Δώσε χούντα στο λαό...

Κάθε 21 Απρίλη όλοι κάνουμε και μια μνεία στην αποφράδα ημέρα του 1967 κατά την οποία ο Στρατός έκανε την "Επανάστασή" του και επέβαλλε, σε συνεργασία με την αμερικανική κυβέρνηση,την δικτατορία στην Ελλάδα...Τα αποτελέσματα αυτής της επταετίας τα έζησαν στο πετσί τους οι άνθρωποι εκείνης της εποχής, όπως επίσης γνωστοί λίγο πολύ είναι και οι λόγοι που οδήγησαν στο να δοθεί το πρόσφορο έδαφος για να εγκαθιδρυθεί η ξενόφερτη Χούντα στην Ελλάδα...Εμάς τους νεότερους πλέον λίγο μας απασχολούν από ό,τι φαίνεται τα γεγονότα που συνέβησαν στο πρόσφατο παρελθόν, ακόμα κι αν οι επόμενες γενιές οφείλουν να αντλούν σκέψη από παρόμοια ιστορικά γεγονότα όπως η επταετής Χούντα...Κι έτσι σαν ένα είδους μνημόσυνο, απλά ευχόμαστε να μην ξαναχρειαστεί να "μπούνε στην πόλη οι οχτροί"...

Μήπως όμως οι οχτροί μπήκαν; Κι εμείς γελάμε ακόμα;Κι εμείς κοιτάμε τις κοπελιές;...

Κι όμως έχουν μπει...κι οι οχτροί οι σημερινοί αντίθετα με εμάς, βελτίωσαν ακόμα περισσότερο τον τρόπο εισβολής τους...Έμαθαν από το παρελθόν και πλέον "δε μας ρίχνουν φωτιά"...αλλά κρατούν άλλα "σπαθιά"...εμείς όμως γελάμε ακόμη σαν τα παιδιά...Κι οι σημερινές οι χούντες είναι πολύ δυσκολότερο να ξεγυμνωθούν και στη συνέχεια να καταρρεύσουν...

Η μαύρη επταετία της χούντας των Συνταγματαρχών δίδαξε πολλά στο λαό...Έδειξε πως για να ανατραπεί μια κατάσταση που αιμμοραγούσε την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, έπρεπε να γίνει μαζικά,ενωτικά και συγκρουσιακά...έπρεπε ο λαός να μην παρασυρθεί από τα "προνόμια" και τις πλαστές ελευθερίες που οι εθνικοί προδότες της δικτατορίας του προσέφεραν, εκμεταλλευόμενοι την ανέχεια, το φόβο και πολλές φορές την αμάθεια και την απολιτικοποίησή του...

Υπήρχαν και τότε πολιτικοί χώροι που στοχοποιούνταν, όπως και δημοσιογράφοι-φερέφωνα της τότε εξουσίας, που δημιουργούσαν μια πλαστή πραγματικότητα με στόχο να προστατεύουν το καθεστώς το οποίο ευνοούσε τους ίδιους και τις φιλοδοξίες τους...Υπήρχε και τότε αστυνομία που δρούσε ανεξέλεγκτα, παραβιάζοντας ελευθερίες και δικαιώματα με τη σύμφωνη γνώμη της εξουσίας...Υπήρχαν και τότε πολίτες που ρουφιάνευαν άλλους πολίτες για τα κοινωνικά και πολιτικά τους φρονήματα...Υπήρχαν και τότε φοιτητές που υπάκουαν ως νομοταγείς πολίτες στα προστάγματα του καθεστώτος και φυσικά δεν αντιδρούσαν σε τυχόν κακώς κείμενα που μπορεί να υπέπιπταν στην αντίληψή τους...Υπήρχαν και τότε ηγέτες της Εκκλησίας οι οποίοι ευλογούσαν το έργο του δικτάτορα...Υπήρχαν και τότε επιχειρηματίες που συνέχιζαν να κερδίζουν από τα "έργα της Χούντας"...Υπήρχαν και τότε ξένες δυνάμεις και διεθνείς οργανισμοί που δεν έδιναν δεκάρα για το τί πραγματικά συμβαίνει στη χώρα...Υπήρχε και τότε Αμερική.

Υπήρχαν όμως τότε και άνθρωποι που φυλακίζονταν,εξορίζονταν και βασανίζονταν λόγω των πολιτικών τους πεποιθήσεων, όμως αντιστέκονταν σθεναρά στον εχθρό...Υπήρχαν όμως τότε και άνθρωποι του μόχθου που οργάνωναν παράνομα κινήματα για την πτώση του καθεστώτος...Υπήρχαν όμως τότε και φοιτητές που τα έβαλαν με το πολιτικό και καθηγητικό κατεστημένο της Χούντας συγκρουόμενη ανοιχτά μαζί της, αψηφώντας κάθε κίνδυνο...Υπήρχαν όμως τότε και πνευματικοί άνθρωποι και καλλιτέχνες που με τα έργα τους έδιναν πίστη και κουράγιο στον αντιστεκόμενο λαό...Και τελικά υπήρξε αποτέλεσμα...Γεννήθηκε ένα κίνημα απολύτως πολιτικό με κέντρο του τον άνθρωπο και την πραγματική δημοκρατία και ελευθερία το οποίο ανέτρεψε ένα καθεστώς που στηρίχθηκε ακόμα και στην υπερδύναμη που λέγεται Αμερική...Γιατί τότε υπήρχε ακόμη αξιοπρέπεια.

Σήμερα τί από όλα αυτά υπάρχει;

Στη χούντα των τρομοδελτίων ειδήσεων των μεγάλων καναλιών,των αρπαχτικών της Βουλής που καταλήστεψαν το δημόσιο χρήμα και το μόχθο των εργαζομένων,της απροκάλυπτης βίας των δυνάμεων καταστολής,του κατεστημένου της Εκκλησίας Α.Ε τί έχουμε να αντιπαραθέσουμε;

Στην εποχή μας, της οποίας κύριο χαρακτηριστικό τείνει να είναι η απάθεια και η άνοδος της ασημαντότητας και κατ επέκταση η απολιτικοποίηση, αντιπαραθέτουμε τους κοινωνικούς αυτοματισμούς κατηγορώντας ο ένας τον άλλον για την υπερχρέωση των οικονομικών του κράτους αγνοώντας τους πραγματικούς υπεύθυνους της κρίσης και τους οποίους τεχνηέντως τα ΜΜΕ δεν αναφέρουν...την διασπαστική δράση των δυνάμεων της Αριστεράς...τις κινήσεις εκτόνωσης του λαϊκού κινήματος από τους διάφορους κομματικούς εργατοπατέρες...την ξενοφοβία...τον ωχαδερφισμό μας...το στιγματισμό πολιτικών χώρων ως μήτρες τρομοκρατών...τη συνέχιση των απολαύσεων της ζωής που μας υποδεικνύει ο καταναλωτισμός.

Άρα πώς είναι δυνατόν να δημιουργηθεί σε τέτοιες συνθήκες ένα πολιτικό κίνημα που θα ενώσει το λαό, θα ξεπεράσει αγκυλώσεις του παρελθόντος και θα οδηγήσει στην ανατροπή της σύγχρονης χούντας του ελέγχου του μυαλού μας;...Στόχος είναι το μυαλό έλεγε η Γώγου και το μοτίβο αυτό αποτελεί την κωρωνίδα της σύγχρονης χούντας που βιώνουμε...Η οποία προς το παρόν δε μετέρχεται στρατιωτικά μέσα ή εξορίες αλλά επιβάλλεται μέσω του μυαλού που κρατάει δέσμιο...

Και δυστυχώς τη σύγχρονη αυτή χούντα την επιβάλλουμε εμείς οι ίδιοι χωρίς να το γνωρίζουμε πολλές φορές...Κι αν κατά την επταετία, το να άκουγες κάποιο απαγορευμένο τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη θεωρούνταν πράξη αντίστασης, σήμερα ακόμα και η συμμετοχή σε κάποια από τις χιλιάδες απεργίες που κάποιοι προκυρήσσουν με ημερομηνία έναρξης και λύσης, ΔΕΝ αποτελεί πράξη αντίστασης προς τη νέα αυτή μορφή χούντας...

Γι αυτό και οφείλουμε να βρούμε τον τρόπο και τα μέσα για να σπάσουμε τα δεσμά που μας διατηρούν νομοταγείς πολίτες μιας Χούντας...της σημερινής.

Read More......

Για να μην τρελενόμαστε...

Χωρίς να σημαίνει οτι συμφωνώ απόλυτα αλλά με έκανε να σκέφτω τις ουσιαστικές αξίες της ζωής και την κουλτούρα μου.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ...ΦΤΩΧΟΙ!...

Του ΓΙΑΝΝΗ ΞΑΝΘΟΥΛΗ

(Από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

"...Να ξαναγίνουμε φτωχοί. Οπως ήμασταν πάντα. Οπως οι ήρωες των παλιών αναγνωστικών που οι γιαγιάδες έμοιαζαν με γιαγιάδες κι όχι με συνταξιούχες πόρνες. Οπου οι μπαμπάδες επέστρεφαν το μεσημέρι για να καθήσει ΟΛΗ η ελληνική οικογένεια στο τραπέζι και να φάει το σεμνό φαγητό -όσπρια πεντανόστιμα και ζαρζαβατικά με μαύρο ψωμί μοσχοβολιστό- ενώ η γάτα και ο σκύλος περίμεναν στωικά να 'ρθει η σειρά τους... Να ξαναγίνουμε φτωχοί όπως ήμασταν πριν σαράντα και πενήντα χρόνια. Τότε που ονειρευόμασταν ... κυρίως εν μέσω γκρι, μπλε και μπεζ χρωμάτων, τότε που καμιά Ελληνίδα δεν φιλοδοξούσε να γίνει ψευδοξανθιά, τότε που η λάσπη κολλούσε συμπαθητικά στα παπούτσια μας και οι αυθεντικοί ζήτουλες βρίσκονταν έξω απ' τις εκκλησιές περιμένοντας το τέλος της λειτουργίας και του μνημόσυνου. Να ξαναγίνουμε φτωχοί πλην τίμιοι, χωρίς κινδύνους να ξεστρατίσουν οι αρχιμανδρίτες προς την ψηφιακή παιδοφιλία. Να βρούμε ξανά τις σωστές μας κλίμακες χωρίς αγωνία παρκαρίσματος και παχυσαρκίας. Να ξαναβρούμε τη γεύση του «μπατιρόσπορου», των ελαχιστοποιημένων αναγκών, να ανακαλύψουμε εκ νέου τον ποδαρόδρομο και το συγκινητικό μοντέλο της «γυναίκας της Πίνδου». Μόνο με τέτοιες ηρωικές διαδρομές ενδεχομένως να ακυρώσουμε το κόμπλεξ μας έναντι του Μπραντ Πιτ και της Ναόμι Κάμπελ. Να ξαναβρούμε -γιατί όχι- και τους παλιούς καλούς εχθρούς (κυρίως από τα βόρεια) που σήμερα τους έχουμε σκλάβους στα παβιγιόν μας. Να ξετρελαθούμε από την επικοινωνιακή μας υστερία με τα σιχαμένα κινητά τηλέφωνα που κατάργησαν κάθε έννοια ιδιωτικής ζωής. Να σκάψουμε στις αυλές -όσοι έχουν αυλές- και να κάνουμε παραδοσιακούς ασβεστόλακκους για να ασπρίζουμε τα δέντρα έτσι για καλαισθησία και υγεία. Να βρούμε πάλι τη σημασία του χώματος καταργώντας το καυσαέριο του επάρατου τρέχοντος πολιτισμού. Να εφεύρουμε τις παλιές νοσοκόμες που σέρνονταν από σπίτι σε σπίτι ρίχνοντας ενέσεις πενικιλίνης στα οπίσθια ολόκληρου του Εθνους. Να προσδιορίσουμε ξανά την ντροπή και τον «σεβασμό» προσέχοντας το βλακώδες λεξιλόγιο των τέκνων μας. Επιτέλους, όποιο τέρας βρίζει ή χρησιμοποιεί την πάνδημη και πολυμορφική λέξη «ΜΑΛΑΚΑΣ» πάνω από εκατό φορές την ημέρα να το μπουκώνουμε με «κόκκινο πιπέρι εξόχως καυτερό», όπως τον καιρό της εξαίρετης φτώχειας μας. Να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τα κουλά μας χέρια σε δουλειές που σήμερα δίνουμε του κόσμου τα λεφτά, όπως μεταποίηση ρούχων, αλλαγές γιακάδων στα πουκάμισα, καρικώματα στις κάλτσες, υδραυλικές και σχετικές εργασίες. Να απαγορευτεί διά ροπάλου το γκαζόν που για μας τους πρώην φτωχούς δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Στη θέση του να φυτευτούν λαχανικά ή και οπωροφόρα για να μην καλοσυνηθίζουμε την κάστα των μανάβηδων. Κάποτε ο μαϊντανός, τα κρεμμύδια και τα σκόρδα ήταν τα βασικά καλλωπιστικά των κήπων μας. Να επανακτήσουμε το κύρος μας, χρησιμοποιώντας βοϊδόπουτσες, βέργες κι ό,τι τέλος πάντων απαιτούσε ο βασικός σωφρονιστικός κώδικας τα χρόνια της περήφανης ανέχειας.
Σταματήστε τις ψυχολογίες και τις παραφιλολογίες για τα «τραύματα» των παιδιών.
Μόνο λύσεις γήινες και πρακτικές -χωρίς ενστάσεις από τον Ρομπέν της ευαισθησίας, τον ΣΥΡΙΖΑ- θα αποκαταστήσουν την τρέλα και το χάος που υπαινίσσονται οι στατιστικές.
Να θυμηθούν οι Νεοέλληνες πως προέρχονται απ' τον Μεγαλέξανδρο, από τον Μιλτιάδη, τον Αριστείδη και προφανώς απ' τον... Αλκιβιάδη, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να βάλουν σε ενέργεια τον «δίκαιο θυμό» αν συμπέσουν με ληστές τραπεζών, περιπτέρων, σούπερ μάρκετ και κοσμηματοπωλείων. Κανένας δισταγμός. Τα παλιά χρόνια για ψύλλου πήδημα σε μπαγλάρωναν. Θυμήσου και κόψ' τους τα χέρια ή και τα αχαμνά. Επιτέλους ας σταματήσουμε την ευρωπαϊκή μας ψυχοπάθεια. ΠΟΤΕ κανένας Ελληνας δεν έγινε σωστός Ευρωπαίος. Ούτε καν ο Αβραμόπουλος ούτε καν ο Σημίτης και άλλοι τέτοιοι που μου διαφεύγουν. Απ' τον καιρό που σταματήσαμε να θυμώνουμε σωστά, την πατήσαμε. Σταματήστε το «ντόπινγκ» με το τσουλαριό των λαϊκών ασματομουλάρων. ΠΟΣΟΥΣ ΠΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ ΧΩΡΑ Η ΕΛΛΑΣ, κύριοι καναλάρχες της πλάκας; Δεν είναι καιρός να ξεβρωμίσει ο τόπος απ' τους εκφραστές του τραγουδιστικού Κάμα Σούτρα; ΠΟΙΟΣ θα μαζέψει τις ελιές στα περιβόλια όταν ο κάθε πικραμένος ονειρεύεται να γίνει αφίσα στη Συγγρού; ΠΟΙΟΣ θα καθαρίσει τη Συγγρού απ' το αίσχος της καψουρικής ταπετσαρίας, κύριοι δήμαρχοι; Οι τραβεστί; Οι καημένες οι τραβεστί έχουν άλλες υποχρεώσεις...
Μη φοβάστε τη φτώχεια. Η πατρίδα μας είναι ευλογημένη έστω κι αν δεν παράγει λαμαρίνες αυτοκινήτων ή καλής ποιότητας νάρκες και όπλα για τους τριτοκοσμικούς.
Θυμηθείτε την ευλογία του ελαιόλαδου, της κορινθιακής σταφίδας, του χαλβά Φαρσάλων, των εσπεριδοειδών, της σαρδέλας και των λατρεμένων ραδικιών. Λάδι, χόρτα, ελίτσες, λίγο τυρί και ψωμί ζεστό, να φρεσκάρουμε στο μνημονικό μας το παλιό αναγνωστικό του Δημοτικού. Το ξέρω πως είναι ζόρι να κόψουμε το σούσι απότομα, όμως ήρθε ο καιρός να αναβιώσουμε την όπερα της πεντάρας, της δεκάρας και των άλλων χρηστικών μας αξεσουάρ. Μια δοκιμή νομίζω πως θα μας πείσει, τώρα μάλιστα που ξεκινά και το Τριώδιο.

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ και ο θεός των μικρών πραγμάτων μαζί μας. "

Προφητικό και ας έχει γραφτεί πριν από ένα χρόνο!...

Read More......

ΚΑΝΤΕ ΠΕΡΑ.........!!!!!!

Σταματήστε ρεεεε!!!...Φωνές υστερικές...κι όμως ύπνος βαθύς...

Εδώ γεννήσαν τη δημοκρατία...Βοηθήστε τη ρεεεε...Τη βιάζουν κάθε μέρα...Μπροστά μας,αλλά δεν είναι κόρη μας ή αδελφή μας...


8 η ώρα...Όλα εδώ πληρώνονται...Όλα εδώ γεννιούνται...Όλα εδώ πεθαίνουν...

Τρομοκράτες με μικρόφωνα...Με γιάφκες τα ραδιομέγαρα...Με κρησφύγετα στα αστυνομικά τμήματα...Με τον εγκέφαλο να κρύβεται κάπου εκεί στη Βουλή...

Φωνές...Κραυγές...Βόμβες...Οργή...Κι όμως ύπνος βαθύς...

Οι Φαρισαίοι τηρούσαν το Χριστιανικό νόμο...Αυτοί τηρούν τη Δημοκρατία...

Δημοσιογράφοι-Μπάτσοι-Πολιτικοί και στα 4 η ελευθερία...Κι όμως ύπνος βαθύς...

Η Χούντα δεν τελείωσε το '73...

Κάθε μέρα στις 8 μας στέλνουν στην εξορία...Κι όμως ύπνος βαθύς.

Read More......