ζω σε έναν κόσμο που οι μισοί ασχολούνται με την πάρτυ τους και οι υπόλοιποι νομίζουν ότι έχουν μόνο αυτοί δίκιο...όποιος δεν είναι αναρχικός, είναι φασίστας...όποιος δεν είναι εθνικιστής, δεν αγαπάει την πατρίδα του...
Κι αν αναρωτιόμαστε ένα χρόνο μετά τι άλλαξε, ας σκεφτόμαστε πρώτα τι καταφέραμε εμείς να αλλάξουμε... ας δώσουμε ραντεβού από σήμερα για του χρόνου...
Ρε Γιώργο, γιατί βιάζεσαι να μεγαλώσεις;;;;;

σχόλιο: μόνο ντροπή κύριοι Νιώτη & Κουράκη.. άμα δε σε πιστεύουν ούτε τα παιδιά σου....αλλά ξέχασα...επαναστατική γυμναστική!

Read More......

Τι άλλαξε απόψε;

Παρακολούθησα με απογοήτευση τα σημερινά γεγονότα, αλλά όχι και με έκπληξη. Το σημερινό σκηνικό ήταν προγραμματισμένο και προδιαγεγραμμένο αρκετό καιρό τώρα. Αναρωτιόμουν, όμως, ποια μπορεί να είναι η διαφορά των γεγονότων με την προηγούμενη Κυριακή...τότε ήταν κάποιοι 'οπαδοί' του Ολυμπιακού που φρόντισαν να υπερασπίσουν την ομάδα τους και να απαντήσουν στα περσινά έκτροπα του ΟΑΚΑ.
Λυπάμαι που το λέω, αλλά για πολλούς σήμερα δεν ήταν μια μέρα μνήμης για τον άδικο χαμό ενός παιδιού, δεν ήταν μια πορεία διαμαρτυρίας ενάντια στην κρατική και αστυνομική βία και καταστολή. ΟΧΙ. Ήταν ακόμα μια συνάντηση, ένα ραντεβού Αστυνομικών - 'αναρχικών' με οπαδικό, συμμορίτικο χαρακτήρα. Ήταν ακόμα ένα σκηνικό σε μία ιστορία χωρίς τέλος...δε θα ήθελα ούτε να σκεφτώ τι θα συνέβαινε εάν σήμερα ο ηλίθιος ζητάς με τη μηχανή σκότωνε κάποιον, ή εάν εχτές αυτή η ομάδα κουκουλοφόρων χτυπούσε μέχρι θανάτου τους 2 αστυνομικούς. Ένας φαύλος κύκλος βίας, με την μία πλευρά να θέλει να απαντήσει στην άλλη, και ανάμεσα σε τόσους χιλιάδες πωρωμένων στενόμυαλων βρίσκονται και 2-3 που θέλουν να γίνουν ήρωες ανάμεσα στους ομοίους τους.

Και όλα αυτά απόψε στο όνομα του Αλέξη;...όλα αυτά ενάντια στην αυθαιρεσία και στην τρομοκρατία;....όλα αυτά για την υπεράσπιση του Ασύλου και των ιδανικών μας;
Πολύ φοβάμαι ότι σε λίγα χρόνια ο Αλέξης δε θα είναι παρά άλλο ένα όνομα στον τοίχο, τίποτα δε θα αλλάξει, ίσως η νέα γενιά των 15άρηδων να κάνει την μικρή επανάσταση της...και μέχρι εκεί.

Ίσως απόψε να είναι όλοι ευχαριστημένοι & να πάνε ήσυχοι για ύπνο. Τα κανάλια για τις αναλύσεις τους, ο Χρυσοχοιδης για τις συλλήψεις, οι ματάδες για τη δουλειά τους, οι 'αναρχικοί΄ για τους καμένους κάδους και για τη μάχη απέναντι στο κράτος...και οι οικογενειάρχες ήσυχοι για την ασφάλεια τους!

Κανείς δεν μπαίνει πλέον στον κόπο να ψάξει τα βαθύτερα αίτια, να κουράσει λίγο το μυαλό του. Αναρωτιόμουν ποιες είναι οι πραγματικές διαφορές ενός νέου που στα 18 του γίνεται αστυνομικός από έναν νέο που αποφασίζει να πάει κόντρα σε αυτό που θεωρεί Κράτος. Ίσως και να έχουν τα ίδια προβλήματα, ίσως να έχουν τις ίδιες ανασφάλειες και ανησυχίες. Πόσο εύπλαστο μπορεί να είναι το μυαλό τους;...
Μια ομάδα με κουκούλες θα μπορούσε να είναι μια ομάδα χρυσαυγιτών ή μια ομάδα αντι-εξουσιαστών. Πίσω από μια κουκούλα μπορεί να κρύβονται πολλά αλλά σίγουρα πάντα ένα: Ο ΘΥΜΟΣ...

Θυμός γιατί κάποιοι σου είπαν ότι για όλα τα προβλήματά σου, φταίνε οι μετανάστες. Θυμός γιατί σου είπαν ότι μόνο εσύ αξίζεις το δίκιο και το απόλυτο της γνώμης σου. Και εμείς οι νέοι τι κάνουμε; Τελικά ποιος καλείται να υπερασπίσει το άσυλο, την ελεύθερη διακίνηση ιδεών που βιάζονται κατάφορα σε τέτοια περιστατικά; Γιατί οι μοναδικές λύσεις πρέπει είναι αυτές των άκρων; Γιατί για να επιβιώσουν οι ιδέες μας, πρέπει να έχουμε πάντα απέναντι έναν μισητό εχθρό;

Αναρωτιόμουν αν αύριο ξυπνάγαμε και αρχίζαμε μια νέα ζωή σε μια αταξική κομμουνιστική κοινωνία...τους αστυνομικούς τι θα τους κάναμε; Θα τους κρεμάγαμε στα τσιγκέλια ή θα τους θέλαμε μαζί μας να παλέψουμε στον κοινό αγώνα; Δεν σκέφτηκε κανένας τι σκατά θα γεμίσει το κεφάλι ενός νέου που θα μπεί στην αστυνομία; Σίγουρα πάντως δεν διαβάζουνε Μπακούνιν ή Φο. Ας πιστεύει ότι θέλει, η πλειοψηφία ψάχνει μια σίγουρη δουλειά και ένα μισθό. Για κάτι παρόμοιο δεν παλεύουμε κ εμείς;

Η μητέρα του Αλέξη είπε ότι ο γιος της δεν ήταν αντι-εξουσιαστής. Ε και αν ήταν; Έχει πραγματικά σημασία; Γιατί πρέπει να λοιδορούμε μια μορφή πολιτικής έκφρασης; Είναι καλύτερο δηλαδή να είσαι ένα απολίτικο ον που ασχολείται μόνο με την πάρτη του; Ας μην τους συγχέουμε όμως με τους κάφρους με τις κουκούλες. Γιατί εάν ζούσε ο Αλέξης, και ο κάθε Αλέξης, μπορεί όταν έφτανε στο Πανεπιστήμιο να ψήφιζε ΔΑΠ ή ΠΑΣΠ ή οτιδήποτε άλλο. Τότε οι ίδιο που βανδάλιζαν στο όνομα του απόψε, να μην τον άφηναν να εκφραστεί. Γιατί μόνο αυτοί μπορούν να επικαλούνται το Άσυλο και το δίκιο του αγώνα τους.

Και αν αγωνιστήκαμε μια φορά ενάντια στο φασισμό της Δεξιάς στα πανεπιστήμια, θα αγωνιστούμε άλλες εκατό κόντρα σε αυτούς που νομίζουν ότι το υπερασπίζονται, άλλα απόψε έδωσαν άλλη μια δικαιολογία στον Καρατζαφέρη και τα Χρυσά Αυγά του.

σχόλιο 1ο: Μακάρι κ. Χρυσοχοίδη να καταλάβουμε ότι τα Εξάρχεια δεν είναι εκκολαπτήριο κουκουλοφόρων, αλλά και μια περιοχή παραγωγής ιδεών...και ας δούμε και καμία φορά συλλήψεις χρυσαυγιτών για ενέργειες ενάντια σε μετανάστες.
σχόλιο 2ο: Ας είμαστε όλοι αύριο στο Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο για τους λόγους που πρέπει, μόνο εμείς οι ίδιοι μπορούμε να διασφαλίσουμε τη Δημοκρατία.
σχόλιο 3ο: Στο Πολυτεχνείο, ο Παπαχρήστος έλεγε 'αδέρφια μας στρατιώτες' ή 'στρατιώτες γ@μώ τις μάνες σας;'

Read More......

Αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας Γρηγορόπουλου μιλά για πρώτη φορά ( από TVXS.gr )

Διαβάστε τη συγκλονιστική μαρτυρία της αυτόπτου μάρτυρα της δολοφονίας του Αλέξη:

«Είμαι μια κάτοικος των Εξαρχείων και το μπαλκόνι του σπιτιού μου βρίσκεται ακριβώς πάνω από το σημείο που δολοφονήθηκε ο Αλέξης Γρηγορόπουλος.

Δεν συμμετέχω σε καμία πολιτική δραστηριότητα. Δεν είμαι μια ακτιβίστρια. Μπορώ να μιλήσω μόνο για τη δολοφονία. Δεν μπορώ να πάρω κάποια θέση σχετικά με όλα τα άλλα πράγματα που συνέβησαν επειδή όλα αυτά τα υπόλοιπα πράγματα είναι πολύ περίπλοκα και δεν έχω σαφείς σκέψεις σχετικά με αυτά.

Τα Εξάρχεια ήταν πάντοτε μια εναλλακτική γειτονιά, μια περιοχή αντι-κουλτούρας. Για πολλά χρόνια ήταν πολύ συχνό φαινόμενο ότι κάτι θα συμβεί σε μια γωνιά του δρόμου στα Εξάρχεια και ξαφνικά όλοι από τις καφετέριες και τα μπαρ και τα πεζοδρόμια θα χυθούν έξω στους δρόμους και θα τρέξουν να δουν τι συμβαίνει. Συνήθως ήταν επεισόδια μεταξύ των ανθρώπων και της αστυνομίας, μάχες ή αντιπαραθέσεις, ύβρεις, συνθήματα. Τα παλιά χρόνια αυτό συνέβαινε πολύ συχνά. Στη συνέχεια, υπήρξε μια περίοδος που αυτό δεν συνέβαινε τόσο πολύ, αλλά τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να γίνεται και πάλι. Ο λόγος που βρέθηκα με μια φωτογραφική μηχανή στο μπαλκόνι εκείνη τη νύχτα ήταν επειδή πάντα ήθελα να κινηματογραφήσω μια από αυτές τις αντιπαραθέσεις που λαμβάνουν χώρα κάτω από το παράθυρό μου. Αλλά κάθε φορά που έβγαινα στο μπαλκόνι μου να δω τι συμβαίνει, είχα καθυστερήσει. Μέχρι να πάω πίσω στο εσωτερικό του σπιτιού για να πάρω τη φωτογραφική μηχανή μου ήταν πολύ αργά, είχαν ήδη όλα τελειώσει. Αυτό μου συνέβη πολλές φορές. Και η τελευταία φορά που συνέβη αυτό, είπα στον εαυτό μου, την επόμενη φορά, πρώτα θα αρπάξω την κάμερα και μετά θα βγω στο μπαλκόνι. Τελικά, δυστυχώς η «επόμενη φορά» αποδείχθηκε ότι ήταν ένα περιστατικό που ποτέ δεν περίμενα να συμβεί.

Δύο χρόνια νωρίτερα, ένας φίλος μου με επισκέφθηκε από τη Γερμανία και μου ανέφερε την εντύπωση του ότι η αστυνομία εδώ φαίνεται πολύ προκλητική και πολύ επικίνδυνη. Ακόμα κι αν αυτός ήταν τουρίστας, ο τρόπος που συμπεριφέρονταν οι αστυνομικοί τον έκανε να αισθάνεται λιγότερο ασφαλής, τον έκανε να αισθάνεται ότι απειλείται, ότι βρίσκεται σε κίνδυνο. Και όταν αυτός ο φίλος άκουσε αυτό που συνέβη στις 6 Δεκεμβρίου, έγραψε κάπου ότι για αυτόν δεν ήταν καθόλου έκπληξη....

Για εμένα όμως ήταν... Όλες τις προηγούμενες φορές, ποτέ δεν ένιωσα φόβο παρατηρώντας αυτές τις συγκρούσεις μεταξύ των ανθρώπων και της αστυνομίας. Ήταν μέρος της καθημερινής ζωής μου στο Εξάρχεια. Ήταν κάτι το σύνηθες. Επειδή πολλοί κάτοικοι και θαμώνες των Εξαρχείων έχουν μια ρητή άρνηση των αρχών, και την εκφράζουν σταθερά και πιστεύουν σε αυτή, κάθε φορά που συνέβαινε κάτι δεν χρειαζόταν να πάρω κάποια συγκεκριμένη θέση, διότι όλα αυτά ήταν ακριβώς ένα μέρος της ζωής μου σε αυτήν την περιοχή. Φυσικά, στα δέκα χρόνια που έχω ζήσει σε αυτό το διαμέρισμα, έχω παρατηρήσει κάθε χρόνο τη σταδιακή αύξηση της παρουσίας της αστυνομίας, την εντατικοποίηση της καταστολής. Οι αστυνομικοί άρχισαν να εμφανίζονται σε κάθε γωνιά της γειτονιάς, σε ομάδες, και επίσης ήταν πάνοπλοι. Η αίσθηση του να παρατηρείς πάνοπλους αστυνομικούς σε πλήρη εξάρτηση να μεταφέρουν πιστόλια, όπλα,γκλόμπς, ασπίδες, δακρυγόνα αέρια, και πολυβόλα- γινόταν όλο και πιο έντονη. Σε αυτή την περίοδο άρχισε να εμφανίζεται στους τοίχους το σύνθημα: «σε κάθε γωνία υπάρχει αστυνομία, η χούντα δεν τελείωσε το '73».

Στις 6 Δεκεμβρίου ήμουν εδώ, στο διαμέρισμα με το Γερμανό φίλο μου. Αυτός μαγείρευε στην κουζίνα και εγώ ήμουν στο σαλόνι. Ξαφνικά άκουσα ένα δυνατό «Μπάνγκ»!... Δεν είχα ακούσει κανένα θόρυβο πριν από αυτό. Δεν συνέβαινε τίποτα στους δρόμους, δεν φώναζε κανένας, δεν γινόταν τίποτα. Προειδοποίηση δεν υπήρχε, μόνο ένα «Μπάνγκ»!... Μου φάνηκε ότι ήρθε από κάτω από την οδό, στην αριστερή πλευρά. Παρά την έκπληξη, αυτή τη φορά θυμήθηκα να αρπάξω την κάμερα μου πρώτα. Δεν ήμουν σε πανικό, δεν αισθανόμουν κάτι ασυνήθιστο, πήρα απλά ήρεμα τη φωτογραφική μηχανή και πήγα προς το μπαλκόνι. Εγώ, δεν πίστεψα ότι κάτι εκπληκτικά ασυνήθιστο είχε συμβεί. Κοίταξα έξω, αλλά δεν ενεργοποίησα την κάμερα στην αρχή, διότι τίποτα δεν συνέβαινε. Είδα μερικούς νεαρούς κάτω προς τα αριστερά από το μπαλκόνι μου, καθόντουσαν εκεί όπως κάνουν πάντα. Οι νεαροί αναρχικοί πάντα συχνάζουν σε εκείνη την γωνία αν και αυτό το βράδυ υπήρχαν λιγότεροι από το κανονικό. Και από τη δεξιά πλευρά, στον πάνω δρόμο, είδα ένα περιπολικό να παρκάρει στη γωνία. Μια στιγμή μετά από τότε που κοίταξα το αυτοκίνητο της αστυνομίας, είδα δύο μπάτσους να γυρνάνε πίσω, προς τα κάτω, με τα πόδια, και αυτό ήταν πολύ περίεργο για μένα.

Αναρωτήθηκα,....μα, τι πρόκειται να κάνουν; Έφθασαν στο σημείο όπου το περιπολικό ήταν στην αρχή πριν στρίψουν για να το παρκάρουν, και άρχισαν να προκαλούν τα παιδιά, φωνάζοντας «ελάτε ρε μουνιά, ελάτε ρε μουνιά»! Όταν άκουσα αυτό το φώναξα στον φίλο μου τον Γερμανό, «έλα να δεις! Η αστυνομία ήρθε για να ξεκινήσει καβγά!». Θα είχε μια ευκαιρία να δει αυτό το συχνό φαινόμενο, τους Έλληνες μπάτσους να προκαλούν μια μάχη προσβάλλοντας ανθρώπους. Είναι πολύ συνηθισμένο ότι η αστυνομία βρίζει τους ανθρώπους, αλλά αυτό ήταν πάρα πολύ. Ήταν προκλητικοί γιατί παρκάρισαν το αυτοκίνητο της αστυνομίας και ήρθαν με τα πόδια πίσω φωνάζοντας βρισιές. Αυτός είναι ο τρόπος που οι άνθρωποι ξεκινούν καβγά. Έμοιαζε λες και είναι ένας προσωπικός καβγάς, όχι όπως οι συνήθεις προκλήσεις και βρισιές της αστυνομίας.


Αμέσως μετά και οι δύο έβγαλαν τα όπλα τους, και οι δύο μπάτσοι τράβηξαν τα όπλα τους!... Αυτό ποτέ δεν αναφέρθηκε από τα μέσα ενημέρωσης. Και μου ήρθε η μία έκπληξη μετά την άλλη. Πρώτα ήρθαν πίσω με τα πόδια, μετά άρχισαν ένα τσακωμό προσβάλλοντας τα παιδιά, μετά έβγαλαν τα όπλα τους, και στη συνέχεια στόχευσαν, σε μια στιγμή που δεν υπήρχε καμία πρόκληση και δεν υπήρχε τίποτα που να αποτελεί απειλή για αυτούς, δεν υπήρχε κάποια σύγκρουση και ούτε καν συνέβαινε κάποια αντιπαράθεση. Και τότε πυροβόλησαν. Άκουσα δύο πυροβολισμούς, αλλά δεν μπορώ να πω αν και οι δύο από τους αστυνομικούς πυροβόλησαν ή ο ένας από αυτούς πυροβόλησε δύο φορές. Είναι πιθανό ότι ένας από αυτούς πυροβόλησε δύο φορές. Και μετά γύρισαν την πλάτη τους και απλά έφυγαν σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.

Εμένα, μέχρι εκείνη τη στιγμή, δεν μου είχε χρειαστεί να κοιτάξω αριστερά, στην ομάδα των παιδιών, γιατί ήταν απίστευτα περίεργη η συμπεριφορά αυτών των δύο αστυνομικών. Δεν ήταν ανάγκη να δω από την άλλη πλευρά, από την πλευρά των παιδιών διότι τίποτα δεν συνέβαινε από εκεί. Και τότε άκουσα τον κόσμο στον δρόμο να φωνάζει ότι ένα παιδί είχε πυροβοληθεί. Και τότε ένιωσα πανικό. Έτρεξα στο εσωτερικό του σπιτιού, άρπαξα το τηλέφωνο, κάλεσα ένα ασθενοφόρο, και πήγα αμέσως κάτω στο δρόμο. Είδα μόνο ένα παιδί να βρίσκεται εκεί, και σοκαρίστηκα. Όλος ο κόσμος φώναζε και πολλοί λιποθυμούσαν. Το παιδί δεν ήταν νεκρό ακόμη και ένας γιατρός είχε εμφανιστεί και προσπαθούσε να του δώσει τις πρώτες βοήθειες. Στη συνέχεια, το ασθενοφόρο έφτασε και το παιδί πέθανε μέσα στο ασθενοφόρο, νομίζω.

Έμαθα από άλλους ανθρώπους που ήταν εκεί ότι η πρώτη έκρηξη που άκουσα ήταν χειροβομβίδα κρότου-λάμψης. Προφανώς κάποιος είχε ρίξει ένα πλαστικό μπουκάλι στο αυτοκίνητο της αστυνομίας και ίσως τους φώναξε κάτι καθώς περνούσαν και οι αστυνομικοί απάντησαν με τη ρίψη της χειροβομβίδας από το περιπολικό. Αυτά δεν είναι τόσο ασυνήθιστα εδώ. Είναι φυσιολογικό κάποιος να φωνάξει, όλοι στην Ελλάδα φωνάζουν ο ένας στον άλλο. Έτσι, είμαι βέβαιη ότι οι αστυνομικοί δεν είχαν απειληθεί, δεν ήταν σε άμυνα, ούτε σε κατάσταση να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Αλήθεια, αν ένας αστυνομικός νιώθει μια σοβαρή απειλή, δεν παρκάρει χαλαρός στην επόμενη γωνία και γυρνάει με τα πόδια να ζητήσει το λόγο για ξεκαθάρισμα. Συνήθως, όταν οι αστυνομικοί σε περιπολικό αισθάνονται απειλή ή αισθάνονται σαν να είναι υπό επίθεση φεύγουν, απομακρύνονται. Η αστυνομία δεν ήταν σε θέση άμυνας εκείνη τη στιγμή.

Πήγα πίσω και προσπάθησα να δω το βίντεο στον υπολογιστή μου, αλλά δεν μπορούσα γιατί μου έλειπε κάποιο πρόγραμμα. Γι'αυτό και χτύπησα την πόρτα του γείτονά μου και του είπα ότι «έχω γράψει κάτι αλλά δεν ξέρω τι είναι. Μπορούμε να δούμε στον υπολογιστή σου τι είναι; » Και είδαμε το βίντεο, και αυτό που αισθάνθηκα, δεν ένιωσα το είχα ξανανιώσει ποτέ στην ζωή μου.

Καλέσαμε όλους τους ανθρώπους από όλη τη γειτονιά να κατέβουν κάτω, όλοι, όλοι κατέβηκαν στους δρόμους, και η ενέργεια, η ατμόσφαιρα, ήταν οργή, Οργή!... Η Οργή ξεχείλιζε στους δρόμους, παντού οι άνθρωποι ξεχείλιζαν από τα σπίτια τους στους δρόμους. Όλοι....

Η αστυνομία είχε το θράσος να έρθει εδώ, πάλι σε αυτή τη γωνιά όπου το πρώτο περιπολικό με τους μπάτσους είχε σταματήσει, στο ίδιο σημείο από όπου πυροβόλησαν. Και φυσικά όλοι άρχισαν να τους φωνάζουν, οι νέοι, οι ηλικιωμένοι, κανονικοί άνθρωποι, όλοι τους φωνάζαν «να πάνε στο διάολο». Περίπου δύο ώρες μετά την δολοφονία, είναι αδύνατο να πω ακριβώς σε πόση ώρα, αλλά ήταν περίπου δύο ώρες ήρθε η μυστική αστυνομία. Ήμουν πίσω στο σπίτι μου και άκουγα το ραδιόφωνο και την τηλεόραση και έλεγαν ότι γίνονται επεισόδια στα Εξάρχεια, ότι η αστυνομία έχει δεχθεί επίθεση και πυροβόλησε σε αυτοάμυνα, αλλά αυτό δεν ήταν αλήθεια. Και οι ταραχές δεν είχαν καν ξεκινήσει ακόμη!... Και από το παράθυρό μου είδα άνδρες χωρίς στολές να εξετάζουν τους τοίχους των κτιρίων γύρω από τη δολοφονία. Η μυστική αστυνομία είχε έρθει για να αναζητήσετε τους κάλυκες από τις σφαίρες και να ερευνήσει την περιοχή.

Ήμουν με το γείτονα μου, και του είπα ότι θα κατέβω κάτω. Ήθελα να αντιδράσω με κάποιο τρόπο σε όλα αυτά που έλεγαν στις ειδήσεις. Έτσι πήγα κάτω και είπα ότι «όλα αυτά που λένε στην τηλεόραση είναι ψέματα». Ένας ψηλός γέρος με ένα γλοιώδες χαμόγελο με πλησίασε, και είπε, «ναι εε..., και ποια είσαι εσύ;» Και εκείνη την στιγμή αισθάνθηκα έναν απόλυτο τρόμο. Επειδή είμαι πολύ αφελής, ένιωσα απλά την υποχρέωση να κατέβω από το σπίτι μου και να πω την αλήθεια. Αλλά αυτός ο τύπος, με έκανε να νιώσω πραγματικό τρόμο μόλις με πλησίασε. Για αυτό και αποτραβήχτηκα και είπα.... «όχι,....εσείς ποιος είστε;» Και μου είπε το όνομά του και τη θέση του. Ήταν ο αρχηγός της μυστικής υπηρεσίας της αστυνομίας, ο διευθυντής ασφάλειας Αθηνών και ήταν υπεύθυνος για την αυτοψία και την έρευνα της δολοφονίας. Πήρε το όνομα μου και το τηλέφωνο μου, και με ρώτησε αν ήμουν έτοιμη να έρθω στην Γ.Α.Δ.Α. για να καταθέσω, και είπα ναι.

Με ρώτησε τι συνέβη. Τον έφερα στο ακριβές σημείο όπου οι αστυνομικοί στέκονταν όταν άνοιξαν πυρ!.... Και ακριβώς σε εκείνο το σημείο που στάθηκα ήταν που βρήκαν τους κάλυκες από τις σφαίρες. Και με ρώτησε αν είχα ένα όχημα, αν θα μπορούσα να πάω μόνη μου στο τμήμα. Και είπα «δεν έχω» και μου είπαν ότι θα έρθω μαζί τους. Είπα τότε, ότι «ελπίζω δεν θα μας κάψουν ζωντανούς μες στο αυτοκίνητο μέχρι να φτάσουμε στην Γ.Α.Δ.Α.» και ο επικεφαλής γέλασε και είπε ότι δεν υπάρχει φόβος. Με κατεύθυνε προς μια μεγάλη ομάδα από συγκεντρωμένα Μ.Α.Τ., και βρέθηκα στη μέση μιας διμοιρίας Μ.Α.Τ. Ήταν ακριβώς εκείνη τη στιγμή που οι άνθρωποι επιτέθηκαν.

Ο επικεφαλής εξαφανίστηκε αμέσως, έτρεξε μακριά και με άφησε εκεί ενώ οι άνθρωποι έκαναν επίθεση, και είδα όλα τα όπλα που η αστυνομία είχε πάνω της και φρικάρισα!. Δεν μπορούσα να επικεντρωθώ σε τίποτα άλλο...Και ένιωσα όμως και πόσο ισχυροί είναι οι άνθρωποι...Οι άνθρωποι ήταν γεμάτοι με οργή. Δεν μπορώ να θυμηθώ αν είχαν επιτεθεί με πέτρες ή μολότοφ ή με παλούκια, μόνο ότι ήταν ακατανίκητοι...Θυμάμαι και ότι εγώ έπρεπε να βγω από εκεί ανάμεσα απ’τα Μ.Α.Τ. Έτρεξα μακριά μόνη μου και επέστρεψα στο σπίτι μου. Φυσικά περίμενα ότι θα μου τηλεφωνούσαν να με καλέσουν να καταθέσω ως μάρτυρας. Αλλά αυτό δεν το έκαναν ποτέ.

Μίλησα με μια δικηγόρο του κινήματος, την κ.Γιάννα Κούρτοβικ. Και αυτή με συνόδευσε στον ανακριτή. Έπρεπε να πάω εγώ να βρω τον δικαστή, διότι η αστυνομία ποτέ δεν μου τηλεφώνησε για να καταθέσω. Και μετά τη κατάθεση μου, μερικές ημέρες αργότερα, η αστυνομία έκλεισε πάλι όλη την περιοχή για να κάνουν την πραγματογνωμοσύνη που να αποδεικνύουν αν η σφαίρα χτύπησε κατευθείαν το παιδί ή αν εξοστρακίστηκε στο έδαφος. Αυτή ήταν η επίσημη ιστορία, ότι μόνο ο ένας μπάτσος είχε πυροβολήσει και ότι η σφαίρα αναπήδησε στο έδαφος και χτύπησε τον Αλέξη... Ο εισαγγελέας, ο φωτογράφος, και ο γραμματέας ήρθαν στο μπαλκόνι μου για να πάρουν φωτογραφίες.

Και όπως ήμουν πάνω στο μπαλκόνι, μπροστά σε όλο τον κόσμο που παρακολουθούσε την διαδικασία φώναξα τον γενικό διευθυντή και του είπα : « Ω!...γεια σας, με παρατήσατε στην μέση της σύγκρουσης και φύγατε την άλλη φορά»...και αυτός είπε : «Δεν σε παράτησα εγώ...Εσύ φοβόσουν ότι θα μας κάψουν ζωντανούς». Και εγώ τότε του απάντησα: «Μην λέτε ψέματα μπροστά σε όλους τους ανθρώπους...»

Θυμάμαι πριν από μερικά χρόνια, που έλεγα στον εαυτό μου πως ζω σε ένα στρατόπεδο, με όλη αυτή την αστυνομία τριγύρω εδώ στα Εξάρχεια. Τώρα μπορώ να πω ότι ζω σε μια εμπόλεμη ζώνη. Αυτό που συνέβη τον Δεκέμβριο, δεν πίστευα ποτέ πως θα μπορούσε να συμβεί. Παρ 'όλο το συναίσθημα της στρατιωτικής κατοχής που προκαλούσε και προκαλεί η αστυνομία. Για μένα, πάντα υπήρχε ένα όριο, μια τελική γραμμή, και όταν η αστυνομία διέσχισε τη γραμμή αυτή, συνέβη μια ποιοτική αλλαγή. Όλα άλλαξαν. Καθένας κατάλαβε ότι υπάρχει ένας συγκεκριμένος ορίζοντας στα γεγονότα και πέρα από αυτόν όλα είναι διαφορετικά. Έχουμε περάσει αυτόν τον ορίζοντα. Και τώρα μπορώ να πω ότι δεν είναι πλέον μια σύγκρουση, τώρα είναι πόλεμος.

Σε σύγκριση με πριν από τον Δεκέμβριο, τα πάντα είναι πιο δυνατά. Η δολοφονία του Αλέξη ήταν η τελευταία σταγόνα. Τώρα δεν υπάρχει ανοχή για την αστυνομία. Η δολοφονία ήταν κάτι τόσο εξωφρενικό που οι άνθρωποι αντέδρασαν και ακόμη συνεχίζουν να αντιδρούν. Παίρνουν δύναμη από την οργή που εκφράστηκε κατά τη στιγμή της δολοφονίας. Υπήρχαν πάρα πολλά άλλα προβλήματα εκτός από την αστυνομική βία, και αυτά τα προβλήματα εξακολουθούν να υπάρχουν. Αλλά οι άνθρωποι δεν ανέχονται πλέον ούτε τα υπόλοιπα προβλήματα....

Έτσι, θα είμαι μάρτυρας στη δίκη του αστυνομικού που σκότωσε τον Αλέξη. Ανησυχώ για το πώς θα αισθάνομαι προς το δικηγόρο που τον υπερασπίζεται, γιατί υπερασπίζεται ένα πολύ κακό άτομο. Μετά, άρχισα να ανησυχώ επίσης για την έκβαση της δίκης, διότι εάν αυτός ο αστυνομικός καταλήξει με μόνο δύο ή τρία χρόνια ή κάποια λίγα χρόνια στη φυλακή, δεν ξέρω πώς θα αντιδράσω. Πώς αντιδράς στην απόφαση μιας τέτοιας δίκης; Πολλά φρικτά πράγματα συμβαίνουν, και ακούμε για αυτά ή τα βλέπουμε στις ειδήσεις, αλλά είναι πολύ διαφορετικό όταν δεις κάτι με τα μάτια σου. Η δολοφονία του Αλέξη δεν είναι απλώς λόγια, είναι μια σαφής αλήθεια για εμάς, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για αυτό, δεν υπάρχει καμία απόσταση από αυτό. Η δολοφονία είναι η απόλυτη αλήθεια, είναι σαν να μου κλέψετε κάτι μπροστά στα μάτια μου και στη συνέχεια να μου πείτε ότι δεν υπήρξε ποτέ. Η δολοφονία αυτή δεν είναι κάτι που ακούσαμε από κάπου αλλού. Και φοβάμαι πάρα πολύ ότι αν δεν καταδικαστεί αυτός ο μπάτσος, ίσως η αντίδρασή μου θα με ρίξει στην φυλακή. Το σκέφτομαι αυτό όλη την ώρα, καθώς ετοιμάζομαι να καταθέσω στην δίκη για την δολοφονία του Αλέξη».

Read More......

Δεκέμβρης

Read More......

Και ΝΔ και δεξιά;

Αφού λοιπόν την Κυριακή τελείωσαν οι διαδικασίες της ΝΔ για ανάδειξη του νέου τους αρχηγού, και αφού παρακολούθησα, χωρίς αστεία, τη διαδικασία με αρκετή προσοχή, στοχασμό και τη σοβαρότητα που της άρμοζε, ήρθε πιστεύω η στιγμή να σχολιάσω ορισμένες καταστάσεις και γεγονότα.
Αυτό που με ενοχλεί περισσσότερο σαν νέο, φοιτητή, συνδικαλιστή και βάλτε όποιο άλλο επίθετο θέλετε, είναι η γηπεδοποίηση της πολιτικής, και δε θα το περιορίσω μόνο στο χώρο της ΝΔ.
Το να πιστεύεις πραγματικά σε κάποια ιδανικά και να παλεύεις για αυτά δεν το θεωρώ κατακριτέο, όποια και αν είναι αυτά. Αυτό, όμως, που απομακρύνει τον κόσμο από την πολιτική ( και όχι μόνο την κομματικοποίηση) είναι η απουσία του πολιτικού λόγου και ουσίας, ο ξεφτιλισμός των ιδεολογιών, ταυτόχρονα με την οπαδοποίηση των συνθημάτων, των τσιτάτων, των στρατηγικών...και πάει λέγοντας...

Όσον αφορά, την ίδια διαδικασία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μερικές σκέψεις:
κατρχάς, όσον αφορά όχι την ίδια διαδιακασία αλλά την αντιμετώπιση των ίδιων των πολιτευτών ως προς αυτή, μου θύμισε λίγο το 2004 και το ΠΑΣΟΚ...αλλά πολύ χειρότερα, δυστυχώς.
Για όλους έφταιγαν οι στρατηγικές, οι αποστάτες, η ημερομηνία, τα πρόσωπα που προκάλεσαν...αλλά για τις πολιτικές επιλογές, τις ιδιωτικοποιήσεις, την παντελή απουσία στρατηγικών σχεδιασμών και πλάνου; Αυτά δεν ήταν λάθος; Τα ίδια πρόσωπα και από τις δύο πλευρές, αυτά που ήθελαν να κυβερνήσουν άλλα 4 χρόνια, αλληλοσπαράχθηκαν σαν τα σκυλιά, χωρίς καμία πραγματική ουσία στα λεγόμενα τους. Όλα έγιναν, για τον πληγωμένο νεοδημοκράτη τελικά; Ναι, αλλά δεν είναι μόνο αυτός Έλληνας πολίτης, ρε παιδιά...και στην τελική ένα κόμμα, ειδικά ένα που θέλει να κυβερνήσει, απευθύνεται σε όλο το Λαό....ή κάνω λάθος; Τα ίδια άτομα, που χρεωθήκανε την μεγαλύτερη πολιτική αποτυχία της μεταπολίτευσης έτρεξαν να γατζωθούν ξανά στην εξουσία πίσω από τους 2 επικρατέστερους υποψήφιους, χωρίς ίχνος ντροπής, πολιτικής ευθύνης και αυτοκριτικής...
Όσον αφορά τους υποψηφίους, προσωπικά δεν με ενδιαφέρει εάν η Ντόρα είναι ψηλή ή γυναίκα, είτε αν ο Σαμαράς με το ρυάκι του τελικά, νίκησε το σύστημα ΠΑΣΟΚ που δεν τον ήθελε...προσωπικά εκνευρίζομαι με το Ρουβά της πολιτικής τον κ. Τίποτα Αβραμόπουλο, που φέρθηκε σα λαγός και ξεπούλησε όπως όλοι περιμέναμε όπου βρήκε καλύτερα, εκνευρίζομαι με τους 'πολιτκούς' - χειροκροτητές που τόσα χρόνια ξεφτίλιζαν το λειτούργημα τους, προσκυνούσαν τον Καταλληλότερο, τα θεωρούσαν όλα σωστα...αλλά όταν αυτός μας τελείωσε δε δίστασαν να τον κατασπαράξουν-και έτσι θα κάνουν και στον επόμενο, εκνευρίζομαι με το ρόλο του βουλευτή-πρόβατο, που δε δικαιούται την προσωπική του άποψη και τη διαφωνία.
Ποτέ δε θεώρησα τον Τσοβόλα ή τον Αρσένη προδότη/ αποστάτη επειδή διαφώνησε πολιτικά με την ηγεσία και είχε το θάρρος όχι μόνο να το πει, αλλά και να αποχωρήσει. Βέβαια, οι ίδιοι δε νομίζω να είχαν ποτέ τη σκέψη να ζητήσουν μετά, όσα ζήτησε και πήρε ο Σαμαράς...
Και βέβαια, κύριε Ψωμιάδη σχετικά με τις δηλώσεις περί τραμπουκισμών και νοθείας...όπως μάθει κανείς στους νέους, έτσι θα λειτουργεί μετά...ακόμα και στο σπίτι του! Ας μην ανακαλύπτουμε κάθε μέρα την Αμερική!

σχόλιο: τα πολιτικα τζάκια από μόνα τους και η κόντρα με αυτα, δεν αποτελούν πανάκεια. Σημασία έχει το όραμα, οι ιδέες και η πράξη...αυτά κρίνουνε. Και θεωρώ διαφορετική την πορεία αλλά και το ρόλο της οικογένειας Παπανδρέου, από αυτή Μητσοτάκη ή Καραμανλή.
Η ιστορία και ο λαός θα κρίνει και το Γιώργο και τη Ντόρα και τον Αντώνη...ο κυρίαρχος Λαός...
σχόλιο 2ο: Η προκλητική για μένα προεκλογική εκστρατεία της ΝΔ δεν μπορεί παρά να σχολιαστεί...μετά από ευρω-εκλογές αλλά και εθνικές εκλογές...μετά από όσα έχουμε ακούσει για το έλλειμμα και την οικονομική κατάσταση. Αυτό δεν ενόχλησε κανέναν; Ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε ακόμα και να ματώσει για το θέμα Siemens, δε θα το ξεχάσουμε τόσο εύκολα.
σχόλιο 3ο: Κάποιοι σχολίασαν ότι με την εκλογή Σαμαρά, θα υπάρξουν ξεκάθαρες πολιτικές διαφοροποιήσεις ανάμεσα στα 2 μεγάλα κόμματα, καθώς θεωρείται πιο δεξιος...ΔΙΑΦΩΝΩ...τις διαχωριστικές γραμμές όχι μόνο από την ΝΔ, αλλά και από τη διακυβερνηση Σημίτη θα τις θέσουν οι πολιτικές και οι πολιτικές της κυβέρνησης Παπανδρέου.
σχόλιο 4ο: 780.000 ψήφισαν; χιόνια στο καμπαναριό!

Read More......