Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

Έκτρωση ή γέννα;



Έχω ξαναπεί πως βιώνουμε ιστορικές στιγμές ως κοινωνία...Ο καθένας βέβαια το αντιλαμβάνεται αυτό διαφορετικά και εξαρτάται από τη σκοπιά που παρατηρεί ή δρα...Όλοι όμως καταφεύγουν σε αυτή τη διαπίστωση...Δεξιοί, αριστεροί, αναρχικοί, φασίστες, κεντρώοι, απολιτίκ, μέχρι και οι μεγαλοεπιχειρηματίες...

Κι είναι αυτό το βήμα, η διαπίστωση μιας κατάστασης δηλαδή, το πρώτο βήμα για την επόμενη κίνηση...Και η επόμενη κίνηση είναι η κρίσιμη...Γιατί, ή συνεχίζουμε ως έχουμε ή αλλάζουμε...Το προεκλογικό μότο του σημερινού πρωθυπουργού, κατασκεύασμα προφανώς των επικοινωνιολόγων του, μοιάζει λίγο με την προηγούμενη φράση που διατύπωσα..."Ή βουλιάζουμε ή αλλάζουμε" έλεγε πριν τις 4 Οκτώβρη ο Παπανδρέου, γεμάτος σιγουριά και ύφος που δεν άφηνε περιθώρια...Η αλήθεια όμως βρίσκεται ελάχιστα πιο εκεί από τα λόγια του...Βουλιάξαμε λοιπόν και ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να αλλάξουμε...

Προφανώς και η αλλαγή που χρειάζεται η κοινωνία δεν είναι η άνευ όρων παράδοση της εθνικής ανεξαρτησίας και λαϊκής κυριαρχίας στο ξένο κεφάλαιο και τους φορείς του...Ούτε η κατάργηση με τρόπο πραξικοπηματικό ακόμη και αυτής της αστικής δημοκρατίας-ολιγαρχίας στην οποία ζούμε για να επισπευστούν οι διαδικασίες της επικυριαρχίας του Δ.Ν.Τ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας πάνω στο λαό και τα δικαιώματά του...Όταν λοιπόν κάποιοι παραβιάζουν την τήρηση της νομιμότητας απέναντι στο Σύνταγμα προκειμένου να κάνουν το χατήρι στους οικονομικούς εκβιαστές της χώρας, τότε να περιμένουν και από το λαό να κάνει το ίδιο, αλλά με σκοπό του την διεκδίκηση εκ νέου των δικαιωμάτων που με τόσο αίμα κατακτήθηκαν ανά τους αιώνες από τον ίδιο και σήμερα βλέπει να απεμπολούνται χωρίς αιδώ και χωρίς τη συναίνεσή του εν μία νυκτί...Και η τραγική ειρωνία είναι ότι αυτά συμβαίνουν στο όνομα της σωτηρίας της πατρίδας και από μία κυβέρνηση με σοσιαλιστικό προσωπείο...Προφανώς οι θεματοφύλακες του σοσιαλισμού εκεί στην Ιπποκράτους κάπου λάθεψαν και πλέον το καλό του εργαζόμενου λαού δε συνάδει με το καλό της πατρίδας...

Ένας σύντροφος ο Γιώργος, μου απηύθηνε μια κουβέντα που με έβαλε σε προβληματισμό..."Σε τέτοιους καιρούς" μου είπε "η κοινωνία γκαστρώνεται από μόνη της και γεννά..."

Είμαστε σε κύηση λοιπόν και η φάση αυτή της ηρεμίας που βιώνουμε αυτό τον καιρό, ύστερα και από την προβοκατόρικη δολοφονία των 3 παιδιών στη Marfin, παραπέμπει στην απόφαση που πρέπει να πάρουμε για το αν θα αφήσουμε το έμβρυο να γεννηθεί ή θα προχωρήσουμε σε έκτρωση...

Πείτε με συντηρητικό, αλλά είμαι κατά των εκτρώσεων.

10 σχόλια:

  1. Εάν μείνουν όλα αυτά μόνον εδώ, στο blog, θα γεννήσεις μόνος!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μετα απο καθε πορεια και καθε αντιδραση μας νιωθω το ιδιο κενο..την ιδια αισθηση οτι δεν εγινε τιποτα..μετα απο καθε συνελευση και πορεια ψαχνω τη σπιθα που θα αλλαξει τα δεδομενα..ψαχνω τη σπιθα που θα βαλει φωτια στις μεταξυ μας αντιπαλοτητες..ψαχνω τη σπιθα που θα καψει καθε εννοια καπηλειας του εκαστοτε αγωνα..Δε μπορω να σκεφτω ειλικρινα ποια θα ειναι αυτη η σπιθα..αλλα την αναζητω..και πρωτος στοχος θα μπορουσε να ηταν η αναζητηση αυτης της σπιθας απο ολους μας..Aς αναζητησουμε λοιπον την σπιθα που θα αποτρεψει την εκτρωση..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Προφανώς για να τα γράφω αδερφέ, πιστεύω και στη δράση έξω στην κοινωνία και είμαι και μέρος της...

    Γιατί εκτός από αυτούς που θέλουνε την έκτρωση, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που "και καλά" πιστεύουν στη γέννα, αλλά παίρνουν αντισυλληπτικά...Για κοίτα λίγο στ αριστερά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ...πάντα "οι αριστεροί" (κκε) παίρνανε αντισυλληπτικά!...ακόμη και στο πολυτεχνείο! Καλά, αυτά τα παιδιά δεν μπορούν να καταλάβουν ότι τους χρησιμοποιούν???
    Η σπίθα υπάρχει! Στρατηγική δεν υπάρχει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Shine μες στο μυαλό μου είσαι...αν και δεν πρέπει να αδικούμε και τη δράση του κόμματος στο παρελθόν...δυστυχώς όμως κάποιοι έμειναν εκεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. η σπιθα που θα μας οδηγησει σε μια πορεια, σε μια διαμαρτυρια υπαρχει..αλλα μας αρκει αυτη η σπιθα..?..Δεν χρειαζομαστε σπιθα ελεγχομενης δρασης..χρειαζομαστε σπιθα ρηξης..Η οργη και ο θυμος θα προηγηθει..η στρατηγικη πρεπει να ακολουθησει για να μετουσιωσει το αυθορμητο ξεσπασμα σε ελλογο..μετασχηματισμο εφικτο αλλα οχι με ασθενη λογο και κενες πραξεις οπως εγινε στο αμεσο παρελθον..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Στρατηγέ μου, ο Δεκέμβρης έδειξε τις αδυναμίες και από αυτές πρέπει να μάθουμε...Το σίγουρο όμως είναι ότι δε θα πρέπει να παρασυρθούμε από το lifestyle πνεύμα που απαιτεί η κυρίαρχη μιντιοκρατία και μείνουμε μόνο σε δυο-τρεις οργισμένες αλλά τύπου show ενέργειες που θα χρησιμοποιηθούν ενάντια στο κίνημα και τη νίκη του, όπως στο πρόσφατο τραγικό γεγονός στη Μαρφίν...

    Απώτερος σκοπός πρέπει να είναι η παρακίνηση του κόσμου σε μορφές πάλης και όχι να αφήσουμε τους ραγιάδες των ΜΜΕ να τον συντηρητικοποιήσει ακόμη περισσότερο με στημένα ρεπορτάζ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εγώ αυτό το οποίο βλέπω στο χώρο εργασίας μου είναι μία αγανάκτηση που θέλει να εκφραστεί αλλά πνίγεται διότι δεν υπάρχει κάποιος να τους καθοδηγήσει και να τους πει: "παλεύουμε για αυτό...-θα έρθει αυτό...-θα κάνουμε αυτό...-περιμένουμε αυτό...-θέλουμε αυτό..."

    Αυτό το οποίο γίνεται τώρα, είναι να κατεβαίνει ο κόσμος σε μία πορεία και να περιμένει να έρθει ο Θεός να τους σώσει!=αδιέξοδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Shine, αυτό ακριβώς νιώθω κι εγώ...αυτό ακριβώς...

    Κάποτε υπήρξε ο Ανδρέας Παπανδρέου που κατάφερε να δημιουργήσει- σε παρόμοιους καιρούς σήψης και παρόμοιας με την τωρινή, ιδεολογικά, κυβέρνησης(Ένωση Κέντρου τότε, Πασόκ τώρα)- ένα κίνημα πολιτικό και αισιοδοξίας για το μέλλον άσχετα με την τελική του έκβαση...

    Σήμερα όμως δεν ξέρω αν θα πρέπει να περιμένουμε τον Μεσσία από μόνο του ή να υπάρξουν πολιτικές συναινέσεις από προσωπικότητες της Αριστεράς με τη μορφή συμμαχιών μπας και βγούμε από το σημερινό αδιέξοδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts with Thumbnails